Header - Personeelskrant DNO

1978-02 – Personeelskrant Dennenoord – 6e Jrg. No. Februari

blz. 2 – Redaktioneel – 25-jarig dienstverband – Verstrekking dienstkleding

Redaktioneel

Wij ontlenen het artikel over Norma Eycken aan AZGazet, het maandblad van het Academisch Ziekenhuis Groningen.
De reden is dat Norma op Dennenoord haar B-diploma behaalde.
Ongetwijfeld zijn er onder ons die zich haar nog kunnen herinneren. Wij kunnen ons voorstellen dat dit artikel zo aanslaat, dat men graag wil meehelpen haar plannen te verwezenlijken.
De actie in het Academisch Ziekenhuis bracht voorlopig al f 2500,- op en dit bedrag zal nog wel groeien.
Mocht u als afdeling met de pet rond willen gaan, dan zal de geestelijke verzorging graag zorgen dat het resultaat bij Norma terecht komt.

25-jarig dienstverband

Mej. M. Liemberg hoopt 2 maart 1978 de dag te herdenken dat zij voor 25 jaar in dienst trad bij Psychiatrisch Ziekenhuis Dennenoord.
Mej. Liemberg begon 2-3-1953 in de linnenkamer, waar zij eerst 14 dagen heeft gewerkt, daarna heeft zij ruim een jaar in het Noorder Sanatorium gewerkt, waar een afdeling gemaakt werd voor strijkgoederen. Nadien werd mej. Liemberg weer overgeplaatst naar de linnenkamer waar ze sinds vele jaren als waarnemend hoofd werkt.
Wij wensen haar met haar familie een fijne dag toe en vele goede jaren.

J. Vos

Van de Inspectie der directe belastingen te Assen, ontvingen wij onderstaande brief, betreffende verstrekking dienstkleding.

In aansluiting op het onderhoud op mijn inspectie d.d. 3 januari 1978, inzake de waardering van door u aan bepaalde werknemers verstrekte dienstkleding, bericht ik u, dat ik heb besloten het voordeel dat de vaste werknemers genieten, die gedurende hun diensttijd japonnen dragen, die door u gratis ter beschikking zijn gesteld, te bepalen op f 4,-  per maand.
Ik keur goed, dat deze regeling niet wordt toegepast op leerlingen, indien zij korter dan 3 maanden gebruik maken van de japonnen.

De Inspecteur

blz. 3 – Direktie mededelingen

Direktiemededelingen

SCHAKELNIEUWS

  1. Het tijdstip waarop de opening en de ingebruikneming van de Schakel een feit zal zijn, vordert met rasse schreden. Zowel de afbouw als de inrichting van het geheel, verloopt nog steeds volgens het van te voren tussen de betrokkenen overeengekomen tijdschema. Thans is het dan bijna zover. Vrijdagmiddag 7 april a.s., hopen we te kunnen overgaan tot de officiële opening van zowel de personeelsaccocomodaties als het keukencomplex. Het voornemen bestaat die opening een wat meer besloten karakter te geven. Dat wil zeggen, dat daarvoor uitsluitend die personen zullen worden uitgenodigd, welke op enigerlei wijze direct bij deze bouw betrokken zijn geweest (architect, aannemers, installateurs, adviseurs, etc.). Eén en ander neemt niet weg, dat we u de genoemde dag, gaarne in het heugelijke gebeuren zouden willen betrekken. Welnu, daartoe nodigen we u hierbij uit tot het onder feestelijke omstandigheden bezichtigen van het nieuw gebouwde complex op vrijdag 7 april 1978, van 15.30 uur tot ongeveer 17.00 uur.
  2. Het nieuwe personeelscentrum en personeelsrestaurant, zullen vanaf maandag 10 april 1978, binnen de daarvoor gestelde openingstijden en met in achtneming van de algemeen geldende regels voor het gebruik van de ter beschikking bestaande ruimten, voor ieder personeelslid van \dennenoord toegankelijk zijn. De openingstijden van het centrum zijn: maandag tot en met vrijdag van 9.00-24.00 uur. In het restaurant is men dagelijks van 11.30 tot 13.30 uur welkom. Nadere mededelingen omtrent de verdere vormgeving van de dienstverlening in de Schakel, zullen in de eerstvolgende aflevering van de personeelskrant nader worden bekend gemaakt. Tenslotte nog dit. Wegens de verhuizing van het oude naar het nieuwe personeelscentrum – met alle rambam van dien – zal het oude centrum vanaf donderdag 6 april 1978, gesloten zijn (en blijven).
  3. Ter gelegenheid van de officiële opening van de Schakel op 7 april a.s., organiseert de u wel bekende S.O.P. een aantal activiteiten in de week van 3 tot en met 7 april a.s. Nadere berichten daarover zult u van de Stuurgroep tegemoet kunnen zien.

