Header - Personeelskrant DNO

1980-11 – Personeelskrant Dennenoord – 8e Jrg. No. November

blz. 2 – Sociale uitkijkpost – Bibliotheek – Kinderbijslag

blz. 3 – Interieurverzorging – Afscheid

AFDELING INTERIEURVERZORGING

Vrijdag 17 oktober 1980 was het dan zover, dat de afdeling Interieurverzorging de geheel gerenoveerde werkruimtes en opslag in gebruik jon nemen. Daarvoor onze hartelijke dank aan allen die hier hun medewerking aan hebben gegeven.
Al jaren lang was de vraag als Interieurverzorging: ‘kunnen wij niet wat meer werk en opslagruimte krijgen, daar wij als twee afdelingen in één werkruimte zaten, te weten Interieurverzorging en Technische afdeling arbeidstherapie.
Door de goede samenwerking was dat mogelijk dat deze beide afdelingen zoveel jaren in één werkplaats konden samenwerken.
Maar door de vele werkzaamheden en uitbreiding van soorten meubilair, stoferings, vloerbedekkings, enz. enz. werd het toch een probleem, dat alles naar wens en behoren kon worden uitgevoerd, binnen de ruimtes welke tot onze beschikking waren.
Maar door overplaatsing van de technische afdeling arbeidstherapie naar het Westerarbeidstherapiegebouw, kon dit allemaal gerealiseerd worden. Wij hopen en doen ons best, nu wij een eigen werkplaats en opslag hebben weer volop aan de diverse aanvragen kunnen voldoen, en wie er belang in stelt om eens een kijkje te komen nemen, is van harte welkom.

Groeten,
Medewerkers Interieurverzorging
Dennenoord
05-11-1980

AFSCHEID J. V.D. PLOEG

Op 24 juli 1972 kwam in dienst van dit ziekenhuis, de heer J. van der Ploeg. Als functie kreeg hij ‘huisbediende’. Vanaf deze periode was hij werkzaam in het opleidingscentrum. De heer van der Ploeg was in ons centrum een man op de achtergrond, maar daardoor juist een man op de voorgrond. We denken zo terug aan de individuele gesprekken die hij kon voeren bij voorkeur in zijn ‘keuken’ met docenten, praktijkbegeleiders, met veel mensen die het gebouw binnen kwamen voor een kopje koffie of zo maar een praatje. Voor allen had hij een luisterend oor, maar ook een juist woord. Kwam hierin wel voor zijn mening uit en liet ook blijken bepaalde dingen niet juist te vinden. Bij zijn afscheid op 12 november, wat hij op eigen verzoek in kleine kring hield, hebben we over deze aspecten nog wat nagepraat. Meneer van der Ploeg, hartelijk dank voor alles wat U hebt gedaan voor en in ons centrum. We hopen nu en in de toekomst, dat het U goed mag gaan.

Namens de Theorie-opleiding en de Praktijkbegeleiding

blz. 4 & 5 – Dennenoord en anti-psychiatrie

PSYCHIATRISCH ZIEKENHUIS DENNENOORD EN ANTI-PSYCHIATRIE

 

