1982-06 – Personeelskrant Dennenoord – 10e Jrg. No. Juni

25 jaar therapieleider

In 25 jaar kan er heel wat gebeuren en er is heel wat gebeurd. Dit zal de heer Valk ook niet ontkennen. Hij begon zijn loopbaan als therapieleider op 29 juli 1957 in het Zuiderpaviljoen. Na enige jaren ging hij naar het Noordersanatorium. De kelder was de plaats waar het arbeidsgebeuren plaats vond. Later werd het Noorderarbeidstherapiegebouw geopend en hier is de heer Valk ruim 21 jaar werkzaam geweest. Hij heeft hier heel wat kollega’s zien komen en gaan, maar ook heel wat patiënten zijn bij hem op zaal geweest. Zijn inzet was altijd honderd procent en hij voelde zich verantwoordelijk voor vele dingen. Valk was, toen hij begon, 35 jaar en daarbij 25 jaar, dan ben je niet zo jong meer. De leeftijd kun je niet aan hem afzien en dat is wel een compliment waard.

Wij wensen U en Uw vrouw en kinderen een hele gezellige dag toe.

Namens de A.T.
R. Visser

Nieuwsbrief van de directie

Alles verandert, ook in Dennenoord. En het is soms moeilijk de veranderingen bij te houden. Want ook in zaken die een jaar geleden in zekere zin waren vastgelegd, blijken sindsdien ontwikkelingen niet te zijn uitgebleven. Zo waren velen geleidelijk gewend aan de indeling van de behandelfuncties. Met het nieuwste directiebesluit over de psychiatrische verzorging is daar al weer een verschuiving in opgetreden. Het is goed, daar een toelichting op te geven.

Drie hoofdfuncties

Wat heeft de aanleiding gegeven tot deze verschuivingen? In de eerste plaats schetste het Directiebesluit over het Wonen van 8 december 1981 wel de hoofdlijnen van het toekomstig beleid, maar een verdere uitwerking ervan was nodig. Ten tweede bood het rapport van de Werkgroep tot nadere uitwerking van de (geronto-)psychiatrische verzorging een aantal belangrijke nieuwe gezichtspunten. En ten derde verschaften beide nieuw licht op de wat eigenaardige functie die tot dusver psychiatrische verzorging heette, met als onderdelen: behandeling en verzorging. De directie heeft een aantal lijnen doorgetrokken en onderscheidt nu in Dennenoord drie hoofdfuncties: Behandeling, Verzorging en Wonen. Als ideaal tenminste. Want helaas zijn alle voorwaarden om deze driedeling ook in praktijk te brengen nog n iet vervuld. In de eerste plaats beschikt Dennenoord nog niet over voldoende huizen (op het terrein van Dennenoord of daarbuiten) om ieder die voor wonen in aanmerking komt dat ook werkelijk in huizen te laten doen. En ten tweede wordt ook afgezien daarvan een aantal paviljoenen nog voor verschillende hoofdfuncties gebruikt. Winst is wel dat nu een verdere ontwikkeling van Dennenoord kan worden getoetst aan de in het directiebesluit over Wonen en dat over de Psychiatrische verzorging neergelegde beginselen. En vooral dat de betrokken blok- en afdelingsleiders op basis van deze besluiten de verdere vormgeving van hun afdelingen ter hand kunnen nemen.

Centrale gedachte

De centrale gedachte van de besluiten is dat wie in Dennenoord niet meer hoeft te worden behandeld en die om welke reden dan ook niet elders goed en blijvend onderdak kan vinden, in Dennenoord moet kunnen vertoeven zonder dat een behandeling toch wordt voortgezet. Zij van wie wij mogen verwachten dat zij aan een zeker minimum aan begeleiding genoeg hebben en dat zij geleidelijk onafhankelijker van het instituut en zijn zorgverlening zullen worden, zullen allen in woningen kunnen worden gehuisvest. Maar ook wie nog wel een behoorlijke begeleiding nodig heeft en die waarschijnlijk – door de aard van de aandoening of door ouderdom – op den duur afhankelijker zal worden, zou nog best in een huis op zijn plaats zijn, en nog niet op een groot paviljoen behoeven te zijn aangewezen, met alle nadelen vandien. Al kun je dan eigenlijk niet van ‘wonen’ spreken.

