1976-06 – Personeelskrant Dennenoord – 4e Jrg. No. Juni

Redaktioneel

U zag het al: middels de fiets op de voorpagina met daar omheen de te behalen prijzen, vragen we aandacht voor de fietspuzzeltocht.
Wat u verder allemaal tegenkomt in dit nummer: zoals afgesproken ook nu weer een gesprek met een van de O.R.-leden n.a.v. een gehouden vergadering, een vergadering waarin veel onderwerpen aan de orde zijn geweest.
Hoewel de examensfeer reeds is weggeëbd om plaats te maken voor de vakantiesfeer, op pagina 5 en 6 treft U er nog het een en ander over aan.
Het woord ‘weggeëbd’ doet ons denken aan wadlopen; ruim 30 mensen van hier genoten er onlangs van. 14 Augustus krijgen ze (en anderen) weer de kans.
Mede n.a.v. zijn 25-jarig dienstjubileum schreef de heer v.d. Meer, enige gedachten op papier, onder de titel ‘Gaat u mee een eindje om’. Misschien een artikel waar reakties op komen en geeft het aanleiding om met meer onderwerpen op een soortgelijke manier bezig te zijn.
U hebt ruimschoots de tijd om te reageren, namelijk tot 15 augustus, omdat er de volgende maand geen personeelsblad verschijnt. Dat geldt ook voor de puzzelrubriek. Overigens starten we in augustus met een nieuwe serie puzzels; ieder kan dan met een schone lei beginnen. Het is de bedoeling de winnaars van de afgelopen puzzelserie even in het zonnetje te zetten. Rest ons nog u te verwijzen naar de voordeelpagina en het toeristisch allerlei; we hopen dat u er iets aan hebt.

Tot ziens

Directiemededelingen
TELEFOONDIENST en
RECEPTIE

Mejuffrouw J.H. Drost, hoofd telefoondienst en receptie, zal om persoonlijke redenen, per 1 juli 1976 de leiding van deze dienst overdragen aan de heer R. Veenstra, thans werkzaam als medewerker in deze dienst.
Met ingang van genoemde datum zal tevens de telefoondienst en receptie, qua organisatorische positie ressorteren binnen het kader en het functioneren van de Civiele dienst.

J.W. Flach

Ondernemingsraad

Tot laat in de morgen vergaderde de Ondernemingsraad op donderdag 10 juni.
Vroeg in de middag zochten we de heer Rutgers op, om i.v.m. bovenvermelde vergadering stof te krijgen voor het verslag in het personeelsblad. Aan de hand van de agendapunten, stelde we onze vragen:

• Redaktie: Heer Rutgers, van het besprokene van vanmorgen is het ene interessanter om in het blad te vermelden, dan het andere. Er is o.a. gesproken over gemengde verpleging; is daarover iets vermeldenswaardigs naar voren gekomen?
• Rutgers: Ja, in zoverre dat een aantal mensen gaat peilen of er in z’n totaliteit behoefte aan is dat zowel mannen als vrouwen op één afdeling verblijven. Er is afgesproken dat de ingestelde kommissie per 1 juli uitslag zal geven van haar bevindingen. Gemengde verpleging treffen we al aan in de Enk.
• Redaktie: Als O.R.-lid en tevens vakbondsman, vertelde de heer Rutgers ons het e.e.a. over het verzekerd zijn in diensttijd: Het is bij velen bekend dat er al heel wat gesproken en geschreven is over een dergelijke verzekering. Wordt men b.v. aangereden met een fiets of wordt bij werkzaamheden b.v. een bril, een horloge of kleding vernield, dan zou er naar moeten worden gestreefd dat de persoon in kwestie de schade via Dennenoord vergoed krijgt. De diskussie hierover is echter nog niet ten einde.
• Rutgers: Belangrijk zijn ook andere verzekeringen: het intern personeel leeft vaak te nonchalant wat betreft het afsluiten van een brandverzekering, inboedelverzekering en W.A. verzekering.
• Redaktie: Misschien dat men dat niet weet, of dat men in de veronderstelling is, dat ‘Dennenoord’ hier zorg voor draagt.
• Rutgers: Ja, dat zou kunnen en daarom is het nuttig om voortaan aan nieuwkomers hiervan mededeling te doen.
• Redaktie: Hoe staat het met de plannen van het Zuiderpaviljoen?
• Rutgers: Van de renovatie-plannen zoals die er lagen, waren de kosten te hoog. Nu is er via een verkorte procedure een gewijzigd plan ingediend, waarvan hopelijk binnen drie maand de uitslag bekend zal worden. Het betreft een aparte unit voor 6 personen bij het Zuiderpaviljoen mannen.