Als we uitgaan van het gegeven, dat Dennenoord zich meer en meer ontwikkelt tot een bolwerk van officiële psychiatrie, dan betekent dit dat zich daarbuiten een onofficiële anti-psychiatrie moet bevinden. We spreken op deze wijze over polariteiten, tegenstellingen. Helaas hebben deze polariteiten in het menselijk verkeer de neiging om elkaar steeds meer af te stoten, om meer en meer van elkaar te vervreemden en om elkaar uiteindelijk te verketteren en te verdoemen.
Nu bestaat elk levensverschijnsel uit polariteiten, zoals we overal om ons heen kunnen zien, bijvoorbeeld leven-dood, warm-koud, dag-nacht, donker-licht, zwart-wit, enz. Er is geen leven denkbaar zonder deze tegenstellingen. Maar in het leven zelf gebeurt er iets heel belangrijks, er is weliswaar sprake van de genoemde afstoting tussen de polen, maar tegelijkertijd vindt er een even sterke aantrekking plaats en beide processen zorgen voor een prachtig en sterk evenwicht. Ditzelfde proces zou zich kunnen afspelen tussen officiële psychiatrie en anti-psychiatrie en dan zou het kunnen leiden tot een zeer harmonieuze eenheid.
Misschien is het zelfs noodzakelijk dat officiële psychiatrie en anti-psychiatrie naast elkaar bestaan in ons bestel om elkaar te beschermen tegen een al te sterke eenzijdigheid. In dat geval kunnen ze dus iets van elkaar leren en elkaar aanvullen. Of dat voor Dennenoord mogelijk en nodig is, wil ik graag aan alle lezers, medewerkers van Dennenoord voorleggen.
Evenals in mijn vorig artikel ‘Interdisciplinair, het nieuwe toverwoord op Dennenoord’, doe ik uit bezorgdheid voor de huidige koers en ontwikkeling. Vooral de huiveringwekkende perfectie, die zichtbaar wordt in de reorganisatie en herstructurering op Dennenoord, bergt een groot gevaar in zich, omdat dit een opeenhoping betekent van ongrijpbare macht, ook als het op democratische wijze tot stand gekomen is. Democratische besluitvorming biedt namelijk geen enkele garantie voor het tegengaan van het ontstaan van nauwelijks meer beïnvloedbare machtsstructuren. Dat komt mijn inziens, omdat hier systemen op een te kunstmatige wijze tot stand gebracht worden en ook geforceerd worden i.p.v. dat men ze langzaam laat groeien. Immers, in groeimechanismen zelf, liggen wel optimale waarborgen voor een juiste ontwikkeling, zonder het gevaar van ontsporing in machtsstrijd.
Is het dan zo erg om perfecte systemen te hebben, zoals nu op Dennenoord, als je daarmee een perfecte organisatie kunt bereiken? Ja, ik denk het wel, omdat door perfecte systemen veel patiënten en medewerkers in de knel geraken, omdat ze er doodsimpel niet inpassen en omdat ze er er ook niet in willen passen. Een gevolg daarvan wordt thans zichtbaar in een aantal verschijnselen. Vrij veel medewerkers kunnen het niet meer aan en zij knappen af, oftewel zij decompenseren. Andere medewerkers houden het wel voor gezien en zij vertrekken naar een meer passende werksituatie. Deze beide categorieën werknemers zijn in he algemeen beslist niet de minsten, zodat Dennenoord op deze wijze een gevoelig verlies lijdt. Of in andere bewoordingen uitgedrukt, naast het verlies behoudt Dennenoord met name de medewerkers die goed in het systeem passen en daarmee wordt het dan met recht een psychiatrisch bolwerk.
Een stroming die zich vooral hiertegen verzet is de anti-psychiatrie, die in de Haagse Post van 18-10-1980 aan bod komt in een artikel van Johanneke van Slooten. Zij schrijft o.a. over het eerste ‘wegloophuis’, dat in maart 1980 in een kraakpand in Haarlem werd gevestigd. Bedoeld om de weglopers met een IBS of een RM uit de psychiatrische inrichtingen op te vangen. Sinds maart, hebben 24 weglopers gebruik gemaakt van deze alternatieve opvangmogelijkheid. In het huis werken bij toebeurt ongeveer 20 vrijwilligers. Hun initiatief is gebaseerd op hun gedachtengang, het kritisch kijken naar het systeem van de inrichting. Dat betekent in dit geval bijvoorbeeld een afwijzing van de hiërarchische structuur van machtsverhoudingen tussen de alternatieve hulpverleners en de weglopers met een IBS of een RM.
We kunnen ons afvragen in hoeverre binnen Dennenoord een dergelijke hiërarchische structuur van machtsverhoudingen er wel moet zijn en zo ja, in welke mate dan. Laten wij met ons allen in ieder geval realiseren, dat wij van macht gebruik maken, ook of juist in de behandeling van de patiënten die zich aan ons toevertrouwd hebben. Merkwaardig hè, zich toevertrouwen aan iemand betekent eigenlijk al, dat je ervan uitgaat, dat die ander geen macht gebruikt.
Als iedereen, directeur en willekeurig teamlid, zich dit nu eens goed realiseert zo af en toe, dan komen we denk ik een heel eind verder.
Eén van de mede-initiatiefnemers bij de oprichting van het anti-psychiatrische wegloophuis in Haarlem, verduidelijkt het volgende …. ‘In Nederland is de psychiatrische tegenbeweging ontstaan buiten de inrichtingen, door eerst nog niet georganiseerde ex-patiëntengroepen. Hun verzetspraktijk was gebaseerd op het onrecht dat zij ervoeren binnen de situaties van de inrichting. Het is belangrijk een nieuw perspectief aan te bieden om het logge bolwerk van de psychiatrie in beweging te brengen en de psychiaters tot een andere manier van denken over patiënten en behandelingsmethoden aan te zetten’. Nu is de kritiek van ex-patiënten soms wat overtrokken, maar het is toch goed als zij ons wijzen op onrecht wat zij hebben ondervonden in psychiatrische inrichtingen. Onrecht heeft altijd te maken met onderdrukking en machtsmisbruik.
