1976-02 – Personeelskrant Dennenoord – 4e Jrg. No. Februari

Redactioneel

In dit nummer een sociale uitkijkpost waar iedereen beter van wordt. Op directie niveau was er weinig nieuws, zodat we U dit moeten onthouden. Wel vindt men een oproep van de S.O.P. om mee te doen op 22 mei aan de sportdag te Ermelo; ook de supporters blijken welkom te zijn.
Iets over de praktische opleiding wordt u uitgelegd op pagina 5. Uitvoerig hebben we dit keer aandacht besteed aan de feestavond. Een persoonlijke belevenis van deze avonden kwam bij ons binnen. Maar ook zult u veel foto’s kunnen vinden, we hebben geprobeerd om een zo volledig mogelijk overzicht te geven; ziet uzelf maar en lach nog maar eens na. De puzzel rubriek bleek een moeilijke start te hebben gehad, toch kwamen er nog negen oplossingen binnen. De stand zult u ergens in dit blad tegen komen met tevens een nieuwe puzzel, die iets gemakkelijker lijkt dan vorige maand. Wat u fout had, misschien kunt u dat terug vinden in de oplossing van vorige maand. Nogmaals, breng of stuur uw oplossing naar Redaktie personeelskrant, Postkamer Hoofdgebouw, Dennenoord.
Het N.C.B.O., laar enkele belangrijke dingen aan de leden bekend maken. Wat u nog meer vinden kunt, leest u maar en tot de volgende keer.

Sociale uitkijkpost

Salarismaatregelen per 1 januari 1976

Ruilbeurs

Dinsdag 9 maart is er weer een ruilbeurs in het Personeels Centrum, aanvang 19.00 uur. Iedereen is welkom. Alle ruilmateriaal is welkom, b.v. postzegels, sigarenbandjes, munten en ansichtkaarten.

S.O.P.

Aan de deelneemsters
voor het bezoek aan
mevr. Speelman en mevr. Doff

Ne heen en weer gebeld te hebben met mevr. Doff en mevr. Speelman, hebben we een datum afgesproken. En wel op 31 maart (woensdag). Hopende dat iedereen die zich opgegeven heeft die dag kan vrij houden, is dan de reis als volgt:
We gaan per trein, omdat er 16 deelnemers zijn, en dan komt een bus veel te duur. De trein vertrekt om 7.53 uit Assen. Voor het gemak, schrijf ik eerst de deelnemers op, omdat ik dan het verdere verloop beter kan uitleggen.
De dames:

• Mevr. Bouma
• Mevr. E. Drent – Koster
• Zuster G. Kampstra
• Zuster F. Loos
• Zuster J. Huizinga – Stam
• Zuster Rodenboog
• Zuster H. Botter
• Zuster A. v.d. Sloot
• Zuster M. Buist
• Zuster J. Sytsma
• Zuster A. v.d Ploeg
• Zuster C. v.d. Galiën
• Dhr. Nap
• Dhr. Bouma

Als iedereen nu op eigen houtje naar Assen gaat, en zorgt, dat men er om ± 7.30 uur is, dan kunnen we misschien een meer-mans-kaart kopen, dat is dan goedkoper. Maar dat kunnen we ook dan nog wel regelen.

Nu ben ik nagegaan wie er onder de deelnemers een auto bezitten. De auto’s heb ik als volgt verdeeld. Hopende dat de autobezitters contact op willen nemen met de personen achter hun naam:

• Zuster A. v.d Ploeg: dhr. en mevr. Nap en zuster Sytsma
• Zuster Huizinga – Stam: mevr. E. Visser, zuster Kampstra en zuster Rodenboog
• Zuster Botter: zuster A. Loos en dhr. en mevr. Bouma
• Zuster v.d. Galiën: zuster Buist, mevr. Drent en zuster E. Beuving

Zuster Beuving ben ik van plan een dag van te voren al op te halen. Dus dat is ook al geregeled. Verder wijst het zich vanzelf. Mevr. Doff, zou zorgen voor een dikke pan met soep en lekkere belegde broodjes. Ik heb gezegd, dat ze echt niet te veel drukte moest maken, want dat het ons er dus om gaat, een dag gezellig bij elkaar te zijn. Wie de dames uitgenodigd hebben, weet ik n iet precies, maar mevr. van Enk is ook van plan om te komen. Wel had ik graag nog een paar heren willen hebben, maar enfin, de heren broeders zijn wel wat gewend, en als ik er dan aan denk, hoe ridderlijk broeder Nap, in de wacht voor dames kon zijn, dat zit dat wel snor. En dan broeder Bouma niet te vergeten. Het loopt vast wel goed. En dan maar weer oude koeien uit de sloot halen.