J.W. Flach

HET ALGEMEEN MAGAZIJN

Vanwege het verlaten van het oude en vervolgens het in gebruik nemen van het nieuwe magazijn, zullen de volgende maatregelen worden getroffen:

  1. In de week van 20 t/m 25 maart a.s. zullen, naast de normale verstrekkingen, tevens de goederen uitgereikt worden, welke bestemd zijn voor maandag t/m woensdag 27 t/m 29 maart d.a.v.; dinsdag 28 en woensdag 29 maart a.s. is het magazijn gesloten.
  2. Vanaf donderdag 30 maart a.s., is het nieuwe magazijn in bedrijf:
    • a. alle aanvragen dienen dagelijks (vóór 09.00 uur) op schrift gesteld ingediend te worden bij de postkamer in het hoofdgebouw;
    • b. de door u bestelde goederen, worden met gebruikmaking van de dienst intern transport, bij u bezorgd.

J.W. Flach

VERSTREKKING DIENSTKLEDING

Vanaf januari ’78, zal voor al het personeel, met uitzondering van de garderobe in de volgende paviljoenen:

  • Enk A, B, C
  • Paviljoen 13
  • Paviljoen 16
  • Paviljoen 20

een heffing van loonbelasting en sociale verzekeringspremies ingehouden worden, over een bedrag van f 4,- per maand, voor het gratis ter beschikking stellen van vervangende dienstkleding. Voor een uitvoerig schrijven laten we achtereenvolgens u kennis maken met een cirkulaire van de staatssekretaris van het ministerie van financiën en met een brief van de Inspectie der directe belastingen. De inhouding zal in de maand februari met terugwerkende kracht vanaf de maand januari geschieden.

Salarisadministratie,
A. Meijer

Loonbelasting
Heffing loonbelasting ter zake van het genot van vrije uniformkleding