In de Haagse Post wordt ook een anti-psychiater ten tonele gevoerd, Just Bendien. Hij heeft o.a. een anti-psychiatrisch experiment opgezet in de vorm van een therapeutisch dagcentrum in de Amsterdamse Vondelstraat. Bedoeld om een psychotherapeutische behandeling mogelijk te maken van psychotische patiënten en opname in een inrichting zo mogelijk te voorkomen. Just Bendien: ‘Ik wilde een instituut dat klein is, in een niet-medische setting, waar iedereen elkaar kent en de patiënten niet in een systeem gebracht worden, waar zij de passieve ontvangers zijn en de psychiater de deskundige. Ik wilde dat het een huis was in een gewone leef-buurt, in een gewone straat. Ik wilde geen groot instituut, waar automatisch weer machtssystemen zouden gaan werken, die je niet meer in de hand kan houden. Ik ben ontzettend tegen grote instituten, omdat je daar in een soort fabriek terecht komt en onpersoonlijk wordt, dan gaan er organisatie-mechanismen werken om het bedrijf op gang te houden op een niveau, waar de patiënten geen weet van hebben. Eén van de oorzaken van psychische stoornissen is, dat je in een systeem opgenomen bent dat je niet begrijpt, waar je geen contact mee hebt. Ik vind het daarom een herhaling van een ziekmakende situatie’.
Deze ontboezemingen van een collega anti-psychiater zijn mij uit het hart gegrepen. Volgens mij maakt het niet uit of je nu psychiatrie of anti-psychiatrie vertegenwoordigt, als je macht gebruikt ten opzichte van je patiënten, zit je ernaast. De enorme macht, die hier op Dennenoord ingebouwd wordt via een geweldig organisatie-systeem, daar kan niemand zich langzamerhand meer aan onttrekken, ook al zou hij dat willen. Moeten we dan geen organisatie hebben? Ja, natuurlijk wel, zonder ruggegraat klappen we in elkaar, maar wat zich in Dennenoord manifesteert is een technocratische organisatie-macht tegenover een psychiatrische macht. Wij vragen ook om moeilijkheden, 3 organisatie-deskundigen op zo’n 700 patiënten, van wie het merendeel al zo’n 20-30 jaar hier verblijft, dat is in mijn ogen een lachertje. Laten de organisatie-deskundigen naar het bedrijfsleven gaan, waar honderden bedrijven kapot gaan, daar is genoeg te organiseren. Wat heeft in vredesnaam organisatiedrift met psychiatrie te maken. Ik weet natuurlijk ook wel dat er veel goeds tot stand gebracht is via dit organisatie-apparaat, zoals nieuwe gebouwen, nieuwe perspectieven, grotere winst, enz., maar daar hebben we het nu niet over, het gaat nu om de negatieve effecten, die teveel verscholen blijft.
Iets van mijn bezorgdheid ten aanzien van een groeiende macht van het organisatie-apparaat heeft ook de Ondernemingsraad gevoeld, toen zij bij monde van haar voorzitter De Jong formuleerde, dat de stroom van Directie langzamerhand technisch vrij knap naar beneden ruist, maar dat de stroom van onderaf naar boven toe heel wat minder soepel verloopt. Dat betekent op zijn minst een onevenwichtige en eenzijdige machtsbeïnvloeding.
Dat die macht hier duidelijk aanwezig is, heel dichtbij en heel goed voelbaar in de dagelijkse praktijk, is voor mij persoonlijk een steeds terugkerende ervaring. Zelfs in die mate dat ik tegenover deze onderdrukking vanzelfsprekende reacties ga vertonen, zoals waarschijnlijk vele anderen. Of ik ga weer afknappen of decompenseren, maar dat zal mij persoonlijk niet weer gebeuren. Of ik ga mij onderwerpen aan het systeem, maar daar pas ik voor, want dan houd ik het systeem mede in stand. Of ik wordt langzaam uit en buiten het systeem gewerkt. Of ik stap er zelf op een bepaald moment uit. Misschien zou ik toch nog te bekeren zijn tot het geloof in de macht van de organisatie, als ik goede effecten daarvan om me heen zou zien, in de vorm van optimale onderlinge menselijke verhoudingen, een goede collegiale verhouding en ontplooiingsmogelijkheden voor iedereen.
We zien nu echter juist minder goede menselijke verhoudingen, rivaliteit tussen artsen en psychologen en andere groeperingen en slechte ontplooiingsmogelijkheden voor verschillende mensen. Het ergste van dit alles is, dat het ontbreken van deze positieve effecten zijn absolute weerslag heeft op de behandeling van de patiënten.
Toch weet ik zeker dat velen hier met mij zo voelen. Toch weet ik zeker dat er vele, vooral jonge medewerkers zijn, die zich vanuit hun christelijke visie of vanuit hun optiek ontleend aan de humanistische psychologie, plaats is voor macht als instrument in de psychiatrische zorg. In tegendeel, daar is de basis nooit een perfecte hiërarchie van machtsstructuren, maar daar is elke benadering en elke motivatie veel meer gestoeld op begrippen als geloof, hoop en liefde. Heel opvallend en heel merkwaardig ontstaat dan vooral de kracht uit machteloosheid als tegenpool van de macht.
Tenslotte wil ik een beroep doen op het ‘onderbewuste’ van Dennenoord, ik bedoel een appèl op de vele medewerkers, ook zieke medewerkers, die met mij meevoelen en met mij bezorgd zijn voor de huidige koers en ontwikkeling. Een beroep, om nu eens schriftelijk te reageren, hetzij aan mij gericht, hetzij aan de redactie, eventueel ook anoniem. Alhoewel, wees niet bang bijvoorbeeld voor het verlies van je baan, want openlijk reageren is toevallig wel een goed democratisch recht. En verder, denk eraan het ‘onderbewuste’ is veel sterker dan het bewuste. Helaas heeft het bewuste de neiging om het onderbewuste te onderdrukken.

