1976-08 – Personeelskrant Dennenoord – 4e Jrg. No. Oktober

Redaktioneel

De naam Sulman ontbreekt voortaan bij de opsomming van de redaktie-leden. Wanneer je gaat trouwen, maak je een nieuw begin, en dat betekent tegelijk dat je met een aantal dingen kappen moet. Vandaar dit afscheid! Dank voor alles! En nu in één adem: nieuw redaktielid gevraagd! Uw bescheidenheid mag dan alle mensen bekend zijn, laat het dit keer geen verhindering vormen om u te melden. Er gaan meer mensen weg op Dennenoord: de zusters Buist en v.d. Ploeg receptiëren op 21 oktober. Aan dit afscheid hopen we in een volgend nummer meer aandacht te besteden. Ja, en verder zijn er in dit nummer de welhaast gebruikelijke artikelen: gaat u uit, dan kunt u zich laten voorlichten, blijft u thuis: puzzel dan eens mee. Het aantal liefhebbers dat ook instuurt, loopt nog niet over. Op een mooie herfstdag moet u beslist eens gaan kijken in Hooghalen, de voorlichting over de sterrenwacht is zeer instructief. En mocht de voordeelpagina voor u iets te bieden hebben, dan kunt u dat misschien meteen meenemen. De heer v.d Meer wil graag een eindje met u om. Het is een aardige man, dus waarom niet! Nieuw is het verhaal van de patiënten-kontaktgroep. Op deze wijze wil de groep zich aan u bekend maken. Uiteraard vergaderde de ondernemingsraad. Een gesprek over het wel en wee vindt u verderop. En verder zijn er allerlei verslagen van sportevenementen. Laat al het andere dat niet vermeld is , voor u een verassing blijven!

Bericht van de patiënten-kontaktgroep

Wij, leden van de patiënten-kontaktgroep zijn blij dat we op deze wijze ook het personeel kunnen benaderen, anderzijds vinden we het ook fijn dat we op de hoogte blijven van het wel en wee van het personeel.
We doen een beroep op het verplegend personeel onze mede-patiënten op te roepen op de vergaderingen te komen van de patiënten-kontaktgroep. Tevens vragen we met deze berichtgeving de notulen en agenda’s zorgvuldig op het prikbord te bevestigen.
Nu we bezig zijn met de patiënten-kontaktgroep en de ‘Ontmoetingsraad’ ondervinden we veel medewerking van de direktie.
Via het radiopraatje en het kerkblaadje, hebben we een bijzondere mogelijkheid om zowel het personeel, als onze mede-patiënten te benaderen.
Het is meer dan een half jaar geleden dat dhr. Bovenga begon met de oprichting van de kontaktgroep. We zouden er nooit alleen uitgekomen zijn. We kregen al spoedig hulp van de direktie en het vormingsteam.
De begeleidings-komissie werd in het leven geroepen om een concept-reglement voor de ‘Ontmoetingsraad’ samen te stellen. Dit gebeurde op demokratische wijze. De begeleidings-kommissie bestaat uit 3 personeelsleden en 3 patiënten, n.l.:

• dhr. P. Manni
• Dokter de Olde
• Drs. Polman

en verder:

• dhr. Pruiksma
• dhr. van Emmerik
• dhr. Klamer

Met de vergadering van de patiënten-kontaktgroep werd steeds overlegd over het concept-reglement van de begeleidings-kommissie. Nadat de direktie enige wijzigingen voorstelde, werd dit op de vergadering besproken. Het definitief concept-reglement van de kontaktgroep voor de ‘Ontmoetingsraad’ is nu bij de direktie ter goedkeuring.
We hopen binnen afzienbare tijd met de verkiezing van de leden voor de Ontmoetingsraad te kunnen beginnen. Deze vindt per paviljoen plaats en we hopen dat dit uit elk paviljoen twee vertegenwoordigers oplevert.
We hopen dan op de medewerking van het personeel.

Namens de kontaktgroep
J.P. en H.H.
15 september 1976

Werktijden administratieve afdelingen

Voetballen

Daar er geen verlichting op het veld is, trainen we nu weer in de zaal.
De voetballiefhebbers kunnen iedere woensdagavond hier terecht, van 8 uur tot half 10.