blz. 4 & 5 – Interview met broeder A. Miedema

Interview met broeder A. Miedema

Het nieuwe coördinerend hoofd van groep 1

  • R: Fijn, dat we met elkaar wat kunnen praten over het één en ander rondom uw wisseling van funktie. Toch wel een wat ongebruikelijke stap misschien, zo vanuit de praktijk coördinerend hoofd worden, dat is toch wel ingrijpend. Wat heeft u eigenlijk tot die beslissing geleid?
    • M: Ik vind het vrij moeilijk om te zeggen wat voor motivatie ik had. Er komt een bepaalde funktie vrij en daar wordt eens wat over gepraat, onderling praat je er veel over, ook op de afdeling. Op een gegeven moment wordt er tegen je gezegd: zou dat niet wat voor jou zijn? In eerste instantie heb je de neiging om te zeggen: ach nee, helemaal niet. Je denkt er wat over door, zoveel jaren op de afdeling gewerkt, een mogelijkheid misschien om toch eens anders te gaan doen. Totdat je op een gegeven moment denkt: Laat ik het maar eens proberen. Misschien dat je dingen kwijt kunt, waar je veel over nagedacht hebt.
  • R: Waar u over nagedacht hebt… Kunt u daar nog wat van vertellen? Hebt u bepaalde ideeën, die u nu misschien beter kunt realiseren. Bedoelt u dat?
    • M: Meer aan de ervaring, die je opdoet, in een toch vrij lange periode, dat je de leiding van een afdeling gehad hebt. Allerlei zaken komen aan de orde op een afdeling. Met name de laatste jaren in de teamvergaderingen. Organisatie komt veel ter sprake en op een gegeven moment denk je: het zou misschien plezierig zijn, om ook in ruimer verband mee te kunnen praten.
  • R: Speelt misschien ook mee, dat u mogelijk weleens gedacht hebt: Hoe kunnen ze dat nou doen? Vanuit de praktijk gezien had het veel beter gekund als men dat en dat geweten had?
    • M: Ja, het is natuurlijk een beetje moeilijk om te zeggen: Men had het zus of zo moeten doen. Dat is op een afstand vaak gemakkelijker te zeggen, maar ja, er zijn wel zaken, waarvan je denkt: Wat beoogt men ermee. Daar kom je ook vaak niet achter, zeker niet als je paviljoensgebonden werkt. Enfin, dat hebt uzelf dacht ik ook wel de laatste jaren gemerkt, dat er toch wel vaak een stukje onrust, een stukje onbehagen is op verschillende terreinen. Waar komt dat allemaal vandaan. Ik heb toch een beetje het gevoel soms, dat beslissingen een beetje paniekerig tot stand komen.
  • R: Is dat in wezen een communicatieprobleem?
    • M: Dat dacht ik wel. Dennenoord is een enorm bedrijf geworden, zeker als ik het vergelijk met vroeger. Ik ben hier begonnen in 1939. Toen waren de verbindingslijnen veel korter. Alles lag veel dichter bij elkaar. Je zag bijvoorbeeld vroeger de hoofden van de afdelingen gezamenlijk wandelen naar het Hoofdgebouw, voor een soort morgenrapport. De verbindingslijnen waren geweldig kort. Er zaten weinig schakels meer tussen. En je hebt het gevoel, dat de laatste jaren – en dat is niet iets van pakweg vijf jaren – er steeds meer schakels tussen zijn gekomen. Er is ergens een grote top. Je hoort ook wel spreken over een waterhoofd. Er is een minder goede doorstroming naar de onderste regionen. En omgekeerd vanuit de basis kun je moeilijk zaken doorspelen naar boven. Dat is één van de redenen waarom men is gekomen tot het aanstellen van coördinerende hoofden. Zodat er weer een duidelijke verbindingslijn komt tussen verpleging en direktie. Een kortere weg. Het kanaal was er vroeger wel, maar het zat verstopt.
  • R: De direktie heeft een poging gedaan, dit te verhelpen door alle paviljoenen te bezoeken.
    • M: Inderdaad, het is de bedoeling dat er een mogelijkheid geboden wordt om tot een betere communicatie te komen.
  • R: Heeft dit effect gehad?
    • M: Het is een geweldig leuk initiatief geweest, maar het is in de praktijk geen haalbare kaart gebleken, zo de communicatie te bevorderen.
  • R: Wat bedoelt u dan, als u zegt: In de praktijk geen haalbare kaart gebleken? Wat is de oorzaak, dat één en ander niet funktioneerde?
    • M: Ik dacht in de eerste plaats, dat de direktie dit niet kan waarmaken. Men wil wel, maar als je alle afdelingen regelmatig wilt gaan bezoeken, dan ben je niet klaar met één keer per jaar.
  • R: En nu was voor u o.a. het aantrekkelijke, dat u door coördinerend hoofd te zijn van hoofdgroep 1, de communicatie mede kunt bevorderen.
    • M: Ja. Mijn mening is dat de direktie de kanalen die er zijn, gebruiken moet en zonodig nieuwe te graven.
  • R: Wat is eigenlijk hoofdgroep 1. Mmisschien, weet niet iedereen wat daaronder verstaan wordt.
    • M: De verpleging is opgedeeld in drie hoofdgroepen:
      1. Opname en voortgezette behandeling
      2. Langdurige behandeling en woon- en verblijfsafdelingen
      3. Geriatrische afdeling
  • R: Paviljoen 9, valt ook onder groep 1.
    • M: Paviljoen 9 hoort heel duidelijk bij deze groep.
  • R: Wat is precies de funktie van paviljoen 9?
    • M: Ja, precies de funktie! Een leuk onderwerp eigenlijk, want er wordt geweldig veel gepraat de laatste tijd over funkties. En er wordt ook vaak de vraag gesteld, wat doe je nou, wat is nou precies de funktie. Ik dacht, dat paviljoen 9 altijd een bijzonder belangrijke funktie heeft vervuld. Paviljoen 9 heeft gefunktioneerd vanaf 1960. De eerste jaren kwamen de meeste mensen uit de chronische afdelingen. Toen die waren afgeroomd, werd overgeschakeld naar het opnemen van mensen uit de opname-afdelingen. Laat ik het zo zeggen: men wordt ziek opgenomen. In heel veel gevallen treedt er vrij spoedig een herstel op. Dan is het geweldig goed, om een soort oefenterrein te hebben. Een terrein waar je eigenlijk toch weer vrij dicht tegen de maatschappij aan zit en niet meer het gevoel hebt, van nog in een ziekenhuis te zijn. Je wordt veel meer gekonfronteerd met de buitenwereld. Dan kun je zien hoever het genezingsproces nu werkelijk is. Zet zich dat ook door. In dat opzicht heeft paviljoen 9, een hele duidelijke funktie.
  • R: En dat noemt men dus revalidatie en resocialisatie. Die funktie is niet alleen voorbehouden aan paviljoen 9, andere afdelingen doen daar uiteraard ook iets aan. Mensen worden wel direkt vanuit het Zuiderpaviljoen weer ontslagen. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het Sanatorium. Iedere afdeling heeft dus min of meer die funktie, maar paviljoen 9 is daar duidelijk op gespecialiseerd. Daar doet men niet anders.
    • M: Ja, ik geloof, dat je het rustig zo mag stellen. De hele instelling van paviljoen 9 is totaal anders.
  • R: Vindt u dat ook voor de toekomst dit een funktie is, die zin heeft? Je hoort namelijk weleens geluiden als: Het karakter van paviljoen 9 gaat veranderen. U bent niet zo gelukkig met die gedachte?
    • M: Er wordt de laatste tijd wel vrijwel gepraat over een nieuwe kijk op allerlei funkties, niet alleen die van paviljoen 9. Er worden meerdere afdelingen bekeken, heel ‘Dennenoord’ wordt eigenlijk een beetje bekeken. Wat de funktie van 9 betreft, geloof ik dat deze zonder meer bewaard moet blijven, met name wat betreft die gedachte van oefenruimte. Of men dat nu revalidatie of resocialisatie noemt, vind ik persoonlijk niet erg belangrijk. Ik zou haast zeggen: Men bedenkt daar maar een leuke naam voor. Maar waar het om gaat is, dat deze mogelijkheid voor de patiënt blijft. Het zou een verlies zijn, wanneer deze funktie verloren ging.
  • R: Daar ben ik het graag mee eens. Bedankt en succes in uw nieuwe funktie.