Zuidlaren, november 1980
J.P. Stuitje

blz. 5 – gehoORd en gezien

gehoORd en gezien

Maandelijks ontvangen wij allemaal de envelop, waarin dit, Uw personeelsblad en het gebruikelijke ‘strookje’. Eind oktober was die envelop opvallend groot en zwaar vanwege het bijgevoegde jaarverslag 1979, waarin opgenomen het jaarverslag van de O.R. Over het totale jaarverslag zijn verschillende reacties te beluisteren, in de zin van: Mooi, maar (waarschijnlijk) erg duur en bovendien nogal omvangrijk, wat de leesbaarheid niet ten goede komt. Verder wordt in de wandelgangen gesproken over de door de predikanten gevonden oplossing ter rechtvaardiging van het verschil tussen de sterkte van hun dienst en de door het het C.O.Z. toegestane bezetting.
In het kader van deze rubriek zullen we ons echter tot het verslag van de O.R., daartoe uitgenodigd door de secretaris van de O.R., die aan het eind van het verslag zegt, het op prijs te stellen, als U en ik werk van de O.R. van enige kritische aantekeningen zouden willen voorzien.
Mag ik (om maar eens een term van deze tijd te gebruiken) daartoe een aanzet geven?

  • Het verslag lezende, ontdek je, dat allerlei zaken niet meer actueel zijn, zoals bijvoorbeeld het overzicht met namen, functies, enz. Dit is ongetwijfeld een gevolg van het feit, dat tussen het moment van schrijven (20 maart) en het moment van publikatie 7 maanden zijn verlopen. Dat is gewoon te lang!
  • Het verslag is zeer gedetailleerd en geeft derhalve een goed beeld van alle zaken, die er zoal zijn gepasseerd. Wat hier en daar ontbreekt, is een weergave van indrukken betreffende eventuele gevolgen van de door de O.R. genomen beslissingen. Een voorbeeld:
    • De vergaderingen waren openbaar, en dus toegankelijk voor iedereen. Akkoord, maar kwam men ook???

Nog een voorbeeld:

    • Wekelijks was er spreekuur. Fijn, maar kwamen er ook mensen op dat spreekuur, of zaten de O.R.-leden daar doorgaans voor ‘Pierre Snoo’???

Uit de veelheid van onderwerpen wordt wel duidelijk, dat de nieuwe wet op de Ondernemingsraden niet ongemerkt aan de O.R. is voorbij gegaan. Die indruk hadden we overigens ook al gekregen vanuit de vaak overvolle agenda’s. Dat een deel van de O.R. zich tot nu toe onder deze druk heeft weten staande te houden (naast hun gewone werk) verdient waardering, om niet te zeggen bewondering! Dat een ander deel onder de last is bezweken wordt begrijpelijk, als we denken aan de grote hoeveelheid (vrije) tijd, die in dit werk gestoken moet worden, wil het enigszins tot z’n recht komen. Een wens in de geest van: Veel sterkte voor het laatste deel van deze periode lijkt dan ook wel op z’n plaats.
Tenslotte nog dit: Als U na lezing van dit stukje tot de conclusie komt, dat U heel andere kanttekeningen bij dit jaarverslag had willen maken, dan komt dat goed uit, want de secretaris besluit het verslag met de mededeling dat we nog een uitnodiging voor een bespreking kunnen verwachten.

Tot ziens dus!!!

blz. 6 – De vlag in de top

DE VLAG IN DE TOP!

Vrijdag 31 oktober j.l., om 3 uur ’s middags, was het dan eindelijk zover.
Met behulp van een indrukwekkende bouwkraan kon hoog boven de in aanbouw zijnde 5 woningen in Akkerhoven, de vlag worden gehesen. Het hoogste punt, van de in totaal 22 in aanbouw zijnde plaatsen was immers bereikt.

Voorwaar, een heugelijk feit, dat verder die middag met alle direkt bij de bouw betrokken partijen feestelijk gevierd werd.
De stemming onder de aanwezigen was uitstekend; het luisterrijke onthaal in de Schakel mocht er eveneens wezen. We zien reikhalzend uit naar een volgende dergelijke gelegenheid!
Bekend is, dat de laatste loodjes over ’t algemeen het zwaarste wegen. Wat deze bouw betreft, zullen we nog even geduld moeten hebben alvorens de afdelingen Bosrand, Eikenstein en de woningen in gebruik genomen kunnen worden. Zoals de zaken er nu bij staan, mag men er vanuit gaan, dat de eenheden in de loop van het volgend jaar achtereenvolgens in gebruik genomen zullen worden.

J.W. Flach

blz. 6 & 7 – Dingen van vroeger

‘ONDER DEN DEKMANTEL DER BARMHARTIGHEID’