Het blijkt dat niet alleen de vakbonden zich verdiepen in salariëringsproblematiek. De Nat. Ziekenhuisraad houdt zich momenteel bezig met het feit dat het netto salaris bij een rijksinstelling, hoger ligt dan bij dat van een particuliere instelling, bij een gelijk bruto salaris. Dit verschil komt tot stand doordat bij rijksinstellingen de premies voor sociale verzekeringen worden betaald door de werkgever. Ook is het zo dat men bij een rijksinstelling, direkt wordt opgenomen in het pensioenfonds, i.p.v. op 25-jarige leeftijd, zoals bij een particuliere instelling als ‘Dennenoord’.
Nu kan er op twee manieren gehandeld worden:

• òf er komt een verhoging het nettoloon bij particuliere instellingen;
• òf het netto loon van de rijksinstellingen gaat naar beneden.

En voor dat laatste lijkt de kans groter, dan voor de eerste, gezien alle bezuinigingsmaatregelen van de regering.

Dan is er nog gesproken over de M.B.O.V.-ers, de middelbare beroepsopleiding voor verpleegkundigen.
Uit wat de heer Rutgers ons hierover vertelde, kunnen we konkluderen, dat er voor deze theoretisch geschoolde mensen een plaats wordt gevraagd. Hoewel de opleiding een stageperiode bevat, zijn ze voor de praktijk nog n iet klaar, reden waarom een beroep op de ziekenhuizen wordt gedaan hier rekening mee te houden en hen te begeleiden.
De O.R. pleit voor een goede begeleiding van deze mensen, tegelijkertijd ziet de O.R. in, dat dit geen eenvoudige zaak is, omdat ‘Dennenoord’ nog maar pas zelf begonnen is met begeleiding van leerlingen, bovendien zitten we met een personeelstekort voor dit soort werkzaamheden.

• Redaktie: Het punt rondvraag is volgens de agenda eerder aan de orde geweest, dan anders; met een speciale bedoeling?
• Rutgers: Inderdaad is dit punt hoger  gekomen op de agenda. De reden hiervan is dat aan het eind van een lange vergadering kan gebeuren, dat verschillende punten voor de rondvraag n iet goed tot hun recht komen.
• Redaktie: Jaarverslagen worden altijd voor kennisgeving aangenomen; heeft niemand daar wat aan.
• Rutgers: Ja, daar kun je echt wel wat aan hebben. Kenmerkend is de inhoud en daar kun je lering uit trekken. Als je sommige jaarverslagen leest, merk je iets van twee partijen, die als een blok tegenover elkaar staan. Dan kom je tot de konklusie; nee, zo moet het beslist niet.

Tot slot werd, voordat de O.R.-leden ook hun vakantie-periode ingingen, nog een vakantieprobleem besproken. In verband met het feit dat er niet voldoende personeel is om de patiënten tijdens hun vakantie te begeleiden, zouden verschillende afdelingen niet op vakantie kunnen gaan.
Tijden de O.R.-vergadering werd afgesproken, dat er alsnog getracht zal worden, hiervoor een oplossing te vinden; hierbij wordt gedacht aan het inschakelen van andere disciplines voor de begeleiding en m.n. wordt hierbij gedacht in de therapiesektor.