Zuidlaren, 18 januari 1978,
J.W. Vlaanderen

blz. 5 – Waar gaat die rotzooi….

Waar gaat die rotzooi toch naar toe?

Een tijdje geleden werd er vrij regelmatig een televisiespot vertoont, waarin een man, staande bij een hoop afval, verbijsterd uitriep: ‘Waar komt die rotzooi toch vandaan?’
Voor ons is dat niet zo zeer een klemmende vraag. We zijn er al aardig aan gewend, dat we met elkaar een enorme, groeiende hoeveelheid afval produceren. Ook de vraag: ‘Waar gaat die rotzooi toch naar toe?’, is niet zo danig klemmend, dat we er wakker van liggen. De tijd, dat we ons zorgen maakten en ons bezonnen op b.v. alternatieve verpakkingsmethoden en/of hergebruik, ligt al weer achter ons. Van hergebruik van grondstoffen is eigenlijk alleen het inzamelen van oud papier overgebleven, en alleen omdat enkele mensen zich er voor inzetten om de diverse verenigingskassen ermee te versterken.
Maar allang niet meer, omdat we ons zorgen maken over verspilling van grondstoffen. Genoeg hierover, en terzake.
De vraag: ‘Waar gaat die rotzooi toch naar toe?’ kan voor wat Dennenoord betreft, beantwoord worden met: ‘Naar de verbrandingsoven’. Want sinds 1971 heeft Dennenoord zelf een vuilverbrandingsinstallatie, waarin alle eigen afval wordt verbrand, en wat niet branden wil, wordt gestort in een stortgat op het eigen terrein en in eigen beheer.
Dat gaat nu binnenkort veranderen. De verbrandingsoven verkeert in een zodanige staat, dat vervanging, of een andere vorm van afvoer van huisvuil noodzakelijk is. Mede omdat de eisen gesteld aan een eigen vuilverwerking en een eigen stortplaats steeds zwaarder worden, (zeer terecht) en de toekomstige bebouwing van de Zuid-Es, heeft de direktie besloten om niet weer een nieuwe vuilverbrandingsoven aan te schaffen. Daarom gebeurt de vuilafvoer binnenkort weer door de gemeentelijke reinigingsdienst, en wel middels een aantal containers, die op diverse plaatsen op het terrein zullen worden geplaatst. We zijn dan ingepast in het gemeentelijke systeem, en voldoen daarmee automatisch aan de eisen van de huidige en toekomstige milieuwetten. U zult dus binnenkort ‘a morgensvroeg niet meer de trekker en wagens van de plantsoendienst zien rijden, hoog opgetast met afval.
Dit voor wat betreft het buitengebeuren. Voor het overige blijft het zoals het was. Dhr. de Jonge blijft ’s morgens rondgaan, en vervangt de volle plastic zakken door lege, en brengt deze samen met andere afval (dozen, flessen, etc.) in de containers. Medicijnresten en injectienaalden worden apart verzameld. Voor de paviljoenen en de andere diensten verandert er dus niets. Huisvuilniszakken kunnen via dhr. De Jonge of rechtstreeks van de plantsoendienst worden betrokken. Ook bedrijven en omwonenden kunnen hun afval op de gebruikelijke tijd en plaats aanbieden. Voor onvoorziene situaties of moeilijkheden: toestel 436.