H. Klunder

Gespreksgroep Dennenoord

Het is de bedoeling om ook dit jaar een gespreksgroep voor het verplegend personeel van ‘Dennenoord’ te organiseren. Er is gedacht aan 8 avonden. Tevens zoeken wij nog enige medewerkers.

Thea
Peter
Harry
Albert

Woordverandering

Visitekaartje 16

Uit de Ondernemingsraad

Dhr. Bouma

Gesprek met de heer Bouma, m.b.t. de vergadering van de Ondernemingsraad op 16 september j.l.

• Redaktie: Is er iets meer te vertellen over de ontwikkeling op het gebied communicatie en overlegstructuren?
• Bouma: Dat is een zaak waar je steeds mee bezig moet zijn. Een goede communicatie is een belangrijk aspekt binnen een ziekenhuis. Het voorkomt misverstanden, langs elkaar heen werken en stagnatie in het werk. Ook een goede vertikale communicatie is belangrijk.
• Redaktie: Wat denkt U dat de gevolgen zijn van de op komst zijnde gesplitste erkenning ziekenhuizen-verpleegtehuizen?
• Bouma: Voor dat er iets gaat gebeuren op dit gebied, zal alles eerst goed doorgelicht moeten worden. De gevolgen kunnen zijn dat dit voor enkele tehuizen wel eens problemen kan geven, welke betrekking hebben op financiële aspekten, de bezetting en het personeelsbestand, om maar een paar voorbeelden te noemen. Verder is de vraag welke erkenning krijgen we uiteindelijk. Het is een moeilijke zaak, maar het is wel gewenst, dat we naar meer specifieke ziekenhuizen gaan.
• Redaktie: Wat houdt die dag in, die voor patiënten en hun familie gepland is op 13 november a.s.?
• Bouma: Indertijd was er ook iets dergelijks. Dan werd de familie een middag uitgenodigd, hieraan was verbonden een kerkdienst. Nu is het meer een open dag. De gehele dag is Dennenoord een open huis.
• Redaktie: Kunt U iets meer vertellen over de predikanten conferentie die hier gepland is?
• Bouma: Ja, deze is bedoeld voor predikanten uit het noorden van het land, die interesse hebben in de problematiek van de psychisch gestoorde mens. Ze krijgen hier voorlichting van deskundigen, welke zij weer kunnen gebruiken in hun pastorale werk.
• Redaktie: en tot slot, kunt U iets vertellen over glijdende werktijden?

Bouma: Dit houdt in dat het personeel van de administratie zijn werktijden iets kan verschuiven, daar het dan zelf de gelegenheid heeft om cursussen te volgen. Wel maken deze personen dezelfde uren en ook de openingstijden van de kantoren blijven dezelfde. In goed overleg is ook hier veel mogelijk.

Kinderfeest met Peppie en Kokki

Verslag sportdag 11 september

Tegen 10 uur ’s morgens werd de sportdag geopend door Drs. Schroor, deze heette iedereen van harte welkom en wenste iedereen een prettige en sportieve dag toe. Zo konden we om ± 10 uur beginnen met de sportdag. Nu ja, beginnen…… Er waren hier en daar nog wel wat probleempjes, zoals bij onze volleybalploeg, er werd nog een dame gemist. Ze kon het niet helpen trouwens, want ze kwam uit de wacht. Maar ze is opgehaald door één van de medewerkers, daardoor kon ze de tweede helft invallen. Maar om ± 10.10 uur draaiden alle sporten. Er waren twee buitensporten, voetballen en vijfkamp, voor die sporten hoopten we op een beetje redelijk weer, de voorspellingen waren trouwens niet zo best. Maar we hebben gelukkig de hele dag goed weer gehad, zodat de voetballers goed konden voetballen. Hiervan een beknopt verslag van Heine Klunder: Van de vier gespeelde wedstrijden hebben we twee verloren, één gelijk gespeeld en één gewonnen. Namens de voetballers worden scheidsrechters hartelijk bedankt voor hun goede leiding. Om verder even langs de sporten te gaan: Biljarten, er werd geconcentreerd, onder supervisie van Harry Veldhuis, gebiljart. Er was trouwens niemand bestand tegen onze man Harry Lamers. Hij stak met kop en schouders boven de rest uit en behaalde dan ook de eerste plaats.