Heerlijk, om nog eens met 3 van je gewezen hoofdzusters op stap te gaan. En met je vroegere directrice. Met collega’s die voor jou de verpleging in gingen, en waar je zo geweldig tegenop zag. En met al die mensen, die je al zovele jaren gekend hebt. Mevr. Speelman, mevr. Doff en mevr. van Enk, waar we zulke goede herinneringen aan hebben.
Deze dames zien er dan ook echt naar uit, en we hopen er een gezellige dag van te maken. Langs deze weg, al vast de hartelijke groeten van hun. En dan maar tot woensdag 21 maart, ± half 8 op het station in Assen. Voor in de hal.

P.S. als er nog meer mee willen, dat kan, maar dan wel even opgeven, met het oog op de pan soep enz.

Tot ziens
C.C.A. van der Galiën

Het DAF-legioen

SPORTDAG

Psychiatrisch Ziekenhuis Veldwijk te Ermelo
op zaterdag 22 mei 1976

Nog een paar maanden en dan staat de jaarlijkse sportdag weer voor de deur. Om alvast met diverse voorbereidingen een aanvang te nemen, heeft de sportraad de taak toebedacht gekregen om het geheel uit te werken en te zorgen dat wij voor diverse onderdelen de nodige spelers en speelsters bij elkaar krijgen. De onderdelen waar diverse mensen aan mee zouden kunnen doen zijn:

• Tafeltennis: dames en heren
• Biljarten: heren of eventueel dames
• Voetbal: heren
• Badminton: dames double en heren double
• Schaken: heren of eventueel dames
• Dammen: heren of eventueel dames
• Klaverjassen: heren of eventueel dames
• Hindernisbaan: dames en heren

De sportraad doet dan ook het volgende verzoek aan iedereen die aan tafeltennis, biljarten, schaken, dammen en hindernisbaan mee zou willen doen, zich op te geven bij:

• H. Miske, Personeelscentrum, toestel 477
• P. Miske, toestel 430

De leiders of trainers van de overige sportonderdelen zoals; voetbal, volleybal, klaverjassen en badminton verzoeken wij de nodige deelnemers of deelneemsters bij elkaar te zoeken en in één keer op te geven bij bovengenoemde telefoonnummers.

Veder zag de sportraad graag dat op zaterdag 22 mei, nu eens iedereen gezellig met de bus mee zou reizen, dit ter verhoging v.d. gezelligheid en onder het motto ‘samen uit, samen thuis’.

De deelnemende ziekenhuizen zijn:

• Bloemendaal;
• Dennenoord;
• Valeriuskliniek/ Centraal Bestuur;
• Veldwijk;
• Vogelenzang;
• Wolfheze

Hopende hierbij alvast een globale indruk te hebben gegeven, hoopt de sportraad op een massale opkomst en een gezamenlijke goede reis. Nadere gegevens over vertrektijden in het volgende nummer.

Sportdag herinneringen

VOLLEYBAL
COMPETITIE
1975/1976

Hier is weer wat nieuws van het volleybal.
Wat is er weer gestreden de afgelopen wedstrijden, de ploegen die nog wat laag stonden, hebben het nu van de sterkere ploegen gewonnen. Ga zo door en wat supporters betreft, daar zeggen we nu eens niets over, dat ziet u vanzelf als u komt.
Dan nu de tussenstand, op het moment dat, (op de technische dienst na) ieder team 3 wedstrijden heeft gespeeld.

Hartelijk dank

Langs deze weg, willen we al het therapie personeel hartelijk bedanken voor de getoonde belangstelling, in de voor ons zo’n spannende tijd. Verder ook voor de spontane aangeboden diensten.
Ook willen we de directie bedanken voor de getoonde belangstelling.