S. Zoodsma

blz. 6 & 7 – Feestavond 1978

UW REAKTIE

Uit gesprekken met vooral jongere lezers van onze personeelskrant, is naar voren gekomen, dat men graag zijn mening via de krant over bepaalde gebeurtenissen aan de lezers wil mededelen. Wij zijn van mening dat een ieder de mogelijkheid moet hebben een artikel te schrijven, om die te laten afdrukken in de personeelskrant. Evenwel zijn wij aan bepaalde voorwaarden verbonden, voor wat betreft de aard van het artikel.
Nu zult U zich als toekomstig schrijver van een artikel afvragen, wat die voorwaarden nu precies inhouden. Dat is moeilijk in een paar woorden samen te vatten. Zolang Dennenoord, in welke vorm dan ook, niet aangetast wordt, zullen geen artikels geweigerd worden. Artikelen, die wij beslist niet kunnen plaatsten, zijn: artikelen over politiek, diskriminatie- en lasterverhalen. Wat wel en wat niet geplaatst gaat worden, beslist uiteraard de redaktie, die daarvoor de verantwoording draagt en over die beslissing is geen diskussie mogelijk. Wij zijn benieuwd hoeveel goede artikelen er in de komende maanden binnen zullen komen.

De redaktie

FEESTAVOND 20 JANUARI 1978

De eerste reaktie hebben we reeds binnen. Het betreft een reaktie op onze eerste feestavond in januari j.l. De brief is onverkort overgenomen.

Rondom half acht zaten er al veel mensen bij de tafels in de hal gezellig te kletsen en een kopje koffie te drinken. Om acht uur een uitverkocht huis, de zaal was vrijwel volledig bezet.
Het was een goede greep van de Stuurgroep om eens een beroep te doen op de eigen collega’s, om een toneelstuk in te studeren.
We kunnen ons voorstellen wat een plezier, maar ook wat een moeite het is om een avondvullend toneelstuk in te studeren. Wat een plankenkoorts zal het geven, bij echte amateurs, veel professionals hebben daar immers nog last van.

Proficiat, regisseur en spelers, het was een leuke avond. U allen sloeg zich er uitstekend door heen. Natuurlijk vielen er wel wat steekjes, maar zo wat! Gewoon weer doen!
Allicht is er dan een stuk te vinden uit het moderne repertoire.
Het daverend applaus was de bekroning op uw inspanning. Leuk, fijn, bedankt.

Na de wel héél korte toespraak van de direkteur, ging vrijwel iedereen naar ‘de Zuidlaarderbol’ (weer zo’n geweldig mooi decor, net als in het toneelstuk) om lekker te smikkelen. Heerlijke slaatjes, kroketten, voortreffelijk verzorgd en leuk, feestelijk gebracht. Maar wat wil je, zo om elf uur ’s avonds, wil er best een lekker hapje in. Een bodempje voor het borreltje in de Grote zaal.

Bij muziek van ik weet niet hoeveel decibels gingen we dansen. Dat moest ook wel, want praten aan één van de tafeltjes was vrijwel onmogelijk, wat een lawaai. Alleen in de kelder hadden ze er nog de hitte bij, op de koop toe.

Rustiger ging het toe in de sociëteit. Een voortreffelijk spelend trio, met een virtuose klarinettist, saxafonist, bracht ons al gauw in de goede stemming om een lekker glas wijn met een portie kaas (van verschillende soorten) te nemen.
‘Gezellig’.

De onrust die je eenvoudig moet hebben zo’n avond, bracht ons terug in de hal. We stortten ons weer in het geluidsinferno om te dansen.

Dolgedraaid, maar voldaan huiswaarts, een fijne avond.

In bed klinkt nog enige tijd het gedreun na, allen bedankt.