Volleybal (dames): na een halve wedstrijd was de langslaapster ook weer aanwezig, en was het team compleet, toch werd de eerste wedstrijd dik verloren.
Dat kwam alleen maar doordat het team niet warm gedraaid had, want de andere wedstrijden werden wel gewonnen, en zo haalden ze de tweede plaats.

Schieten vond plaats in de kelder en stond onder leiding van Dik Pothoff, zelf ook een goede schutter, maar hij had zijn plaats vrijwillig afgestaan om de wedstrijdleiding op zich te nemen. De schutters E. v.d. Velde en Harry Holtrust, weerden zich best, v.d. Velde werd 2e in de persoonlijke rangschikking. Harry kwam niet zo hoog, maar we waren blij dat hij ook eens mee kon doen, want hij was en is altijd de beste supporter van Dennenoord, op elke sportdag. Harry houden zo!

Een paar deuren verder werd getafeltennist, hier had H. Kleyer zijn wedstrijdsekretariaat. Rieks Heiderman (die jammer genoeg nu Dennenoord verlaten heeft) was volgens mij de favoriet voor de eerste plaats, en hij maakte het helemaal waar, al had hij soms goede tegenstand, toch werd hij eerste.
Corry Weert-Mennen (wat een titel) was bij de dames onze deelneemster, ze had in ± een jaar geen badje in handen gehad, maar heeft het voordeel dat ze aanleg heeft voor deze sport (volgens Rieks), daardoor werd ze uiteindelijk toch goed derde.

Nu de trap op en naar de clubzaal, waar geklaverjast werd, dit gebeurde onder toeziend oog van J. v.d. Hoek, hij moest erop toezien dat er niet vals gespeeld werd, en dat was hem wel toevertrouwd. Na het eerste boompje, zag ik twee van onze klaverjassers (Abbes en Kranenborg jr.) en op de vraag hoe het gaat antwoorden deze twee dat ze twee schonen hadden, nou gefeliciteerd zei ik, maar ze waren nog niet uitgesproken, want ze hadden de schonen wel tegen. Maar ondanks dat, lieten ze de moed niet zakken en werden als team eerste, in de persoonlijke rangschikking dient nog vermeld te worden dat ter Horst eerste werd en Boekweg tweede.

Nu nog even langs de gehoorzaal, waar het erg stil was, hier werd namelijk gedamd en geschaakt, met op ’t podium de man die alles regelde. T. Galiard, die had het trouwens goed voor elkaar, daardoor verliep dit onderdeel ook als gesmeerd. Die schaker Albert Koenes speelde de eerste wedstijd remise, maar liet later de rest achter zich, en kon zodoende later de eerste prijs ophalen.

Ook onze dammer wou zich van zijn goede kant laten zien, hij vocht alsof hij ’t voor zijn brood deed, door deze goede instelling kon hij de tweede plaats bemachtigen. Iets verder dan de gehoorzaal was ’t crisiscentrum, daar moest je op de tenen lopen en tussen de menselijke en mechanische computers doorlopen, om je uitslagen af te leveren. Het was er dan ook muisstil en je hoorde er ook alleen maar ’t geknars van ’t denkwerk bovenin van de Wacht en Bergsma.

Toen alle sporten afgelopen waren, ging men gezamenlijk naar het terrein achter het Vormingscentrum. Hier was een vijf(zes)kampbaan uitgezet. Na uitleg van hoe en wat, en loting, ging de eerste ploeg (2 heren + 2 dames) van start. Ze hadden nergens grote moeite mee, tot aan de zeephelling, deze werd vooral door één der mannelijke deelnemers, als een razende beklommen, tot op een haar na, want toen gleed hij weer omlaag, dit herhaalde zich ± 10 minuten, maar toen na nader overleg werden andere methoden geprobeerd, en na ± 15 minuten (de max. speeltijd), waren de heren boven. Applaus voor hun doorzettingsvermogen. De andere ploegen hadden hun lesje hiervan geleerd en het lukte hen wel om de mensen boven te krijgen. Vooral onze eigen ploeg maakte een ontspannen tocht langs de obstakels, al hadden Hilda en Marjan het wel even benauwd in de tunnels. De zeephelling was totaal geen probleem voor de ploeg en hierdoor kon Hilda bij de prijsuitreiking de eerste prijs in ontvangst nemen.

Na dit kijkspel, was het goed eten, van het eten dat de koks uit de Centrale keuken ons hadden bereid, nogmaals bedankt, het smaakte goed.