Fa. K. Houtman

SAMMY

Vakantiehulp

AFDELING OPLEIDING
GEBRUIK:

‘OVERZICHT PRAKTISCHE OPLEIDING’

Namens het Opleidingsteam
B. Nieuwland

NIEUWJAARSFEEST 1976

Nou, we hebben het dan weer gehad. Na heel wat gefluister van wat zal het deze keer worden en hoe zal het dit keer zijn, is het toch weer een gezellig feest geworden. De eerste avond was 23 januari j.l. en nadat wij bij aankomst van de koffie gebruik hadden gemaakt, begaven we ons tegen acht uur naar de schouwburgzaal en zochten ons een goed plaatsje op. Onze keus viel op een van de eerste rijen. Er is nog altijd een spreekwoord, dat zegt: ‘Wie ’t dichtst bij het vuur zit, warmt zich het best’, nu dat hebben wij die avond zeker ervaren.
De avond werd zoals gewoonlijk door onze medische direkteur, dhr. Schroor geopend, en die dacht waarschijnlijk, de eerste aanzet is een daalder waard en hij nam dan ook gelijk een forse hap van de avond voor zijn rekening. Na al datgene, wat gezegd en toegewenst werd, te hebben geluisterd, werd de avond verder toevertrouwd aan Ab Hofstee, die als conferencier de avond aan elkaar zou praten en tussendoor de artiesten zou aankondigen.
De eerste artiest, die voor de ‘leeuwen’ werd gegooid, was NICO HAAK en ondanks dat hij niet zijn hele groep als steun had, zorgde hij toch voor heel wat paniek in de zaal. Binnen de kortste keren had hij ’n zingend ’talent’ uit de zaal op het toneel weten te krijgen en liet zich zeker niet uit het veld slaan, wat het zingen betreft. Even later gaf ze met haar man nog een staaltje danskunst weg, dat er zijn mocht.
Hierna was het de beurt aan de THESSALONIKI’s, een prachtig Grieks enemble, dat de zaal volledig in beweging bracht.
Als laatste artiest voor de pauze, zagen we BUENO de MESQUITA. Hij had er goede imitaties bij, maar toch vond ik het geheel niet erg opvallend. Maar dit kan zonder meer een persoonlijke smaak zijn.
Voordat de pauze door Ab Hofstee werd ingeluid, was er nog de volgende zakelijke mededeling: ‘Is dokter de Olde ook in de zaal?’ Natuurlijk was de Olde aanwezig, en liet dit dan ook door een opgestoken hand weten. ‘Dan is het nu pauze’, vervolgde Ad Hofstee, waarover de nodige hilariteit ontstond.
Na de pauze stonden er nog 3 artiesten op het programma. Twee van hen zouden, zoals later bleek, niet tijdig aankomen, doordat het buiten op de wegen glad was geworden. Dus gingen we na de pauze met slechts één artieste de tweede helft van de avond in. RIA VALK. Nu, ik kan U zeggen dat we hebben genoten. Het was ook aan Ria Valk te zien, dat ze er zelf ook plezier in had. En wat ik reeds in het begin suggereerde, gebeurde. Op een gegeven moment gaf Ria Valk te kennen, dat ze een oogje op iemand had, die op een van de 1e rijen zat. Ze zou zo wel even bij hem komen. Nu, binnen de kortste keren was ze beneden in de zaal gekomen en had zich bij mijn collega op zijn schoot gezet. Maar, het was of hij de situatie reeds van tevoren had zien aankomen, want luidkeels meezingend: ‘En ik heb worstjes op mijn borstjes’ liet hij zich van zijn zijde niet onbetuigd. Maar goed, ook dit optreden kreeg een eind.
Na een ovationeel afscheid nam Ab Hofstee voor het laatst het woord over, of liever gezegd, liet hij zijn hond uit, want die had hij reeds meegenomen. Als sluitstuk deelde hij mede, dat Frank en Mirella onderweg waren naar Zuidlaren, en dat ze graag in de gelegenheid gesteld wilden worden om tijdens het dansen, toch hun nummers ten gehore te brengen. Dit werd uiteraard met applaus begroet.
Toen was het tijd om de benen eens te strekken en voor het inwendige van de mens te gaan zorgen. Onze koks hadden het hunne er weer toe bijgedragen. Tafels met heerlijke slaatjes en andere hartige hapjes stonden gereed om de eersten te ontvangen. Zo te zien viel het bij iedereen goed in de smaak. Ook de kaasstand in de Weinstube mocht zich in een goede belangstelling verheugen, gezien de vele soorten kaas, die daar te nuttigen waren en dit alles onder het beluisteren van WIM WOLTHUIS met zijn kwartet. In de kelder ‘ontdekten’ we een ontzettend harde muziek producerende groep. Zo aan de gezichten van de deinende mensen massa te zien, scheen niemand daar last van te hebben. Zelfs waren twee jongelui normaal met elkaar in gesprek, terwijl ze met de rug tegen de speaker stonden, maar dat gaat dan wel met handgebaren. Nee, na vijf minuten waren we snel weer boven om gezellig onze avond voort te zetten met een dansje op de muziek van de MILJONAIRS, die de hele avond al de begeleiding van de artiesten verzorgd hadden. Om ± 3.00 uur lag menigeen reeds op één oor, terwijl de laatsten zich op weg naar huis begaven.