Familie Klamer

INLEVEREN COPY

Onderstaand treft u een opstelling van data aan, voor welke datum u de copy, bestemd voor de personeelskrant, uiterlijk moet inleveren.
Uiterlijk voor:

  • 14 maart
  • 13 april
  • 16 mei
  • 15 juni
  • 14 juli
  • 16 augustus
  • 14 september
  • 16 oktober
  • 15 november
  • 12 december

De inlevering van copy kan geschieden bij alle redaktieleden, die staan vermeld op de eerste bladzijde van de personeelskrant. Ook bevindt zich in de postkamer een postbak met het opschrift ‘Personeelskrant’,  waarin u alles kunt deponeren, wat op onze krant betrekking heeft.

De redaktie

blz. 8 – Uit de bestuurskamer

Uit de bestuurskamer

Ir. R. van den Bout stelt zich voor

Ga er maar een tegen aan staan: een verbaal portret van jezelf over te leggen! Geen eenvoudige zaak!
Ik ben maar eens voor de spiegel gaan staan en kwam snel tot de conclusie, toen ik die knaap daar voor mij zag: nee, zo zeker niet!
Dan maar proberen via het geëigende patroon:
Ik, Rokus van den Bout, ben geboren in 1909 te Nijmegen. Ben bijna veertig jaren getrouwd, heb vijf kinderen: vier dochters en een zoon. Verder drie kleindochters en zeven kleinzoons. Ik heb acht lagere scholen en drie H.B.S.-en bezocht en ben afgestudeerd in Delft als Civiel Ingenieur (de originele benaming voor weg- en waterbouwkundig ingenieur).
Overigens zij nog vermeld, dat ik een telg ben uit een geslacht dat van generatie op generatie voornamelijk bestaan heeft en nog bestaat, uit waterbouwers en baggeraars.
Dus een pur sang betha-man, zulks in tegenstelling tot de voorzitter die zich in de alpha-richting ontwikkeld heeft en blijkbaar bepaald niet met ontzag tegen betha’s opziet. Het zij zo! Het feit ligt er nu eenmaal dat je met alpha zonder betha geen alphabet kan maken. Met andere woorden, dat de alpha’s en de betha’s het niet zonder elkaar kunnen. Ik moet zo’n anderhalf jaar geweest zijn toen mijn vader in 1911 mij op zijn schouders de valreep op droeg van het S.S. Prins der Nederlanden om scheep te gaan naar het oude Indië, waar mijn vader benoemd was tot bouwkundige bij de Staatsspoorwegen en ingezet zou worden bij de uitbreiding van het spoorwegennet op Java.
Heel mijn jeugd heb ik daar doorgebracht in dat mooie land met zijn prachtige bevolking, benadigd van hoog naar laag met een opvallende innerlijke beschaving.
Het zal dan ook geen verwondering wekken, dat ik na mijn afstuderen, na enkele jaren hier wat rondgekeken te hebben, op eigen kosten en risico de boot nam, weer terugging en na aankomst mij presenteerde in Bandoeng op het departement van Verkeer en Waterstaat. Prompt werd ik benoemd als Ingenieur bij het Havenwezen, de instantie die o.a. tot taak had de exploitatie van de talrijke havens in de Indische archipel. Na verschillende functies in diverse havens, onderbroken door de Japanse interneringstijd, werd ik uiteindelijk hoofd van ’s Landsbaggerdienst, om leiding te geven aan een bedrijf, dat tot taak had: het op diepte houden van de vaargeulen en havenbekkens. ‘Het bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan’.
Eind 1950 heb ik afscheid moeten nemen om in het belang van mijn gezin, mij voorgoed te vestigen in Holland. Hier ben ik achtereenvolgens directeur gemeentewerken- en bedrijven in Hoogeveen geweest, in een periode dat deze plaats van ‘de korte in de lange broek’ groeide, met alle moeilijkheden vandien. Daarna, na zeven jaren, heb ik mij verbonden aan een groot architectenbureau, dat belast was met de opdracht voor de bouw van het gehele T.H.-complex te Eindhoven. Daartoe aangezocht ben ik na zes jaar Eindhoven, in dienst getreden van het Ministerie van Volkshuisvesting en de Bouwnijverheid, waar ik na enkele jaren werkzaam te zijn geweest op het Ministerie, benoemd werd tot Hoofingenieur-directeur en inspecteur Volkshuisvesting in de provincie Drenthe.
Ik ben nu gepensioneerd en woon in Assen, waar ik, na meer dan 45 maal in mijn leven, waarvan 21 maal na mijn huwelijk, van huisvesting te zijn veranderd, tenslotte in rustige haven het anker heb laten vallen. Zo in de grote trekken ziet de bedding er uit waardoor mijn leven tot nu toe zijn loop heeft gehad. Waarom ik mij heb open gesteld bestuurslid te zijn?
Heel moeilijk heb ik het altijd gevonden het juist fungeren tussen de mensen, zowel medewerkers als ondergeschikten die mij in mijn functie als hoofd werden toevertrouwd. Hier heb ik gemist wat de alpha-man wel verondersteld te hebben met zijn opleiding: ’t juiste zicht op de maatschappij. Een klaar maken voor de maatschappij was er in mijn tijd in Delft niet bij.