U merkt, er is een overgang tussen ‘wonen’ en ‘verzorging’. Al doende zullen we de grenzen er tussen preciezer kunnen aangeven. En ‘al doende’ kunnen we pas werkelijk zijn zodra we over voldoende huizen beschikken. Voorlopig zullen de paviljoenen Parkzicht, Veldzicht, Vredestein en Zonneheuvel de enige zijn waarin Verzorging plaatsvindt. De leeftijd is overigens niet bepalend; het voorvoegsel ‘geronto-‘ varvalt dus. In het Noorder Sanatorium zullen voorlopig twee groepen patiënten blijven: een groep die voortgezette behandeling behoeft en een groep die wel zou  kunnen wonen mits er voldoende huizen waren. De term ‘psychiatrische verzorging’ is niet meer op het Sanatorium van toepassing. En evenmin op Lagerhout, waar wel nadrukkelijk mensen zullen worden gehuisvest die aan ‘wonen’ toe zijn.

Proces

Het is onze verwachting dat beide hoofdfuncties Wonen en Verzorging in de toekomst langzamerhand kleiner zullen worden. Dat is dan een welkome bijdrage aan de noodzakelijke verkleining van het ziekenhuis als geheel. Laten we beseffen dat het directiebesluit over de psychiatrische verzorging er slechts één is in een lange reeks beslissingen die al zijn genomen of nog zullen worden genomen en die elk voor zich kleine stappen zijn op weg naar een vernieuwd Dennenoord. Een Dennenoord dat voor een veel kleiner deel dan nu in Zuidlaren zal zijn gevestigd en voor een niet onbelangrijk deel in andere plaatsen. Een geleidelijk proces zal het zijn, dat zich over vele jaren uitstrekt. Maar het proces is onafwendbaar. Daarom is het goed dat een ieder zich daar nu al vertrouwd mee maakt om er te zijner tijd – over twee, over vijf- over tien jaar – op de juiste manier op te kunnen reageren. Of, nog liever, om er nu al over mee te denken.

Met vriendelijke groeten,
Namens de directie
H.G. de Olde
directeur patiëntenzorg

Van Haeringen 25 jaar werkzaam in Dennenoord

De heer van Haeringen, alom bekend in Dennenoord, arriveerde hier op 1 juli 1957 en op 1 juli 1982 zal hij dus 25 jaar gewerkt hebben als de apotheker van ons ziekenhuis. (‘mijnheer’ v. Haeringen, weet U wel?).
Op 9 november 1962 werd hij ook officieel geregistreerd als klinisch chemicus. Als hoofd van de apotheek en van het klinisch chemisch laboratorium vervult hij een belangrijke functie in één van de ondersteunende diensten. Het laboratorium vervult de laatste jaren in toenemende mate een taak t.b.v. de huisartsen uit de omgeving en dus voor de inwoners van Zuidlaren en omgeving. Omdat veel medicijnen de spiegels in het bloed (en in de urine) kunnen worden bepaald, neemt de betekenis van het laboratorium nog meer toe. Hierdoor kunnen medicamenten immers nog zorgvuldiger worden gedoseerd.
Als z’n buurman in het Hoofdgebouw, besteed ik graag aandacht aan dit jubileum. Namens velen van harte gefeliciteerd Arie; we hopen dat je, je werk nog vele jaren in gezondheid en met plezier mag doen.