Dingen van vroeger

De ondertitel van dit boekje uit 1902, dat in de bibliotheek aanwezig is, luidt: ‘De zusterverpleging in de ziekenhuizen, eene ernstige waarschuwingen aan ouders en voogden van minderjarige meisjes’.
Het is van de hand van Johannes Stangenberger en vertaald naar het Duits.
Op pagina 51 vertelt M.E. Erlicht, hoofdverpleger, die een ‘naschrift’ schreef, dat ‘de verplegers soms zoo van de straat opgeraapte personen zijn. Men behoeft ze slechts enkele dagen in dienst te hebben, of te kunnen zien, welk vleesch men in de kuip heeft’.
Het vervolgt dan:
‘Ik vraag U, ouders en voogden, of gij bij deze toestanden uwe dochters aan de gasthuisbesturen toevertrouwt?
Aan wie de schuld, dat uwe dochter zich verliest aan een man, die verre beneden uwen en haren stand is? Aan wie de schuld, dat zij door zulk een man verleid is? Aan haar zelve? Omdat zij uwe wijze lessen niet in acht genomen heeft; omdat zij daarvoor niet sterk genoeg bleek te zijn? Hij die zonder zonden is, werpen het eerst den steen op haar. Is het de schuld van uwer dochter, dat zij een zwakken wil heeft? Hebt gij de tranen gezien, de zuchten gehoord, dergenen die worstelen tegen al wat het vrouwelijke gevoel kwetste?
Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt.
Nogmaals! Is uwer dochter of pupil de schuldige?
Neen, duizendmaal neen! Zij heeft recht op ons innig mededoogen van Christus voor Maria Magdalena moet grooter geweest zijn, dan voor de lammen en blinden die hij genas.
Aan u, o directeuren van ziekenhuizen en krankzinnigengestichten, pensions en sanatoria, aan u is in de eerste plaats de schuld van dit alles.
Weer de vrouw van de mannen-afdeeling, gebruik daar goede verplegers, die door ene goede school, behoorlijk salaris en fatsoenlijke behandeling, nog zeer goed te vormen zijn.
Wees niet ziende blind voor de gevaren, die de verpleging van zieken en krankzinnigen bedreigen, want ik weet dat gij die gevaren zeer goed kent en alreeds geconstateerd hebt. Als er geen gevaar te duchten is, waarom worden dan bij bij voorkeur de oudere en minder knappe zuster op de mannen-afdeeling geplaatst?
Niet voor niets ben ik twaalf jaren in de verpleging en kan hierover een oordeel uitspreken, dat op ondervinding en scherpe waarneming berust.
Hou zoudt gij u gevoelen, als gij van uwen eigen dochter, waarvan gij al of niet weet, dat zij minder sterk van wil is, ongemerkt zoudt kunnen zien, dat zij bij een man, hetzij gewoon ziek of krankzinnig, handelingen verrichtte, die voor den man aan den man al walgelijk zijn?
Laat men aan mij beschuldigen van overdrijving, ik zou u kunnen overstelpen met voorbeelden.
Waar ge uwen dochter ook voor opleidt, laat niet toe dat zij mannen verpleegt.
Waarom benoemt men geen dokter-directrices? Omdat dát minder passend is voor de vrouw; of omdat uw eigen bestaan darrmee bedreigd wordt?
Dat de zusterverpleging op de mannen-afdeling in een krankzinnigengesticht een onding is, wordt reeds bewezen door het feit dat op de onrustigen-afdeeling, daarmee bedreigd wordt?
Dat de zusterverpleging op de mannen-afdeeling in een krankzinnigengesticht een onding is, wordt reeds bewezen door het feit dat op de onrustigen-afdeeling, daar, waar juist met den meesten tact, met mensenliefde, met hart en verstand moet opgetreden worden, juist geene zusters zijn, en ook tot niets dienen zouden: dat daar door geschikte mannenhulp de beste resultaten verkregen worden. Op de onrustigen-afdeelingen, daar, waar alleen verplegers zijn, heerscht doorgaans de meeste orde, en is het soms rustiger dan op de andere afdeelingen.