• Redaktie: Hopelijk wordt het alsnog een succes, evenals trouwens de vakantie van de O.R.-leden en alle anderen.

Bedankt heer Rutgers!

Redaktie

Diegenen onder u, die prijs stellen op toezending van het jaarveslag 1975 van de Centrale Ondernemingsraad, kunnen dit kenbaar maken bij de secr. van de plaatselijke O.R.,
H. Zuidersma,
Zuider Arbeids Therapiegebouw,
toestel 237

Installatiebedrijf in een nieuw jasje

Na een periode van lang wachten, is het eindelijk zover dat de werktuigkundigen, zowel de elektro afdeling een nieuw installatiebedrijf krijgen.
Hoe is het eigenlijk allemaal in zijn werk gegaan:

Toen ik in dienst trad bij ‘Dennenoord’ op d.d. 01-12-1974, bij de Technische dienst, als chef van de Werktuigbouwkundige afdeling, kwam ik in een gebouw terecht, dat veel weg had van een oude schuur. In die periode was er al sprake van, dat men bezig was met bepaalde nieuwbouwplannen.
De eerste stap in de goede richting was, dat door architekt Potshuizen, Dekker Melsen van Wely BV te Arnhem een eerste ontwerp werd opgesteld, dat op 18 april 1974 gereed kwam. Dit ontwerp werd door desbetreffende afdelingen gecontroleerd, en met enige op- en aanmerkingen goedgekeurd.

In juni 1975 werd de tekening opgestuurd naar de gemeente, afd. bouwzaken voor een bouwvergunning. Na enkele maanden kwam de tekening terug met enige wijzigingen die nauwelijks een betekenis hadden. Deze wijzigingen werden direkt doorgespeeld, en verwerkt door de archiktekt. Het voorlopige ontwerp kwam toen gereed op 24-06-1975.

Opnieuw werd het voorlopig ontwerp opgestuurd naar de gemeente, het was toen nog maar een formaliteit om een bouwvergunning te verkrijgen.
Op 29-07-1975, werd het definitief ontwerp van het installatiebedrijf afgegeven door de architekt en waarmee een van de belangrijkste fasen werd afgesloten.

Vanaf juli/november 1975, is er nagenoeg geen vooruitgang geboekt, alleen is er een rapport opgemaakt door de arbeidsinspectie van bepaalde gebreken.

Na opdracht van de direktie, moest van het totaalplan, een kostenbegroting en een toelichting worden opgemaakt, die voor 01-12-1975 moest worden ingediend.
Na toezegging van de direktie zou het hele pakket, bestaande uit een definitief ontwerp, bouwvergunning, rapport toelichting, arbeidsinspectie, begroting en toelichting in februari 1976 in zg. korte procedure opgestuurd worden naar het Centraal Bestuur te Bennenkom.

Begin april kwam er een bevestiging van het Centraal Bestuur, dat alle gegevens door waren gestuurd naar het Ministerie van Volksgezondheid en Milieuhygiëne.
Op 22-04-1976 kwam een inspecteur van Geestelijke Volksgezondheid, de Weledele Heer Haan op bezoek, om te kijken of het verzoek voor een nieuwe installatie wel gerechtvaardigd geweest zou zijn; hierover bestond nl. geen enkele twijfel.
En op 04-06-1976 kwam dan eindelijk het bericht van de direktie, dat de opdracht voor een nieuw te bouwen installatiebedrijf een feit was.

Als je terugkijkt hoe het allemaal tot stand is gekomen, dan kun je konkluderen, dat het nog in een tijdsbestek van ± 4 jaar heeft afgespeeld.
Verder danken wij iedereen die aan dit plan heeft meegewerkt.

A.E.C. Walstra

Kom eens langs

Elke zaterdagavond, is er een jongerensoos achter de Geref. Kerk, de zgn. Deel. Hierbij nodigen wij jullie allemaal uit om eens langs te komen.
Voor het nieuwe seizoen hebben we weer vele aktiviteiten opgezet.
Ook zondagsmorgens is er koffiedrinken na kerktijd, ook in de Deel.
De openingstijden zijn za. 20.00-23.00 uur, zo. 11.30-13.00 uur.
Kom eens langs!