J. Mars

Te koop

Vogelnest bij Akkerhoven

Verrassingstocht 1982

Vrijdagmorgen, 28 mei 1975, 7.00 uur, was het dan zo ver om te starten vanaf De Schakel. Omdat het Personeelsvereniging bestuur mooi weer had aangevraagd, begon de reis dan ook met een stralende zon, die ons door de ramen van de bus heen, een vreugdevolle dag toewenste. Al rijdende richting Vries, stelde de chauffeur H. Vrieling zich voor en wenste ons allen een mooie dag toe en een behouden thuiskomst.
De reis spoedde zich vervolgens door Norg en Veenhuizen, waar je heerlijk kon genieten van de natuur, zo links of rechts door de ramen kijkend. Doordat Sneek ook op de route lag, zijn we deze plaats even doorgereden, waar de chauffeur af en toe iets vertelde over de verschillende gebouwen, boten, enz.
Bij de Afsluitdijk aangekomen, zette de reis zich voort richting Den Oever, waar ons een door het bestuur aangeboden kopje koffie als stond te dampen.
Al rijdende richting Giethoorn, werd ons verteld, dat we vanaf Hoorn per oude stoomtram met eigen restauratiewagen naar Medemblik en van Medemblik naar Enkhuizen met een echte salonboot de reis moesten voortzetten, wat bij ieder wel in goede aarde viel. In Hoorn aangekomen, moesten we even wachten op de oude tram, waarvan de de locomotief ±2 uur van tevoren moest worden begonnen op te stoken, om de ketel op temperatuur te krijgen.
Maar al gauw kwam de oude ‘opa’ in zicht, al kreunende een zwarte rookpluim uit zijn pijp stotende.
Eenmaal in de tram gezeten, waren de tafeltjes al gauw gevuld met wat de restauratiewagen te bieden had en kon men hiermee genieten van de sfeer van de goede oude tijden. De chauffeur kon helaas niet mee, want hij moest alleen met zijn bus naar Enkhuizen, waar wij te zijner tijd met de boot aan zouden komen.
Als de oude tram een overweg moest passeren, ging dit gepaard met het fluiten van een oude luchtfluit, waar gretig gebruik van gemaakt werd. Eenmaal in Medemblik, hadden we even de tijd om de oude locomotief te bezichtigen, waarvan al het koperwerk mooi gepoetst was. Vanaf het station moesten we lopend door de straten van Medemblik naar de haven, waar de boot voor ons klaar lag. Eenmaal op de boot gekomen, zagen we al gauw dat voor ons de tafels gedekt waren. We kregen namelijk een lunch aangeboden. Het was inmiddels al 1 uur, dus het eten liet zich 2 keer zo lekker smaken.
Na ongeveer 3 kwartier varen, kwamen we in Enkhuizen aan, waar de chauffeur-moppentapper-grappenmaker ons al stond op te wachten, om ons naar het Zuiderzeemuseum te brengen. Wie in plaats van een bezoek aan het museum, een gedeelte van het oude stadje Enkhuizen, met haar oude straatjes en grachten wilde bezichtigen, werd ook gehonoreerd. Van beide werd druk gebruik gemaakt en veel genoten. Daarna weer in de bus richting Giethoorn, waar we even de reis gingen onderbreken door het nuttigen van. . . .
Vanaf Giethoorn spoedde de bus zich over natuurlijke wegen richting Assen, Vries. Op deze weg werden we nog verrast door een viswagen, waar de chauffeur even stopte en iedereen die trek had in een zuur, zout of warm hapje, in de gelegenheid stelde dit te doen. Dit lieten we ons geen 2e keer zeggen, zoals de foto laat zien.
In Vries aangekomen, kwam de klap op de vuurpijl: met elkaar dineren, wat altijd een feestelijke bezigheid blijft.
Al met al waren we weer om ongeveer half 9 terug bij De Schakel op ons Dennenoord.
Veel dank aan de organisatoren van deze verrassingstocht.
Het was voor ons een dag om niet te vergeten!

Een verrassingstochtliefhebber

P.S. er zijn 36 foto’s geschoten van deze dagtocht door dhr. Lampe. Diegenen die hier interesse voor hebben, kunnen deze bezichtigen en eventueel bestellen in De Schakel.

Iedereen gaat even snel. . . .

Wachtend op het bootpersoneel. . . .

‘Zie ginds komt de stoomtram uit Hoorn al aan!’

Even rusten na de lunch

Gelijk een zeehond; wat zijn ze fijn!