De tweede avond vond plaats op 6 februari 1976
Ja, we zijn veertien dagen verder. We maken ons klaar voor de tweede personeelsavond. Bij aankomst werden we gelijk met een volle hal begroet en bij nader inzien, bleek dan ook, dat er deze avond bijna het dubbele aanwezig was, ten opzichte van de eerste avond. Maar goed, dat scheen de stemming alleen maar te verhogen.
Om niet in herhaling te treden, wil ik mij beperken tot enige kanttekeningen. Na de opening, die beduidend korter werd gehouden dan de eerste avond, werd de avond wederom begonnen met AB HOFSTEE, de conferencier, gevolgd door twee zeer goede nummers van de begeleidingsgroep de MILJONAIRS. De GEBROEDERS BROUWER, die hierna aan de beurt kwamen, brachten vele bekende melodieën ten gehore, die bij menigeen in goede aarde vielen. Toch werden ze volgens mij overtroffen door de THESSALONIKI’s, die wederom de zaal in danige beroering brachten. En wanneer de zaal nog niet volledig los geweest zou zijn, de volgende artiest was daar dan volledig debet aan, dat tijdens zijn optreden de zaal niet meer te houden was. Want TOBI RIX weet van wanten, zoals die uit zijn bizarre stander met toeters en ander knal- en hoorn geschalattributen muziek weet te halen, ken ik geen tweede. Dat ook hij waardering voor onze dames van de ‘koffie’ had, was duidelijk tijdens zijn optreden merkbaar. Ook nu had onze conferencier zich voor de inluiding van de pauze van ’n ‘nieuwe’ artiest voorzien. Dit keer was het de beurt aan dokter Mars, die voorgesteld werd aan de zaal. Nu, na de pauze zou het dan gebeuren. Men had van de mensen, die de eerste avond geweest waren, reeds het nodige gehoord en ieders verwachtingen waren groots. Maar we hadden teveel verwacht schijnbaar. BUENO de MESQUITA, die na de pauze zou beginnen, had reeds moeite om in zijn rol te komen en toen dan ook RIA VALK, het hoogtepunt van de avond, op het toneel verscheen, keek ze wel wat onwennig naar het voor haar te rustige publiek. Na haar eerste nummer was reeds te merken dat het moeilijk zou worden dit keer. Zelfs de ‘worstjes’ en de ‘karbonades’ waren deze keer niet lekker genoeg, wat natuurlijk niet wil zeggen, dat een sof. was. Elk optreden is nu één keer anders dan het andere. Zoo ook dit. De avond werd weer gesloten door onze conferencier, waarvan we ongetwijfeld menig stukje in ons achterhoofd bewaard hebben. Al was het maar ‘de locomotief, die op tijd vertrok’ of de ‘lange trap’ met ‘de lage leuningen’.

Ja, dat was het dan weer. We kunnen rustig zeggen, het S.O.P. heeft niet stil gezeten (ja, toch; zie foto) om het één en ander weer in elkaar te zetten. Al moet gezegd worden, dat het elk jaar moeilijker wordt de mensen tevreden te stellen, zoals ik van één van de S.O.P. mensen hoorde.

A. Meijer

Administratief zit het wel goed

Lachen, gieren…… (juist!)