Het soosbestuur

SPORTDAG
11 september

Op 11 september hebben we weer een sportdag: in dit geval de sportdag van de noordelijke psychiatrische ziekenhuizen. We hebben een thuiswedstrijd. Op deze sportdag hebben we weer een stel sportmensen nodig, en wel voor de volgende sporten:

• schieten
• dammen
• schaken
• tafeltennis heren
• tafeltennis dames
• biljarten

Bij grote opgave van deelnemers worden er selectiewedstijden gehouden.
Je kunt je opgeven op de volgende telefoonnummers: 430, 432 en het personeelscentrum.

De sportraad

Dames en heren,

Na een zeer intensieve examenweek, hebben we dan de eindstreep behaald. Kandidaten, onze hartelijke gelukwensen met het behaalde resultaat, tevens een gelukwens voor de heer Ploeger, die deze week zijn docentenopleiding voltooide, door het behalen van het diploma docent-verpleegkundige.
Alvorens U de boekjes, cijferlijsten enz. uit te reiken, heb ik de behoefte U iets te zeggen wat mij de laatste tijd bezighoudt.

Als verpleegkundigen, verzorgenden en arbeidstherapeuten binnen een therapeutische gemeenschap moeten funktioneren, dan zal de opleiding hieraan zeker een bijdrage moeten leveren. Naast medische kennis en verpleegkundige vaardigheden, moet er meer aandacht besteed worden aan de persoonlijkheidsvorming van de leerling die in opleiding is.
Het is met name belangrijk voor de leerling, en wel om de volgende reden: In het beroep van de verpleegkundige, verzorgende of arbeidstherapeut, komen de leerlingen in een situatie terecht, waarin onmiddellijk een beroep gedaan wordt, op hun menselijke kwaliteiten en persoonlijkheid. In de meeste gevallen zal de leerling wel gehoor willen geven aan het beroep dat op hem gedaan wordt, maar niet goed weten hoe. Hij voelt zich daardoor machteloos en wrdt met dit gevoel op zichzelf teruggeworpen. Om hem heen ziet hij hoe iedereen zijn gevoelens van onzekerheid verbergt achter een ‘flink’ optreden. In een goed funktionerend team, moet de leerling zijn twijfels en onzekerheden kunnen uiten. Het team zou hem kunnen leren deze gevoelens te verwerken. De opleiding heeft hierbij echter een speciale taak. Zij moet bij de leerling de basis leggen, om in zo’n team te kunnen funktioneren.
In de opleiding moet de leerling leren zichzelf, met al zijn twijfels over wie hij eigenlijk is, ter diskussie stellen. Hij moet ook leren, dit niet als een afgang te beschouwen. In de opleiding moet ook een gevoeligheid ontwikkeld worden voor de menselijke noden en behoeften van de patiënt. Men moet als het ware voortdurend een soort radar hebben uitstaan, die het mogelijk maakt de signalen van de patiënt op te vangen. Men moet kunnen leren op deze signalen in te gaan, en op welke wijze. Daarvoor heeft men niet alleen de juiste mentaliteit nodig, maar men moet ook in staat zijn, zelf problemen te verwerken.
We mogen de leerlingen niet in de kou laten staan, in tegendeel: een goede begeleiding is dan ook beslist noodzakelijk. Dit houdt in, dat tijdens de opleiding meer aandacht besteed moet worden aan training in sociale vaardigheden.