Voor het Trefcentrum De Kimme werden op 9 juli 1982 ’s ochtends om 7.00 uur alle kramen reeds opgebouwd, waarin een aantal spelen en aktiviteiten zouden moeten plaatsvinden. Tegen half 9 kwamen alle medewerkers om hun stand in te richten en te versieren, en alras zag het geheel er feestelijk uit. Onze technische dienst had in korte tijd gezorgd dat het grootste spektakel in alle hevigheid kon losbarsten. Officieel werd het feest door herauten te paard om 10.00 uur geopend, hetgeen een speciale feestelijke tint gaf aan dit Oud-Hollands feest.
Bijzonder was, dat dit jaar een aantal oude ambachten te bezien waren, zoals het kaasmaken, rietvlechten, mattenvlechten en schaapscheren. Het haringtentje paste goed in het geheel, evenals het bloemenstalletje. ’s Ochtends namen veel bewoners deel aan de georganiseerde spelen en ’s middags kwam het bezoek mee, die eveneens sat deel konden nemen. Veel kinderen uit het dorp genoten van een aantal aktiviteiten.
Kuipsteken zou een bijzondere attraktie zijn in het middaguur, doch het was enigszins teleurstellend dat zo weinig mensen hier op af kwamen. Radio Dennenoord was de gehele dag in de lucht, zodat de bewoners welke niet in staat waren het feest te bezoeken, eveneens konden meegenieten. Heel goed was weer de ervaring met de Rode Kruishelpers, die hun diensten verleenden aan de minder mobiele mensen. Koperen Ko kwam met zijn muziekinstrumenten aan armen en benen in dit geheel prima uit de verf. De hele dag musiceerde hij dwars door het publiek, dat daarvan erg genoot.
Het volksdansen wat werd gebracht door een groep dames in klederdracht, welke zich zo af en toe ook te midden van het publiek begaven, paste werkelijk erg goed bij de geplande sfeer. De gehuurde kleding voor de medewerkers was een goede zaak, vooral omdat ze voor de bewoners erg herkenbaar werden als medewerkers.
Om 4 uur ’s middags kon terug gezien worden op een dag met uiterst geschikt weer, vele tevreden bewoners die erg genoten hadden en aan hun trekken waren gekomen. Dat dit feest weer zeer geslaagd genoemd kan worden is zeker te danken aan de grote inzet en goede samenwerking van de talrijke personeelsleden en vrijwilligers van Dennenoord.
Er was ’s avonds nog gelegenheid om het avondprogramma te bezoeken, dat werd gehouden in de hal van De Kimme.
± 150 mensen hebben daar gebruik van gemaakt en genoten van de muziek van de ‘Walvero’s’ op welke muziek ook goed gedanst kon worden.
Een lange maar geslaagde dag.

Vredestein behoudt de beker

Zaterdag 5 juni was het dan zover. De afsluitende finaledag van de Dennenoord volleybal-competitie zou plaatsvinden. Vooraf het nodige prognosewerk. Vredestein startte dan wel als favoriet, misschien echter een ousider die voor een verrassing kon zorgen? Hoe zou de Brandweer het doen en wat te denken van Groenehage?
Vol goede moed en luchtig gekleed begonnen de diverse teams aan hun programma. Luchtig gekleed, want het was erg heet en in de sportzaal waren de temperaturen al spoedig tot tropische hoogte gestegen. Echt spannend werd het helaas niet. Tenminste, voor zover het de eerste plaats betrof.
In de eerste twee wedstrijden was aan uitslagen al te zien dat het zou gaan tussen Vredestein en Groenehage, terwijl de overige teams om de andere plaatsen zouden gaan strijden. In de wedstrijd tussen de twee titelkandidaten was echter de spanning ook al snel weg, omdat Vredestein als spoedig 10 punten voorsprong nam en deze ook niet meer afstond. Uitslag 33-15, Vredestein dus kampioen.
Wel was het spannend in de wedstrijd die de Brandweer speelde. Tot 2 x toe was er bij het eindsignaal een gelijke stand op de bordjes, een extra prestatie als je bedenkt dat ze met 5 man moesten spelen, omdat 1 van hun spelers door zijn enkel ging en moest worden afgevoerd naar het ziekenhuis voor foto’s en een onderzoek (Bij deze nog sterkte!).
Tenslotte nog een opmerking aan de Sportraad: ‘Het was weer prima verzorgd, ook de inwendige volleyballer werd niet vergeten en men hield zich prima aan het tijdschema. Complimenten, dus!’
Ja, en hoe besluit je zo’n stukje dan. Wij van Vredestein volleybal zijn een beetje weemoedig. We hebben de beker dan wel gewonnen, maar we kunnen hem niet meer verdedigen. Door alle reorganisaties zijn wij als team in stukjes gescheurd en mogen dus volgend jaar niet meer mee doen met hetzelfde team.
Jammer, maar helaas. . . .