……een binnenbrandje blussen

Geef mij m’n handwerkje maar

Schenk ze maar goed vol hoor

Linker handje, rechter handje, rechter voetje….. zo is het goed

Napret

VISITEKAARTJES

De onderstaande personen oefenen een beroep uit. Welk beroep?
Dat kunt u vinden door dezelfde letters te gebruiken.
Veel succes.

PUZZELRUBRIEK

Puzzelaars

OPLOSSINGEN JANUARI PUZZELS:

UITSLAG 1ste RONDE

KENT U UW OMGEVING?

Hartelijk dank

Iedereen dank voor de kaarten, bloemen, fruitmanden, het vele bezoek dat ik in het ziekenhuis en thuis heb ontvangen.

Familie Groeneveld

Wist u dit van Zuidlaren……

Keizer Hendrik III schonk het Utrechts bisdom een graafschap. Dit graafschap nu, lag in Drenthe. Vanaf deze tijd ± 1047 dateren de vele veten en onlusten die Drenthe in vuur en vlam zetten. De bisschop verdeelde Drenthe in zes dingspelen, onderverdeeld in kerspelen. Hij oefende rechtspraak uit en bezat in Drenthe vele vaste goederen. De pachten, tienden enz. werden opgeborgen in de zgn. spijkers (voorraadschuur) om later verzonden te worden naar de eigenaar.
Deze spijkers bevonden zich in Anloo (Spijkerboor), Emmen, Rolde en Coevorden.
De bisschop werd geassisteerd bij het besturen van Drenthe door de Drentse edelen. Dat waren geen gemakkelijke heerschappen. Vaak sloeg dan ook hun medewerking om in tegenwerking.
Over ’t algemeen waren de Drentse edelen n iet rijk. Hun grondbezit was niet groot. Zij leefden vrij eenvoudig. Hun woningen noemen we Havezathen.

Voorzijde van de Havezathe Laarwoud

Huize Laarwoud
Eeuwenlang stroomt de Hunze reeds in het Zuidlaardermeer. Op een luchtfoto van Zuidlaren heeft men iets wonderlijks ontdekt, n.l. aanwijzingen van een oude borg, daar waar vroeger de Hunze het meer binnenstroomde. Je kon deze borg bereiken langs een doorwaadbare plaats. De borg was omringd door boerenhoeven. De hoeven werden bewoond door boer Nieludinge, boer Borgwallinge, boer Halmersinge, boer Campinge enz. Deze namen vinden we nu terug in de straatnamen van Zuidlaren. De bewoners van deze hoeven hadden recht op bescherming door de edelman. Op zijn beurt kreeg de edelman opbrengsten van de boer.
De oude borg raakte op den duur in verval. Men bouwde toen een nieuw adelijk huis in het Laarwoud.
Laarwoud betekent oorspronkelijk weideplaats, moeras. De plaats van het huis is zo gekozen, dat de weg naar het Groninger land bewaakt kon worden.
Ook kon de edelman oproepen tot herendiensten. Ter illustratie van deze herendiensten, het volgende: In ± 1875 bezocht een Franse schrijver Zuidlaren. Men vertelde hem, hoe de heer van Laarwoud (toen Graaf van Heiden Reinestein) aan werkkrachten kwam voor het onderhoud van het bijbehorende bos. De borgbewoner had n.l. het recht, elke vader, wiens eerste kind binnen 9 maanden na het huwelijk ter wereld kwam, zoveel dagen voor hem te laten werken als het kind te vroeg geboren was. De overlevering wil dat het bos er keurig bij lag.
In het begin van de 17e eeuw is Laarwoud in het bezit gekomen van de familie Selbach. Een van de familieleden, Johan van Selbach werd kerkvoogd en in deze functie kreeg hij o.a. te maken met dominee Wirichius. Deze ging zich nog al eens te buiten aan alkoholgebruik. Dit nu, was in strijd met bepalingen als dat ze ‘sober en nuchter’ moesten zijn op vergaderingen en ‘de opentliken herbergen’ moesten mijden. Op een goeie dag kwam ds. Wirichius eens terug van een vergadering te Beilen. Hij was nogal chagrijnig en ging dit te lijf met een fikse hoeveelheid alkohol. Op de terugreis beledigde en bedreigde hij de landschapsbode Herman Geers, die dan ook prompt een aanklacht indiende bij de synodale vergadering in Assen. Ds. Wirichius moest de bode vergeving vragen en deze schonk hem dit ook. In de notulen staat: ‘Welke de bode gedaan heeft, ende hebben also de sake malcander met mont endt hantasting (woord en handdruk) vergeven’.