De training in gespreksvoering, kan ertoe bijdragen dat men gemakkelijker in contact komt met anderen, zowel met overige teamleden, als met patiënten. Het is wel belangrijk hoe die vakken worden gegeven, maar het gaat erom, dat je er in praktijksituaties iets mee kunt doen en andersom, dat je in de lessituaties praktijkervaringen kunt inbrengen. Wel moet men zich realiseren, dat het invoeren van dergelijke vakken niet alleen zaligmakend is. Om echt te kunnen kommuniceren met anderen, is vooral iemands persoonlijke inzet doorslaggevend. Het hanteren van een aantal technieken en vaardigheden kan een hulpmiddel zijn, om tot een beter kontakt te komen. Bonnen onze opleiding spelen deze zaken langzamerhand een grotere rol, waarmee zowel de docent als de leerling gelukkig zijn, beter kunnen funktioneren, hun mogelijkheden en tekortkomingen ontdekken. Werkers in de gezondheidszorg dienen zichzelf te kunnen hanteren als therapeutisch instrument.
Het zou een goede aak zijn, wanneer de psychiatrische zorg werkelijk ieders bezorgdheid had. Er zou dan wat meer mildheid komen in de beoordeling, wat meer begrip voor de beperkte hulpmogelijkheden die er zijn, wat meer waardering voor de mensen die jarenlang, soms hun hele loopbaan lang, zich inzetten voor dit mensenwerk, dat weinig dank pleegt te oogsten. En dan zullen er wegen opengaan, daar waar men dat niet voor mogelijk had gehouden. Zoals gelukkig, onopvallend tussen alle gewone dingen van elke dag voortdurend gebeurt door mensen die echte bezorgdheid en zorg hebben, en daar niet alleen over praten.
Dames en heren, ik ben mij er wel van bewust met grote stappen door dit gebied van training en vaardigheden ben heen gestapt. De tijd hiervoor is dan ook tekort.

DANK U!

Vervolg op pagina 6

Vervolg van pagina 5

UITSLAG EXAMENS

Dames en heren,
Hierbij zijn we aan het einde gekomen van deze bijeenkomst, toch heb ik nog de behoefte iets aan mijn collega’s  te zeggen. Deze behoefte vloeit voort uit de fase waarin wij als opleidingsteam momenteel verkeren.

Dank voor de wijze waarop onze groep dit jaar heeft gefunktioneerd, dat iedereen het weer heeft gedaan. Dank voor de mate waarin onderlinge discussies en informatie-uitwisseling mogelijk waren in koffie-, thee- en teambesprekingen. Dank voor de mate waarin door de groep aan het individu steun wordt geboden en de verantwoordelijkheden gedeeld konden worden. Je had niet het gevoel alles alleen te moeten doen. Dan voor het vertrouwen, zodat je wist dat je op elkaar jon steunen en een beroep kon doen op de anderen.
Kollega’s, hartelijk dank hiervoor!

Dank aan de heer De Vries en Drs. Min, voor het aanwezig zijn bij de overgangsexamens. U was een plezierige gecommitteerden.
Tevens een woord van dank aan de docenten, die niet zo direct bij de opleiding zijn verbonden.
Dank voor de toch vele uren, die U weer besteed hebt aan de kursus.
Dank aan de leiding van de afdelingen, die weer vele uren begeleiding kwaijt waren, om de leerlingen tot dit resultaat te doen laten komen.
Dank aan al die mensen die achter de schermen hebben gewerkt, voor het slagen van deze examenweek.
Dames en heren, namens de direktie nodig ik U uit, om samen met de geslaagden een aperatief te gebruiken in de benedenzaal.

B. Nieuwland

Geslaagd voor 1e overgangsexamen ziekenverpleging B op 21 mei 1976:

• mej. C. de Boer
• dhr. L.I. ten Brink
• dhr. H. Daleman
• dhr. R. Damen
• mej. M. van Gelderen
• mej. J. Lindeman
• dhr. J.G. Peter
• mej. J. Schuttevaar
• dhr. R.A.G. Timmer
• dhr. K. Vaartjes
• mej. N. Witvoet
• dhr. H. Wubs

Geslaagd voor 2e overgangsexamen ziekenverpleging B op 21 mei 1976:

• dhr. G. Beukema
• dhr. A.G.J. Brandsema
• dhr. A.C. Dezentje
• dhr. H.E. Folkerts
• dhr. A.A. Ham
• dhr. H. Hartel
• mej. J. Heslinga
• dhr. E.N. Hofman
• dhr. S. Ketelaar
• mej. A. Kooistra
• mej. G. Kremer
• mej. J.K.H. de Lange
• dhr. J. Lansen
• mevr. J. Nijman-T.
• mej. S. Reijenga
• mej. M. Scholtens
• mej. S. Sportel

Geslaagd voor het eindexamen diploma ziekenverpleging B op 25 mei 1976:

• mej. P. Bakker
• mevr. M. Bolk-Hooge
• dhr. L. Boonman (A-dipl.)
• mevr. P. Bouma-v.d. Veen
• dhr. A. Gietema
• dhr. G. Heersmink
• dhr. E. Kievit
• dhr. P. Knol
• dhr. J. Kramer (A-dipl.)
• mej. G. Kuiper
• mej. M. Kuiper
• dhr. S.H.J. de Lange
• dhr. H.J. Logtenberg
• dhr. T. van der Meulen
• dhr. E.J. Nijman
• mej. A.S. Roorda (A-dipl.)
• dhr. H. Sloots
• mej. A. Solle
• mej. G.M. Stumpe
• dhr. K.S. Sijtsma
• mej. S.J. Wobma

Geslaagd voor het eindexamen diploma Arbeids- en Bezigheidstherapie op 22 mei 1976:

• mevr. A.M. Blansjaar-B.
• mej. E. Dijkstra
• mej. P.K. Jurgens
• dhr. M. Luikens
• mej. G.A.H. Meulman
• mej. M.A. Neutgel
• mej. P.A. Olthof
• mej. Y. van der Werf

Ingezonden

Overgangsexamens

Het tempo waarin de nodige stof werd gedoceerd was constant. Echter één opmerking. Het is gebleken dat in de laatste curusweek, veel nieuw materiaal gegeven werd, direkt voor het komende examen, waardoor voor sommige vakken een extra belasting ontstond.
Ook werd pas in de laatste cursusweek voor sommige vakken een opgave gedaan, van de te leren stof. Daardoor werd het voor een aantal mensen m oeilijker om voor het examen hun kennis te toetsen. Daarom vinden wij, dat het noodzakelijk is, om juist in die laatste cursusweek, zoveel mogelijk aandacht te besteden aan het herhalen van de gedoceerde stof. Hierdoor is er dan meer gelegenheid om bij te spijkeren, daar waar nodig blijkt.
Iets wat hier toch wel direkt meet te maken heeft, is het gebrek aan docenten, en niet in de laatste plaats aan geschoolde docenten.
Tot slot wil ik iedereen die een bijdrage heeft geleverd, tot het goed verlopen binnen het ‘crisiscentrum’ bedanken voor deze bijdragen. Daarbij denk ik aan de morele steun, zoals iedere keer weer van Jylan en Bulthuis, die zo langzamerhand wel een boek kunnen schrijven over de meest uiteenlopende taferelen, tussen de examens door.
Ook een dankwoord voor de docenten, ook zij droegen hun steentje bij, ieder op zijn ‘eigenwijze’ manier. Met name Tonco Ploeger die nu zelf examen moest doen, voor de beëindiging van de docentenopleiding: zodoende weer een aanwinst voor onze geschoolde krachten. Ook Dr. Rooymans wil ik hartelijk danken voor haar bereidwilligheid, om tot het laatst de leerlingen te begeleiden, hoewel zij reeds uit dienst was.

H. Hartel

We zetten bij enkele uitspraken wel enige vraagtekens. We geloven n iet dat elke cursist hier achter staat, maar dat dit uitspraken zijn van een enkeling. Maar ach, het was een nerveuze tijd.

