Keukengebouw en Wasscherij (GB)

Postadres: Familie Bronsweg 17, 9945 PN, Wagenborgen
Afdeling/nummer: Keukengebouw en Wasscherij
Bouwjaar: 1874
Bijzonderheden:

• Augustus 1894 aanbesteding

1895 – Keuken en waschinrichting

1895 – Wasscherij

• 5 mei 1923 – Fragment uit boek ‘Na vijftig jaren’:
  • Nu was in Augustus van dat jaar (1894) een Paviljoen voor 50 idioten, alias zwakzinnigen, aanbesteed, plus de Directeurswoning, plus een Ziekenbarak en een Keukengebouw met Waschinrichting.
  • Keukengebouw, waarvan de rechtervleugel dienst doet voor de centrale waschinrichting met droogzolders en linnenkamer en daarachter de schuur voor brandstoffen en de woning van den smid-machinist met smederij (1905). 

1948.01 – Een kijkje in de mangelafdeling van de Stichting tot Christelijke Liefdadigheid, waar patiënten hielpen. De Stichting bestaat 75 jaar. (Het Noorden in woord en beeld), Foto met dank aan Irene Punt

• 10 februari 2020 – Fragment uit ‘Op de Hoogte’ – Jrg. 31 – wk. 7 – nr.6: ‘Onze keukentijd rond 1954’:
  • Wij werkten samen in de Centrale Keuken van TCL in Wagenborgen. We kijken er nog steeds met veel plezier op terug. Het was een drukke, maar erg mooie tijd voor ons. We hadden een directrice als hoofd die niet altijd gemakkelijk was. Verder een slager, een kok, een hulpkok, een tuinman en wij waren met drie meisjes. En verder veel patiënten die ons hielpen met schoonmaken. Onder ons werk zongen we heel veel met elkaar, waar de meisjes (patiënten) heel erg blij van werden. Ik had er al een paar jaar gewerkt toen Zwaantje ook bij ons kwam werken. Vanaf die tijd komen we nog steeds bij elkaar en hebben we het nog steeds over de mooie tijd in de keuken. We hadden het erg druk. s’ Morgens om half 6
    moest de thee en de pap al klaar zijn, want dan kwam ‘Klokje’ (mannelijke patiënt) het al op halen. Met veel lawaai achter ons was de wasserij en de machinekamer van Kuipers. Ook gezellig. Ik zelf ben er nog een jaar tussen uit geweest. Ik wilde wel eens wat anders. Later las ik in de krant een advertentie dat er een adjunct voor in de keuken werd gevraagd. Ik dacht: ‘kan ik dit waar maken?’ Ik heb gesolliciteerd en werd door mijn ervaring aangenomen. Ik was gelukkig weer op mijn plekje terug en ben er tot aan mijn trouwdag gebleven. Als ik daar langs kom in Wagenborgen dan denk ik: ‘Wat jammer, dat al dat moois van vroeger is verdwenen. Wagenborgen is niet meer zo mooi zoals het vroeger was. Maar de mooie herinneringen blijven.’ Nog even er op terug komen: In deze keuken werd voor alle mensen, patiënten en personeel, dus voor 5 grote gebouwen, plus al het inwonend personeel eten gekookt. Ik durf het niet goed in te schatten, maar zeker voor enkele honderden. Groetjes van Zwaantje v.d. Meer en Aagtje Timmer