Toen ds. Wirichius bevestigd werd als dominee van Zuidlaren, m oest hij beloven dat hij zich voortaan niet aan sterke drank te buiten zou g aan.

Ds. Wirichius kwam intussen meer en meer aan de drank. Hij werd zelfs afgezet in 1623. Maar aangezien men geen goede vervanger kon vinden, werd hij weer tijdelijk benoemd. Zijn levenswandel verslechterde, evenals zijn huwelijk. Het kwam zelfs zover, dat hij ‘zijnde over zijn bier’ in de vergadering van Gedeputeerde Staten verscheen. Hier lieten ze duidelijk hun misgenoegen blijken, maar de dominee trok zich er niets van aan. Hij ging, zelfs zover, dat hij in 1617 een aanstaand echtpaartje trouwde in het huis van de bruid, i.p.v. in de kerk.
Of het nu hierover was of over iets anders, weten we niet, maar Johan van Selbach kreeg hoogoplopende ruzie met Wirichius. Van Selbach smeet de dominee een bierpul naar het hoofd, terwijl Wirichius, Van Selbach met een mes te lijf ging. Deze chter verdedigde zich bekwaam met een stoel. onder de nieuwsgierigen bevond zich de zoon van, Van Selbach. Toen deze z’n vader in gevaar zag, smeet hij een straatkei naar het hoofd van ds. Wirichius, greep een stok en schreeuwde: ‘Als ik geen dominee was en me terwille van m’n ambt niet in toom hoefde te houden, zou ik jou met deze stok eens flink afdrogen’. Dit alles had tot gevolg dat hij in 1629 definitief werd ontslagen en zelfs uit Drenthe werd verdreven.
Eén van de Selbachs ligt begraven in het middenpad van de kerk. Op de kerk staat: Stephan van Selbach J.U.D., schults van Anloo, Gieten, Suitlaren, Banheer schults van Oostermoer en Rolder Dinckspel.
J.U.D. Juris Utrisque Doctor:
Doctor in het wereldlijk en kerkelijk recht.
In 1750 verkocht de Fam. van Selbach Laarwoud aan de graaf Van Heiten. De Van Heitens vestigden zich op het landgoed Laarwoud, dat toen in een zeer bouwvallige staat verkeerde. Het werd in die tijd gedeeltelijk vertimmerd of totaal vernieuwd. ’t Huidige aanzicht is nog hetzelfde met uitzondering van enkele gevelcorrecties, die in 1983 zijn aangebracht. Door het toedoen van Van Heiten werd het huis Laarwoud nu een havezathe. Onder havezathe verstaan we een riddermatig goed. Het moest bewoond worden door een adelijke heer, zowel van vaders als moeders zijde.
Van Heiten overleed op Laarwoud op 20 februari 1776. Zijn zoon volgde hem op als Drost. In 1795, toen de Republiek der Nederlanden ten onder ging, werd hij ontheven als Drost. Daarna leefde hij teruggetrokken op Laarwoud. In 1845 was de Milly, burgemeester van Zuidlaren.
In 1915 werd Laarwoud verkocht aan de gemeente Zuidlaren. De gemeente bestemde de havezathe daarna weer als ambtswoning van de burgemeester. Vanaf 1929 tot 1941 woonden de burgemeester van Zuidlaren, o.a. van Karnebeek op Laarwoud. In de 2de wereldoorlog werd Laarwoud gevorderd door de Duitsers.
In 1946 kreeg de gemeente weer de vrije beschikking over het Laarwoud. Laarwoud was uitgewoond, slecht onderhouden en de indeling grondig gewijzigd. Het werd toen bestemd voor huisvesting van de marechaussee en verder voor bijeenkomsten van vereniging en het geven van kursussen. M.a.w. een primitief dorpshuis.
Men bleef zich echter voortdurend beraden over de definitieve bestemming van Laarwoud. Men was van mening dat Laarwoud een waardige bestemming moest krijgen, een bekroning die aansloot bij de historie van het huis. Om het weer tot ambstwoning van de burgemeester in te richten bestond geen aanleiding meer, aangezien reeds daarvoor in 1941 Klein Laarwoud was aangewezen. Klein Laarwoud is een villa die in de onmiddellijke omgeving van de Havezathe Laarwoud ligt.
Na veel overleg werd uiteindelijk besloten Laarwoud tot gemeentehuis te bestemmen.
Door dit besluit werd de eeuwenoude traditionele band tussen bestuur van de gemeente en Laarwoud hersteld en werd de Havezathe voor de toekomst als monument veilig gesteld. Het bij Laarwoud behorende koetshuis werd eveneens gerestaureerd en ingericht tot dorpshuis. In 1958 werd het gemeentehuis Laarwoud geopend.