Redaktie

Ingezonden door
Zuster E.K. v.d. Sloot

Gebed van een autobestuurder

Gij hebt mij, Heer, de macht gegeven
over een droom van chroom en staal
die eensklaps een demon kan worden,
als ik slechts een seconde faal.

Uw wet heeft mij vanouds geboden
dat ik niet doden mag, God,
achter het stuurrad van een auto
verbleekt voor velen dit gebod.

’t Zijn allemaal Uw schepsels, Vader,
die langs mij flitsen, razend snel
of onverwacht mijn rijbaan kruisen.
Wat is bij tachtig mijl één tel?

Straks kan mijn wiel een doodsnik smoren,
een mens verminken voor altijd
of kinderen tot wezen m aken
door eigen onvoorzichtigheid.

Heer, geef mij eerbied voor het leven
van mens en dier, dat kruist mijn baan.
Laat naast mijn kilometerteller
Uw streng gebod, steeds naast mij staan.

Huib Fonijn

Schaken

Dennenoord won de wisselbeker

Dinsdag 25 mei heeft Dennenoord een tweekamp tegen Mariënkamp uit Rolde gewonnen.
Zes spelers van ‘Dennenoord’ moesten 2 maal spelen tegen 6 spelers van ‘Mariënkamp’.
De uitslagen waren resp.:

1. e bord, T. Galliard, 0 uit 2
2. e bord, v. Houten, 2 uit 2
3. e bord, B. Kok, 2 uit 2
4. e bord, H. Veldhuis, 1 uit 2
5. e bord, H. Klunder, 2 uit 2
6. e bord, W. Bousema, 1 uit 2

Dit bracht de stand op 8-4 in het voordeel van ‘Dennenoord’.

12 juni: 2e Wadloop 1976

Het is 0.40 uur, zaterdagmorgen, tien over half één, als we met de comfortabele bus van Rapide, vertrekken vanaf het Personeelscentrum. We zijn met 30 mensen en één gids, Cor. Deze heet ons allen welkom en belooft ons een mooie tocht.
We gaan richting Groningen, bij afslag Haren zakken we even de snelweg af, om nog een paar jongelui op te nemen. Dan gaan we rechtstreeks naar Holwerd, via een omweg komen we daar aan. Het is gezellig in de bus, veel bekenden van de vorige tochten, ook hebben we weer diverse nieuwe gezichten. Fijn dat er steeds meer sportieve mensen zich voor dit evenement opgeven.
In Holwerd wordt ons gevraagd ons rustig te houden, in verband met de daar wonende mensen.
Ieder maakt zich gereed voor de tocht, de lange broeken gaan in het plastiek, en dan de rugzak in.
De 2e gids, Henk, komt hier bij de groep. Het is 02 uur 15. We stappen al gauw de pier af. Wel vreemd voor iemand, die anders hier vandaan met een boot vertrekt. Wanneer we allen de eerste stappen op het wad doen, wijst de gids on op iets vreemds, hij staat op het water te trappen en hierdoor ontstaat er een soort van lichtflits, dit komt door een verbinding van fosfor en plankton, wordt ons verteld.
We trekken verder en komen over de eerste slibvang van rijshout, hier wordt het taaier, een prachtgezicht als je ziet hoe ieder probeert schoon te blijven (wat toch niet lukt).

Ik kijk even om en zie de lichten van Holwerd al enkele honderden meters verwijderd. De maan schijnt in vol ornaat, het is een prachtnacht. Donker is het eigenlijk helemaal niet. Dan komt er een moeilijk stuk, zwaar kun je het wel noemen, we ‘ploegen’ achter Cor aan, de ploeg wordt al uit elkaar getrokken, en een eind verder wordt er even gestopt om de achterste mensen gelegenheid te geven zich bij de groep te voegen.