Gelukkig heb ik een vader gehad, die mij van jongsaf gewezen heeft op de grote verantwoordelijkheid van ieder mens t.o.v. het welzijn van de medemens, in het bijzonder van hen die aan je leiding zijn toevertrouwd. Vanuit deze gezichtshoek heb ik dan ook trachten te handelen. Dit zal wel de reden zijn waarom ik heb opengestaan voor verzoeken deel uit te maken van besturen van verenigingen of stichtingen op het gebied van de lichamelijke en geestelijke gezondheidszorg en er ook immer voldoening in gevonden heb. Te werken voor de mens in nood en voor hen die voor de leniging van die nood dagelijks bezig zijn.
Zie hier het verbale portret van mij zelf. Globaal, waardoor het aan dieptescherpte zeker zal hebben ingeboet. Geretoucheerd? Het zal wel. Je bent immers voor jezelf nog altijd de beste advocaat.

Een grondwet voor de ouderdom

blz. 9 – Puzzelrubriek

PUZZELRUBRIEK



Dankbetuiging

Gaarne wil ik langs deze weg de direktie van Dennenoord en allen die mijn afscheidsdag, door zijn aanwezigheid, cadeau en bloemen, tot een bijzondere gebeurtenis hebben gemaakt, heel hartelijk dank zeggen.
Ik zal het als een fijne herinnering blijven bewaren.

G. Huizinga

Gezocht

Een vrijwilligster, die samen met mij leiding van de dansklub op zich wil nemen. Iedere donderdagavond van 20.00 uur tot 21.00 uur is er in het Vormingscentrum een dansklub. Hier worden de allereerste beginselen van het dansen geleerd.
Op 1 januari j.l. is mijn partner bij deze club naar het buitenland vertrokken. Daarom ben ik op zoek naar een vrijwilligster die mij in deze klub wil helpen.
Vereisten:

  1. Er zin in hebben mensen te leren dansen.
  2. Op een gezellige manier willen omgaan met de bezoekers en een beetje gevoel hebben voor de sfeer.

Zij hoeft niet zelf te kunnen dansen, dan kan zij beginnen korte tijd onder de knie krijgen.

Aanmeldingen, of inlichtingen bij:

Paul Bitter,
toestel 226,
Vormingscentrum

blz. 10 & 11 – Norma Eycken en haar kliniek – Mutaties

Na jaren sparen terug naar Suriname

Norma Eycken kan nu eindelijk aan eigen kliniekje beginnen







MUTATIES

blz. 12 – Vlieg es uit!

blz. 13 – Filmmiddagen

blz. 14 – Ruilbeurs

blz. 15 – S.O.P. – Toneelspelers gevraagd

AGENDA: S.O.P. AKTIVITEITEN

  • maart:
    • 4 maart – ruilbeurs (Vormingscentrum)
    • 18 maart – schaak-, dam en klaverjastoernooi
    • 29 maart – filmmiddag/avond
  • april
    • 18 april – klaverjaswedstrijden
    • 20 april – dropping
  • mei
    • wadlopen
    • avondspeurtocht
  • juni
    • sportdag (Vogelenzang)
    • viswedstrijd (jeugd)
    • barbeque
    • wadlopen
    • fietspuzzeltocht
  • juli
    • vakantiemaand
  • augustus
    • wadlopen
    • viswedstrijd (jeugd)
    • dagtocht
  • september
    • klaverjaswedstrijd
    • dropping
    • wadlopen
    • autorally
  • oktober
    • filmavond
  • november
    • klaverjaswedstrijd
    • sport- en spelavond
  • december
    • kindermiddag

SPORTDAG 18 MAART

Enthousiast wil ik meedelen dat zich al twee mensen hebben opgegeven voor het schaken, wat inhoudt, dat ik er nog maar twee mensen bij moet hebben voor het onderdeel dammen. Kom mensen, laat ons niet zitten, het kan een gezellige dag worden met veel sportief plezier, en met in de pauze een warme maaltijd. Als we een sponsor hadden was er ook nog een financieël voordeel uit te halen, maar ja, dan kom je weer te zitten met de amateurbepalingen, en wat daar verder aan vast zit zoals de olympische spelen.
Maar alle gekheid op een stokje, kom er zijn toch nog wel twee dammers op dennenoord te vinden die zaterdag 18 maart willen meedoen aan het klaverjas-, schaak en damtoernooi van de noordelijke ziekenhuizen.
Je kunt je opgeven bij P. Miske, toestel 430.