Namens Vredestein,
Ruud Timmer

Eindstand:

(Respectievelijk aantal gespeelde wedstrijden, aantal gewonnen wedstrijden, aantal gelijk, aantal verloren, totaal aantal wedstrijdpunten, doelgemiddelede, doelsaldo).

1. Vredestein, 5, 5, 0, 0, 10, 185-79 + 106
2. Groenehage, 5, 4, 0, 1, 8, 143-98 + 45
3. Centrale keuken, 5, 2, 1, 2, 5, 143-129 + 14
4. Brandweer, 5, 1, 2, 2, 4, 114-103 + 11
5. Ondernemingsraad, 5, 1, 1, 3, 3, 95-133 – 38
6. Borgwal, 5, 0, 0, 5, 0, 64-202 – 138

Grand Prix Dennenoord

Kartraces op donderdagavond 8 juli 1982

Net als vorig jaar gaan we ook in 1982 een deel van het terrein ombouwen tot circuit. Die avond kunt u, hopelijk bij mooi weer, genieten van een Kartrace-spektakel. Om 17.00 uur beginnen de trainingen en zo rond 19.00 uur gaan we een begin maken met de races.
U kunt een plaatsje vinden langs het circuit buiten de afzetting. Een vriendelijk verzoek aan alle toeschouwers om beslist niet op de baan te lopen of over te steken!
De organisatie van het geheel is ook dit jaar weer in nauwe samenwerking met de Kart club van noord Nederland.
Op deze avond is er een groot aantal medewerkers nodig. Personeelsleden die hieraan mee willen werken kunnen zich in verbinding stellen met de afdeling Rekreatiewerk. Tst. 229 of tst. 516.

Dankbetuiging

Voor uw felicitaties en attenties, in welke vorm dan ook gegeven, zowel ter gelegenheid van ons 40-jarig huwelijksfeest, als ter gelegenheid van mijn 50-jarig dienstjubileum, alsmede voor de ontvangen koninklijke onderscheiding, zeggen we U – ook namens onze kinderen – hartelijk dank.

Mei 1982
J. v.d. Weyde
A. v.d Weyde – Nijboer
Beukenlaan 45, Zuidlaren

Oplossing puzzel mei 1982

Kraken!!!

Kraken doe je niet zomaar, dat doe je omdat je problemen hebt. Het kan niet meer anders. Soms omdat je geen woonruimte hebt en ziet dat er panden of ruimten leegstaan. Langs legale weg is er niet aan te komen. Die panden staan maar leeg te wachten, te wachten waarop eigenlijk?
In ons geval was de aangeboden werkruimte in de Portkabin, ook wel wegwerpcontainer genoemd, zodanig, dat je ’s winters door de lage temperatuur en de slechte verwarming er niet lang in kon wezen.
’s Zomerse temperaturen over de 30 graden Celsius en een relatieve vochtigheid van 75%. Door de hoge temperatuur treedt het formaldehydegas versneld uit. Dit gas komt uit het gebruikte isolatiemateriaal. Hoofdpijn is het gevolg.
Een jaar lang is er met diverse mensen over deze situatie gesproken. Er zou wat aan gedaan worden, er komt een oplossing.
In armoede hebben we de ruimte boven de schoenmakerij in het Economiegebouw maar betrokken. Een uitstekende ruimte, goed onderhouden.
Wij hopen dat de andere bewoners van de Portokabin ook snel een beter onderdak zullen vinden.

De arbeidsdeskundigen,
Hille en Hans

Wij kraken alles, ook een leeg gebouw

Puzzel voor de maand juni

Alweer open haard hout

Dennenhof

Sportdag Noordelijke Ziekenhuizen

Eindstand sportdag Noordelijke Ziekenhuizen, d.d. 12 juni 1982 te Dennenoord

Kerkdiensten

• 4 juli 1982, 9.45 uur: Ds. W.M. van Lynden, kollekte Vluchtelingenhulp, 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden
• 11 juli 1982, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman, kollekte Noord Jeruël, 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman
• 18 juli 1982, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman, kollekte Wilde Ganzen, 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman
• 25 juli 1982, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen, 19.00 uur: Ds. B.E. Span

Orgelconcert in de Ontmoetingskerk

Te koop