In de gestichten Veldwijk te Ermelo, Bloemendaal te Loosduinen en Dennenoord te Zuidlaren, alsmede op Meer en Bosch te Heemstede en de Roomsch-Catholieke Gestichten, kom geene vrouw op de mannen-afdeeling. Zij die directeuren soms achterlijk in beschaving of wetenschap? Wel weet ik, dat die verpleging in die gestichten door voormalige patiënten hoog geroemd wordt. De zieken- en krankzinnigenverpleging, maar vooral de laatste, gaan een ontzaglijke toekomst tegemoet, maar met de zusters aan de mannenzijde, zal men nooit het doel bereiken.
Mogen deze regelen met aandacht worden gelezen, door iedereen die streeft naar hoogere beschaving en algemeenen menschenmin, maar bovenal door u, ouders en voogden van minderjarige meisjes, want gij zijt verantwoordelijk voor de opvoeding. En mocht gij na lezing nog toelaten, dat uwe dochter mannen verpleegt, op uw hoofd worde geladen, wat daaruit voortspruit.
Onderzoek zelve grondig naar de waarheid van het hier geschrevene. Ik verzeker u plechtig, het onderzoek zal niet verkwikkend zijn, maar letterlijk. Het zal u dingen doen zien, waarvan ge u het bestaan niet droomde, en ik ben innig overtuigd, dat uw besluit genomen is.
En gij, directeuren en geneesheren! Behandelt de verplegers zooals gij zelf zoudt wenschen behandeld te worden. Gij bouwt voor de zusters paleizen, die schatten kosten, en behandelt ze als menschen, terwijl gij geheel schijnt te vergeten dat er ook nog verplegers zijn; dat die ook nog belangen hebben; dat dit ook menschen zijn gelijk gij, en geen inferieure wezens en dat het ook uw plicht is voor hun welzijn te waken.
Een woord van dankbare hulde zij hier wel op zijn plaats aan een directeur, die mij in liefde tot de verpleging wakker riep. Schoon hij streng was en uit den aard zijner betrekking niets door de vingers kon zien, was hij een zeer rechtschapen mensche, beleefd en vriendelijk jegens iedereen. Hij was een vader voor verpleegden en verplegenden. Ook zij nog hulde gebracht aan de nagedachtenis van een geneesheer-directeur, die er niet voor was zusters op een mannen-afdeeling te plaatsen, en die niet onbeproefd liet het leven der verpleegsters en verpleegers zoo aangenaam mogelijk te maken; die streng acht gaf op hunne stoffelijke en geestelijke belangen en die, hoewel streng, aan elk, zonder aanziens des persoons, recht liet wedervaren.
Hoe staat daar tegenover de behandeling van vele geneesheeren, die de verplegers veel minder dan een hond behandelen, op hun behoorlijken groet bij de visite gewoon geen acht sloegen, waar zij toch eischten dat de verplegers èn beleefd èn voorkomend èn gehoorzaam zouden zijn! Hoe de handelswijze van anderen, die op eene, soms valsche of geheel verdraaide aanklacht van eene gewone verpleegster, de verplegers botweg veroordeelden en hen niet eens de gelegenheid gaven zich te verantwoorden!
Door zul optreden zal waarlijk geen bruikbare staf van verpleegsers gevormd worden. Die nog weinig gevoel van eigenwaarde of karakter heeft, loopt weg, en vloekt den geneesheer en de verpleging. En juist die zijn meestal de slechtsten niet. Moge de algemeene opinie zich luid uitspreken over de onzedelijkheid en onhoudbaarheid der geschetste toestanden en mogen de oogen der Regeering wijder opengaan en zien welke gevaren er dreigen, dan zal zij gewis maatregelen beramen in den geest als men die in Duitschland voorstelt.
Moge de emancipatie der vrouw zich in hare uitwassen ontdoen en het streven daarheen gericht worden, dat in onze jonge meisjes meer en meer gekweekt worde het bewustzijn, boven alles ‘vrouw’ te zijn: vrouw, hare waardigheid hoog houdende, en in deze waardigheid een pantser te hebben tegen de aanvallen van allerlei soort.
Dat de man opzie tot de vrouw, in diepe vereering, als zijnde zij geschapen om de toekomst van ons geslacht te dragen en voort te brengen; dat er van haar een wijding uitga, die het kwaad in zijne geboorte doodt.

blz. 7 – Röntgenonderzoek

BETREFT RÖNTGENONDERZOEK VAN DE LONGEN

Er blijkt onder meerdere personeelsleden onduidelijkheid te zijn, hoe het röntgenonderzoek van de longen voor wat betreft het personeel is geregeld.
De verplichting om jaarlijks een foto van de longen te laten maken is vervallen.
Personeelsleden van veertig jaar en ouder, ontvangen jaarlijks een uitnodiging om op basis van vrijwilligheid een longfoto te laten maken en een elektrocardiogram.
Personeelsleden, die jonger zijn dan veertig jaar, ontvangen dus géén uitnodiging.
Stellen zij er prijs op, dat jaarlijks een longfoto wordt gemaakt, dan dienen ze dit schriftelijk kenbaar te maken aan de röntgenlaborante, mej. J. Hut.

Zuidlaren, 3 november 1980
J. Mars,
Hoofd Medisch Centrum

blz. 8 – Samenwerking Culturele vereniging en Dennenoord

PROGRAMMA SAMENWERKING CULTURELE VERENIGING ZUIDLAREN – PSCHYCHIATRISCH ZIEKENHUIS DENNENOORD

Overzicht: Culturele Vereniging Zuidlaren

  • Donderdag 22 januari 1981:
    • Lezing over Zuid Afrika, Zaal Welte.
    • Aanvang: 20.00 uur
    • Entrée: gratis / niet leden f 2,50
  • Donderdag 5 maart 1981:
    • Lezing over Noord Drenthe, Zaal Welte.
    • Aanvang: 20.00 uur
    • Entrée: gratis / niet leden f 2,50
  • Donderdag 2 april 1981:
    • Humor op z’n Drenths, Zaal Welte.
    • Aanvang: 20.00 uur
    • Entrée: gratis / niet leden f 2,50
  • Zondag 10 mei 1981:
    • Wandeling Drenthse A (1½ uur)
    • Aanvang: 10.00 uur
    • Leden gratis

Overzicht: Culturele Vereniging Zuidlaren – Psychiatrisch Ziekenhuis Dennenoord

  • Donderdag 20 oktober 1980:
    • Operette ‘Eine nacht in Venedig’, Schouwburg Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur
  • Donderdag 27 november 1980:
    • ‘De Börker Revue’ met ‘Mens erger je niet’, Schouwburgzaal Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur
  • Donderdag 8 januari 1981:
    • ‘Gelukkig Nieuwjaar’ met het Houtblazerstrio Lyrique uit Assen, The Famandio Singers uit Hoogezand-Sappemeer, Thomasvaer eb Piernel, Schouwburgzaal Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur
  • Donderdag 29 januari 1981:
    • Jazz concert – Big Band Emmen, Schouwburgzaal Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur
  • Donderdag 19 februari 1981:
    • Harmonisch Zuidlaren, Schouwburgzaal Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur
  • Donderdag 19 maart 1981:
    • Toneelavond door Toneelvereniging ‘Oefening baat Kunst’ uit Zuidlaardervee, Schouwburgzaal Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur
  • Donderdag 16 april 1981:
    • Concert door het Regionaal Jeugdorkest, Schouwburgzaal Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur
  • Donderdag 14 mei 1981:
    • Balletuitvoering van Balletschool Fennie v.d. Haar, Schouwburgzaal Dennenoord
    • Aanvang: 19.30 uur