GEACHTE FEESTGANGERS

Tijdens de feestavonden stond er in de garderobe een bus, waarbij U werd gevraagd er uw ideeën in te deponeren. Maar beste mensen, wat hebben wij een hoop personeel dat niet weet wat een idee is. Kortom, er zat van alles in de bus. We kunnen het onderverdelen in 3 categorieën, nl. idee/kritiek en ten leste zaken, die met het feest dan ook niet te maken hadden.

  • Ideeën waren o.a.: Volgend jaar weer zo (dus toneel); Paul van Vliet; André van Duin; Carbaret, etc. etc.; Witte wijn; Stemmingsmuziek
  • Kritieken o.a.: Slechte muziek; Te weinig lawaai; Te veel lawaai; Te weinig bier; en zo volgden er nog vele anderen
  • Nog een paar anderen uit de verzameling:
    • De ramen van de boerderij kunnen die niet eens een schoonmaakbeurt krijgen??? ’t Is geen gezicht
    • Can dee teelevisie waat zaachter? Schrijver dezes zag het niet meer zitten, denk ik.

Zie hier, da’s een kleine bloemlezing. Er waren er veel meer, maar alles is niet voor publicatie geschikt. Hartelijk dank voor alles wat er in de bus zat. Wij als Stuurgroep zullen er rekening houden met Uw wensen en proberen deze zoveel mogelijk in te willigen. Over een idee kunt U elders in dit blad ook lezen.

S.O.P.
J.P.

blz. 16 – Kerkdiensten – Mededelingen Vormingswerk

  • 5 maart, 9.45 uur en 19.00 uur: Ds. Polman
  • 12 maart, 9.45 uur en 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen
  • 19 maart, 9.45 uur en 19.00 uur: D.S. W.L. van Lynden
  • 24 maart, 9.45 uur: (Goede vrijdag) Ds. J.W. Vlaanderen, viering Heilig Avondmaal
  • 26 maart, 9.45 uur: (Pasen) Ds. B. Oosterhoff, m.m.v. Sound of Salvation
  • 27 maart, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen, m.m.v. Mannenkoor Zuidlaren

DE DEEL

Bestemt voor hen, die het nog niet weten:

Mededelingen

Vormingswerk

  • Woensdagavond 1 maart
    • Reisverhaal met dia’s door Joke Keizer over Thailand en Turkije in de Gehoorzaal van het Vormingscentrum.
      • Aanvang: 19.30 uur
      • In de pauze is er koffie
  • Donderdagavond 16 maart
    • zal in de Grote zaal van het Vormingscentrum, een konsert gegeven worden door De Cello Klas van het Stedelijk Conservatorium te Groningen. Dit is tevens een openbaar konsert.
      • Aanvang: 19.30 uur
      • Koffiepauze in de hal
  • Zaterdagmorgen 18 maart
    • kunt u in de Grote zaal kijken naar de film ‘De Gendarme van Saint Tropez‘. De hoofdrollen in deze komedie worden gespeeld door Louis de Funès en Geneviève Grad.
      • Aanvang: 10 uur
      • S.v.p. vooraf koffie drinken op de afdeling
  • Dinsdagavond 28 maart
    • wordt in de Grote zaal vertoond de bekende film ‘Lady sings the Blues’ over het leven van de befaamde zangeres Billy Holiday. In de hoofdrollen: Diana Ross en Billy Dee Williams.
      • Aanvang: 19.30 uur
      • Koffiepauze in de hal

Kultureel allerlei


Kegelavond

Op haar weg van slaap naar dromen,
is hij weer luidkeels thuis gekomen,
en heeft geestdriftig haar genomen.

Maar toen het bonsde in haar slapen,
viel hij opzij, begon te gapen,
en snurkt nu vredig naast zijn wapen.

Zij overdekt, na ’t halve feest,
neerziend op het knorrend beest,
‘Mijn Don Juan is weer geweest’.

Berustend blijft ze nog wat lezen.

Specht

Advertenties

Lentis Erfgoed is onderdeel van Lentis.