Ja en toen de grote zaal weer in, waar de prijzen wachtten, deze werden uitgereikt door dhr. de Graaf, er deden zich nog wat schermutselingen voor, door een fout in één der uitslagen. Maar mensen, waar gewerkt wordt, kunnen fouten gemaakt worden. Trouwens, het kwam toch goed op zijn pootjes terecht. Naderhand bleek uit gesprekken met sportlui, dat ze een leuk contact gehad hadden met mensen van andere ziekenhuizen, juist daarom moet het gaan. Laten we dat vooral voorop zetten, sport verbroedert.

Grote kaartavond in het Vormingscentrum

Wederom een grote kaartavond, deze keer op vrijdagavond 29 oktober om half 8, in de kelder van het Vormingscentrum.
De inleg bedraagt f 2,50 per persoon, deze inleggelden worden geheel voor de prijzen besteed, die aan het eind van de avond te verdelen zijn.
Kom deze keer nu eens in groter getale, want deze keer zullen allicht meer enthousiaste klaverjassers zijn dan de 26 van de laatste keer. Ook de vrouwen, mannen, verloofden, verliefden van de op Dennenoord werkzame personeelsleden, zijn welkom.
Opgeven in het Personeelscentrum en de kantine.
Dus op 29 oktober in het Vormingscentrum.

Uitslag van de kaartavond op vrijdagavond 10 september in het Vormingscentrum.

1. Mevr. Erenstein met 5380 p.
2. Mej. Schipper met 5174 p.
3. Dhr. Bult met 5080 p.
4. Dhr. Pothoff met 5065 p.
5. Dhr. Erenstein met 4982 p.
6. Dhr. v.d. Hoek met 4927 p.
7. Dhr. Boekweg met 4898 p.
8. Dhr. Venema met 4766 p.
9. Dhr. v. Heuvelen met 4716 p.
10. Dhr. Sondervan met 4686 p.
11. De poedelprijs was voor dhr. de Wacht met 3695 p.

Gaat u (nog eens) mee een eindje om?

Op verzoek van een redaktielid van de Personeelskrant, mag ik u vragen nog eens een eindje mee om te gaan door de tijd en over Dennenoord, waarmee u door uw zijn hier of anderszins verbonden bent.

Wij zullen ook nu weer hier en daar even blijven stilstaan, bij die punten welke alleszins de moeite waard zijn om er nog eens over na te denken. Nu wil ik beslist niet pretenderen hierover het laatste woord te kunnen spreken en ik hoop dan ook, dat u van uw reacties blijk zult geven, waar u maar meent dat zulks nodig is.

Toen ik hier kwam, lagen naar ons gevoelen de gezagsverhoudingen en de verantwoordelijkheden, vrij duidelijk bepaald. De Geneesheer-directeur, Dr. Wetter was de baas, een machtig persoon aan de top van de gezagspyramide. In onze ogen was hij zo’n beetje almachtig, d.w.z., er was geen macht op Dennenoord denkbaar, die niet van de zijne was afgeleid. Hij mocht dan niet groot van gestalte zijn en een glanzende schedel hebben, desondanks ging er iets geweldigs van hem uit.
Hij sprak en het was er, hij gebood en het was er niet meer. Zo kwam hij op zekeren dag op de achterzaal van paviljoen 13. De glans werd van zijn schedel weggenomen door de duisternis die er heerste. Hij mompelde dan ook verstoord: , Wat is het hier donker!’ Toen, door een paar ramen naar buiten wijzend, sprak hij beslist: ‘Die bomen moeten daar weg!’ De volgende dag werd er gekapt……
De minnaar van gezag, orde en rechtlijnigheid zullen mogelijk verzuchten: Tjonge, dat waren nog eens tijden! Toen liet de klaroen nog geen onzeker geluid horen!’