In voornoemd programma-overzicht, speelt in het hele programma ‘Zuidlaren’ een aktieve rol:

  • één programma-onderdeel door alle muziekcorpsen
  • één door een toneelvereniging
  • één door een balletschool uit Zuidlaren

Trouwens alle uitvoerenden, komen uit het Noorden.

Wat kost het?

Door de subsidies van de gemeente Zuidlaren en Dennenoord, is het mogelijk om een lage toegangsprijs te berekenen, n.l. f 5,- per avond.
Voor de Operette en het Regionaal Jeugdorkest zijn de toegangsprijzen f 7,50. Leden van de Culturele Vereniging Zuidlaren, 65-plussers en leden van de Personeelsvereniging Dennenoord, betalen f 3,50 (Operette en Regionaal Jeugdorkest f 5,-).
Bij de toegangsprijs is de koffie inbegrepen.

Programma van het Vormingscentrum voor de maand december

  • Donderdag 4 december:
    • Sint Nicolaasfeestavond
  • Vrijdag 5 december:
    • Rondgang Sint Nicolaas
  • Donderdag 11 december:
    • Film Antevka
  • Donderdag 18 december:
    • Muziek in de Soos of samenzang
  • Zaterdag 20 december:
    • Kerstbakjes maken
  • Woensdag 24 december:
    • Radio ‘Kerst-inn-show’
  • Donderdag 25 december:
    • 1e kerstdag – gesloten
  • Vrijdag 26 december:
    • 2e kerstdag – Verzoekplaten programma in de Soos
  • Zaterdag 27 december – Oliebollen of knieperties bakken

FEESTPROGRAMMA GROENE KRUIS – GROTE ZAAL VORMINGSCENTRUM MET HET ‘KAPSTOK CABARET’ UIT MIDLAREN

Dinsdag 28 oktober j.l. om half twee, zullen veel mensen hier op het terrein zich hebben afgevraagd wat er zich afspeelde in het Vormingscentrum. De afdeling ‘Groene Kruis’ uit Hoorn, welke jaarlijks een herfstvakantie organiseert voor lichamelijk gehandicapten in Gasselte en in die vakantie allerlei passen aktiviteiten plant, had contakt met het Rekreatiewerk hier op Dennenoord opgenomen, om voor hen een programma in de Grote zaal te organiseren.
Bij deze gelegenheid kon een groot aantal bewoners van Dennenoord eveneens het programma bezoeken.
Hieraan is men gaan werken en in overleg met het Groene Kruis, kon een cabaretprogramma worden opgezet.
De Amateurgroep ‘Het Kapstok Cabaret’ uit Midlaren met eigen sketches en liedjes bezorgde de vakantiegangers en eigen mensen een bijzonder gezellige middag.

SUCCESVOLLE START CULTURELE VERENIGING ZUIDLAREN / PSYCHIATRISCH ZIEKENHUIS DENNENOORD MET DE OPERETTE ‘EINE NACHT IN VENEDIG’

OPSPORING VERZOCHT

Wil een ieder die nog Kerstboomstanders in zijn bezit heeft, deze met de meeste spoed inleveren bij Interieurverzorging.
Bij voorbaat dank

Kerstboomcommissie

blz. 9 – Ruilbeurs

blz. 10 – Info bouwmaterialen – Ouderen in de Schakel – Energiebesparing

TERUGBLIK OP DE INFO-AVOND BOUWMATERIALEN

De S.O.P. had in samenwerking met de firma Smallenbroek uit Assen, een avond hiervoor willen organiseren. Vooraf hadden wij, via het personeelsblad en de convocaties op de prikborden, gevraagd, de mensen welke hier interesse voor hadden, zich op te geven.
Na sluitingdata, bleken hier 10 personen gebruik van te willen maken. Dit waren te weinig mensen om er een hele show voor op te bouwen in de Schakel. We hebben hen toen voorgesteld, met hen naar de showroom van de firma in Assen te gaan. Dit voorstel viel in goede aarde.
Zo zijn we dan op 23 oktober, met inmiddels tot 13 personen uitgegroeiende groep in 4 auto’s naar Assen getogen, waar we leuk werden opgevangen. Ieder kon hiervragen, zien en uitleg krijgen wat betreft: keukens; badkamers; douches; plavuisen tegels; dakramen; schuifwanden; draaikiepsluitingen; bakstenen en wat al niet meer. Tegen tien uur was een ieder tevreden en gingen we weer op huis aan, elke ,et een documentatie of prijs welke op deze avond uit de bus kwam.