Ingezonden door
Harry Smits

Ons ezeltje

Het was op een zachte voorjaarsdag,
dat eenzaam en alleen,
een ezeltje te peinzen lag,
‘wat zijn de mensen gemeen’

Kijk naar de herten,
de kippen, de pauw.
Het zijn allemaal ‘paartjes’,
samen, man en vrouw.

Waaraan heb ik het verdiend,
wat heb ik gedaan,
dat ik zo alleen,
door het leven moet gaan???

Toe mensen, zoek voor mij een maat,
het is nu vast nog niet te laat!
Of, heb ik het wel goed vernomen,
is men bang dat er te veel ezels op Dennenoord komen?

A.N.

Koffie……

Als – de telefoon rinkelt in het weekend……
– ‘Met Dennenoord’, een moment, ik verbind u door’.
– ‘Ja, zou je even willen assisteren? De leidingen van paviljoen……; warm en koud zijn bevroren en de verwarming doet het ook niet’.
Het is 10.30 uur, dus koffietijd. Na een uur werken, zelf dan maar om koffie vragen, maar nee, voor zulke mannen koffie, nee, er is geen koffie. We gingen maar weer verder met het werk. Half één: nu hadden we na twee uur onder de vloer gewerkt te hebben, toch zin in een bakkie. ‘Nee, er is geen koffie en we maken ook niets……’ Toch maar vriendelijk blijven; het was inmiddels half twee en nog geen koffie, kop soep of iets wat maar warm was, maar je kon er maar beter niet om vragen. (we deden het tóch). ‘Nee, er is niets’.
Toch vriendelijk bedankt voor alle goede zorgen, het kopje koffie en het broodje; het was gelukkig spontaan van jullie.
Thuis was het eten al koud geworden, maar er was wel warme koffie. Toch goed dat er dan nog iets anders is dan een paviljoen.

Even de wereld om je heen vergeten met dat personeelsblad van ‘Dennenoord’

JUBILEUM

De heer H. ten Hoor hoopt op 12 maart a.s. zijn 25-jarig dienstjubileum te vieren. Hiermee wensen we hem en zijn familie van harte geluk.

Redaktie

MUTATIES

Kerkdiensten

Mededelingen
van het vormingswerk

• Dinsdagavond 2 maart zal de toneelvereniging ‘TOMI” uit Midlaren voor ons het toneelstuk ‘Bloemen voor Barbara’ opvoeren. Het is een kluchtig blijspel in drie bedrijven, waar ieder hopelijk veel plezier aan zal beleven.
  • Aanvang: half acht.
  • In de pauze is er koffie.
• Zaterdagmorgen 6 maart kunt u in de grote zaal van het vormingscentrum kijken naar de speelfilm ‘André de beer’. De film vertelt het verhaal van een prinses, die na veel verwikkelingen gaat trouwen met een boswachter.
  • Aanvang: tien uur.
  • Wilt u vooraf koffie drinken op de afdeling.
• Maandagavond 15 maart zullen voor ons konserteren: Christiaan Thomasius, cello; Peter Mak, piano; Henk Rubingh, viool. Zij zullen werken spelen van Corelli, Chopin, Bartok en Beethoven.
  • Aanvang: half acht.
  • In de pauze is er koffie.
• Maandagavond 29 maart wordt in de grote zaal de nieuwste speelfilm (op 16 mm) uitgebracht van Louis de Funès ‘Rabbi Jakob’. De film handelt over de verwikkelingen rond een vermomde Rabbi die niet de allerslimste is, en in allerlei komische situaties terecht komt. En natuurlijk wordt juist de Rabbi gespeeld door… Louis de Funès.
  • Aanvang: half acht.
  • In de pauze is er koffie.

TE KOOP