Toch moet ook op de keerzijde van de medaille worden gewezen. Ook bij een rechtlijnige organisatie met een pyramide gezagsverhouding en verantwoordelijkheid, kon er iets fout gaan. Er kon een patiënt weglopen, er kon zich een ongeval voordoen en zelfs kon het voorkomen dat een patiënt zichzelf het leven ontnam. Doorgaans daalde het ongenoegen over dit soort gebeurtenissen van boven naar beneden af tot daar waar het niet verder kon. Daar vielen dan ook in eerste instantie de klappen. Berisping of schorsing of ontslag, het hing van de ernst van het gebeuren af. Het was dan ook geen wonder, dat door het verplegend personeel een zo streng mogelijk bewakingssysteem werd gehandhaafd.
Daarom vond en vind ik, het ten onrechte dat destijds, oudere verplegenden dikwijls is verweten dat zij de vooruitgang trachtten tegen te houden, door niet met enthousiasme aan experimenten mee te werken. Zij konden n iet anders, dan zich afvragen welke nieuwe bedreiging zich nu weer boven hun hoofd zou kunnen samenpakken, al zouden zij ook graag een andere koers varen. Immers, wil een organisatie kans van slagen hebben, dan kan en mag deze niet even door enkelen worden vastgesteld, maar moet deze door een zo breed mogelijke groep worden aanvaard en ondersteund.

Mogelijk zijn er onder u, die vinden dat deze opvatting te ruimtelijk is en te weinig mogelijkheden biedt voor slagvaardig optreden. Nee, het kan wel door een kleine kern worden uitgezet als men maar uitgaat van een brede deskundigheid. De schare van uitvoerenden moet dan natuurlijk duidelijk worden voorgelicht en van de juistheid worden overtuigd. Dat de visie juist is, staat bij voorbaat vast.
Ik herinner mij nog de bezoeken die professor van der Scheer in zijn hoedanigheid als inspecteur van de Geestelijke volksgezondheid aan Dennenoord bracht. Als het bijna zover was, werd er allerwegen ’n grote activiteit aan den dag gelegd. Iedereen, waarvan werd aangenomen, dat hij of zij dit ook maar enigszins kon, werd opgedragen aan de arbeidstherapie deel te nemen.
Immers proffesor van der Scheer had deze vorm van therapie in ons land geïntroduceerd en met gezag verdedigd. Wanneer hij iemand op de zaal aantrof, waarvan hem niet duidelijk was waarom deze niet werkte, dan kon hij zeer lastige en pijnlijke vragen stellen. Na afloop van de inspectie, placht hij in de Stichtingskerk een oratie te houden, waarin nogmaals duidelijk werd beklemtoond, dat ledigheid des duivels oorkussen is en waarin hij kon vertellen over arbeidstherapeutische successen.
Ik geloof dat professor van der Scheer, hoewel klein van gestalte, een groot man was, die veel voor de psychiatrie heeft betekend. Niettemin brachten zijn bezoeken steeds onjuiste behandelingen en daardoor onnodig leed met zich mee, omdat zijn visie werd verabsoluuteerd. Na de bezoeken was het leven gelukkig weer sterker dan de leer.
Zo zijn er ook op Dennenoord wel vaker goede ideeën ontsproten die helaas in de verabsolutering tenonder gingen. Het was veelal hollen of stilstaan. Of hebben we daar nog wel eens last van? Nee, het moet niet een zaak van enkelen blijven. We zullen elkaar moeten kunnen en willen vinden in bredere samenwerkingsverbanden, waaraan een goede basismentaliteit ten grondslag ligt. Naar mijn gevoelen komen we hier bij een punt waarin een wezenlijk onderdeel van de Christelijke verzorging van geestes- en zenuwzieken ligt opgesloten.

Deze mentaliteit moet volgens Bijbelse richtlijnen inhouden dat de een de andere uitnemender acht dan zichzelf. Dat is een deksels moeilijke opgave die niet velen van ons op het lijf zal zijn geschreven. Als we eerst maar eens zover kunnen brengen, dat de een de ander even uitnemend zou achten als zichzelf.

Dat we dus niet teveel met onszelf bezig zijn. Soms lijkt het er wel op dat we in ons werk rond de patiënt deze a.h.w. omringen met vitrines waarin onze glanzende ideeën en kundigheden liggen uitgestald en waaraan iedereen zich mag vergapen. Of dat we staan te ruziën wie nu eigenlijk wel de meest geëigende persoon is, om zich beschermend voor de patiënt op te stellen, terwijl deze vruchteloos blijft vragen wie er nu eindelijk bereid is een eindje met hem of haar mee te gaan. Om dit te kunnen doen, zullen we eerst moeten weten waar de ander is en niet waar we zelf met onze ideeën zijn. Toegegeven, dat kost luisteren en vaak zoeken en tasten, waarbij mistasten niet vreemd is, maar hoe het anders zou moeten is tot dusver niet duidelijk geworden.