SOOS 65+

Voor wie het nog niet weet: op 11 december a.s. is er weer een soos. Er wordt dan een film vertoond over Israël.
Voor niets gaat de zon op, maar deze film is iets duurder.
Wilt U er s.v.p. rekening mee houden?

Contactman
J. Haverdings

OUDEREN KWAMEN TEZAMEN IN DE SCHAKEL

Donderdagmiddag 6 november j.l., was het weer zover voor ons ouderen personeel van Dennenoord.
’t Begint al traditie te worden om eens in de maand samen te komen in de Schakel.
Velen waren ook dit keer gekomen en al spoedig zaten we gezellig onder het genot van een kopje thee of koffie een babbeltje te maken.
De heer Haverdings die de honneurs waarneemt voor de heer De Wacht, die ziek is, vroeg of we zin hadden om ook een spelletje bingo te doen. We waren meteen geconcentreerd en stemden hier graag mee in.
Verder werd afgesproken om de heer De Wacht te bezoeken en hem een attentie aan te bieden.
Ook kwam ter sprake een bijdrage of contributie voor de personeelsvereniging S.O.P. Verschillende leden van onze groep hadden hierom gevraagd. Dat vonden wij ook prettiger. Besloten werd, dat een echtpaar f 12,- en een alleenstaande f 7,50 per jaar zou bijdragen.
Hierna kwamen de heren al spoedig met de kaarten op tafel, de dames gingen sjoelen, tafeltennissen en scrabbelen.

Om 16.00 uur kwamen we bij elkaar zitten en gingen bingo doen.
Elke winnaar kreeg een prijsje waar we veel plezier om hadden.
Al met al, hadden we weer een goede en gezellige middag en bij ’t afscheid wensten wij elkaar weer een tot ziens toe.
Namens de leden ex-personeel S.O.P.

E. Ubels

Aan: personeelsleden
Onderwerp: energiebesparing

Het installatieburo G.T.I. Noord te Roden, heeft ons aangeboden om een voorlichtingsavond te organiseren.
De bedoeling is iets te vertellen over energiebesparing voor centrale verwarmingsinstallaties e.d.
Deze voorllichtingsavond zal worden gehouden op 25 november a.s. in de Gehoorzaal van het Vormingscentrum om 20.00 uur.
Om enig inzicht te k rijgen in de balngstelling voor deze avond, verzoeken wij u voor 14 november a.s., te willen berichten of u aanwezig zult zijn.

H. Garst,
hoofd technische dienst
toestel 430

A.E.C. Walstra,
chef werktuigbouwkundige afdeling
toestel 434

Zuidlaren, 7 november 1980
Technische dienst

blz. 11 – Nieuwjaarsfeestavond

blz. 12 & 13 – Oriëntatie in het Midden-Oosten

ORIËNTATIE IN HET MIDDEN-OOSTEN

blz. 14 – Zuinig met energie

blz. 15 – Mutaties

blz. 16 – Kerkdiensten – Advertenties

KERKDIENSTEN IN DE ONTMOETINGSKERK

  • 4 december, 15.30 uur: Pastoor F. Sleegers, Eucharistieviering in het Vormingscentrum
  • 7 december, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman, kollekte ‘Kerstaktie Leger de Heils’; 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman
  • 14 december 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen, kollekte voor Wilde Ganzen; 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen
  • 21 december, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff, kollekte Raad van Kerken; 19.00 uur: Ds. B. Oosterhoff
  • 22 december, 15.30 uur: Pastoor F. Sleegers, Eucharistieviering in het Vormingscentrum
  • 25 december, 9.45 uur: Eerste Kerstdag: Ds. S.W.R. Polman en Ds. B. Oosterhoff, m.m.v. het Gereformeerd Kerkkoor
  • 26 december: Tweede Kerstdag: Nog niet bekend
  • 28 december, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff, kollekte Youth for Christ; 19.00 uur: Ds. B. Oosterhoff
  • 31 december, 19.00 uur: Oudjaarsavond: Ds. J.W. Vlaanderen

HALLO DENNENOORD BEWONERS

Als U dit leest, zitten wij alweer op school. Wij zijn Anja, Nyncke, Walter, Tineke en Nelleke. Wij zijn leerlingen van de opleiding voor Activiteiten-begeleiding en deze opleiding volgen we in Leeuwarden. We hebben gedurende tien weken stage gelopen op Enk C, paviljoen Zonneheuvel, Vredestein, Lagerhout en het Zuiderarbeidstherapiegebouw.
Deze periode hebben we in de Eekhoorn gewoond. De Eekhoorn is een personeelsflat aan het begin van Dennenoord (middelste flat).
Van de stageperiode hebben we veel geleerd en we willen de dames en heren en begeleiding, hartelijk danken voor hun hulp, begeleiding en medewerking. Ook hebben we erg genoten van de omgeving, vooral toen er sneeuw op de bomen lag. Dat was een fantastisch mooi gezicht.
Wij zijn van plan om nog een keertje op Dennenoord langs te komen.
Nu alvast prettige feestdagen toegewenst.

Hartelijke groeten,
de stagiaires

Staande van links naar recht: Nelleke, Nynke, Anja
Zittend van links naar rechts: Tineke, Walter

ADVERTENTIES

Lentis Erfgoed is onderdeel van Lentis.