Hierbij hebben we uiteraard deskundigheden en goede inzichten broodnodig. Zij moeten echter inpasbaar blijven in het geheel van de hulpverlening. Geïsoleerde kundigheden kunnen leiden tot het spreken vanuit een ivoren toren en bergen het kwaad van verabsolutering in zich. Ook met bewogenheid alleen komen we er niet en met alleen knappe analyses evenmin.

Uit bewogenheid voor de drenkeling, kan een niet-zwemmer wel in het water springen, maar ze zullen beiden jammerlijk omkomen. Ook kan men vanaf de wal een knappe analyse geven van hoe het ongeval zich heeft kunnen voltrekken en deze kan nog volledig juist zijn ook, de drenkeling is er niet mee geholpen. Wij zullen elkaar de hand moeten rijken om bij de drenkeling te kunnen komen.

Beste mensen, wij hebben elkaar nodig om het karwei te klaren en dat met Gods hulp. Hierbij achte de een de ander minstens even uitnemend als zichzelf. Wat een opdracht!
Onmogelijk?
Zullen we toch maar proberen iets van deze opdracht, zij het met vallen en opstaan, waar te maken?

K. v.d. Meer

Wat is recht / wat is eenheid

Huisbediende
C.W. Timmermans

Het gaat goed met de economie

MUTATIES

In dienst:

Vervolg mutaties pagina 15

Vervolg mutaties pagina 14

Uit dienst:

Adreswijzigingen:

Gehuwd:

Uit, gezellig!

KERKNIEUWS

• 3 oktober, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen, kollekte voor ‘Kleine Geluiden’, 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen
• 7 oktober, 15.30 uur: Eucharistieviering in het Vormingscentrum, Pastoor F. Sleegers
• 10 oktober, 9.45 uur: Ds. W.M. van Lynden, viering van het Heilig Avondmaal, kollekte voor Ho Shuk Wun + Avondsmaalkollekte, 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden
• 17 oktober, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff, kollekte voor het Werelddiakonaat, 19.00 uur: Ds. B. Oosterhoff
• 24 oktober, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman, kollekte voor Casa Materna (kindertehuis in Portici bij Napels), 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman
• 31 oktober, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen, kollekte voor de ‘Dennenoord’-gemeente, 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen

Onze huwelijksdag is, mede door Uw belangstelling en medeleven, in welke vorm dan ook, een fijne dag voor ons geworden.
Wij danken U daar heel hartelijk voor.

H. Woldring
W.K. Woldring-Buist
Nietap
J.P. Santeeweg 117

Langs deze weg wil ik U, directie, Paviljoen 6 en huishoudelijke dienst, hartelijk bedanken voor Uw attenties, die ik tijdens mijn ongeval mocht ontvangen.

J.A. Okken-Pronk

Mededelingen van het Vormingswerk

• Dinsdagavond 12 oktober, zal in de grote zaal van het Vormingscentrum, voor ons optreden ‘KUNST EN STRIJD’ uit Assen met het toneelstuk: ‘DE ONBETAALBARE LOODGIETER’. Een kluchtig blijspel, dat vertelt hoe een narrige huisvrouw een plezierige echtgenote wordt.
  • Aanvang: half acht
  • In de pauze koffie
• Zaterdagmorgen 16 oktober, zal de heer Pit uit Beilen, voor ons een DIAVOORSTELLING verzorgen in de grote zaal. De heer Pit zal samen met ons een rondreis door Drente maken, waarin natuurlijk ook de Zuidlaarder Markt ter sprake komt.
  • Aanvang: tien uur
  • S.v.p. vooraf koffie drinken op de afdeling
• Dinsdagavond 26 oktober, geeft POPPENTHEATER ‘DE REGENBOOG’ in de grote zaal een uitvoering van: ‘PERONIEK’ een sage uit Bretagne. Het verhaal gaat over een voddenjongen, die in opdracht van een ridder allerlei dingen moet doen. De ridder blijkt echter een verdorven persoon te zijn. Hoe het allemaal afloopt, kunt u zelf komen bekijken.
  • Aanvang: half acht
  • In de pauze is er koffie