Weer verder, we komen bij een groot geval langs, dat is gebruikt voor metingen voor eventuele dammen, die men hier had willen leggen. De eerste vaargeul nadert, ieder trekt de rugzak zo hoog mogelijk op. De gids peilt en het blijkt hier niet diep te zijn, maar ieder krijgt hier het kruis wel nat. Het water is lauw, warmer dan de natuur. De vogels om ons heen laten zich horen. Dan komt er een stuk droog wad, waar af en toe een greppel door heen loopt, je kunt in deze greppels goed vernemen hoe sterk de stroming is.
Ondertussen hebben we al bijna 2 uur gelopen en krijgen we trek in een hapje.

We helpen, al lopende, elkaar iets op te vissen uit de rugzak. Tieneke gaat met ‘ballen’ rond. De stemming zit er goed in. We komen weer de vaargeul over en lopen intussen langs uitgestrekte mosselbanken. Het wordt al licht, de zon zal om 4.06 uur opkomen, maar hij gaat jammer genoeg schuil achter de wolken. De groep blijft doorgaan, we zien het eiland al dichterbij komen, één wadloper vertelt ons inmiddels van diverse vorige tochten, welke hij naar andere eilanden heeft gemaakt.

Vervolg op pagina 10

Vervolg van pagina 9

Ieder probeert zich aan de andere kant in de sloot zo toonbaar mogelijk te maken (zie foto).

Droge kleding wordt er voor de dag gehaald en de vieze prut gaat in de meegenomen plastiek zakken.
Na een half uur, is ieder gereed en vertrekken we richting Hollum, dit is een eentonig stuk en hard onder de voeten, eerst lopen we onder aan de dijk, maar wanneer één een kijkje op de dijk neemt, klimt de hele ploeg naar boven.

De schapen begeleiden ons op onze wandeling. Het is nog zo heerlijk rustig, in de verte zien we de boot van 6.30 uur vertrekken, een teken dat het weer opkomend water is. Henk, de tweede gids, neemt op de pier afscheid, hij moet nog aan het werk. Wij gaan richting Nes. Hier is met één van de hotels een afspraak gemaakt, dat dit hotel bij aankomst voor ons open zal zijn. Al gauw heeft iedereen een consumptie voor zich. Na een paar koppen koffie (met B.B.) gaan diverse mensen hun eigen weg, na eerst de boodschap meegekregen te hebben om, om 10.30 uur weer aanwezig te zijn voor de nasitafel.
Na een duinwandeling, komen we aan de andere zijde van het eiland, een paar mensen zijn aan het pootje-baden. Sommige nemen een duik in zee, in diverse kleding, van zwembroek tot onderbroek of damesslip (gedragen door een heer) toe. Het is al gauw weer tijd om op te stappen. Na deze wandeling heeft ieder wel trek in de ‘warme hap’. Tegen 12 uur rekenen we af en vertrekken we naar de boot, het is heerlijk fris op het water. Om ± 14.00 uur komen we in Holwerd aan en na een paar minuten gewacht te hebben, komt onze bus voorrijden. Iedereen is gezond moe, de meeste mensen zetten hun stoelen in ‘slaapstand’ en zijn al gauw vertrokken.
Door een van de wadlopers worden nog diverse leuke kiekjes geschoten. Om ± 15.00 uur waren we weer terug in Zuidlaren, allemaal voldaan na deze prachtige tocht. Ik geloof dat ik wel namens ‘alle’ deelnemers kan zeggen: ‘S.O.P. en organisator, dank voor deze tocht’.

H. Kleyer
Foto-expositie in het Personeelscentrum

Klaverjassen

Eindstand:

1. Erenstein 150816:31 = 4865
2. Ter Horst 142479:30 = 4746
3. Haling 150853:32 = 4714
4. Kranenborg jr. 135901:29 = 4686
5. Bult 132856:4581
6. Ables 141361:31 = 4560
7. Boekweg 132030:29 = 4553
8. Kram 113732:25 = 4549
9. Hovenkamp 121249:27 = 4491
10. Galliard 138832:31 = 4479
11. Weytes 128452:29 = 4429
12. Zondervan 137114:31 = 4423
13. V.d. Hoek 136250:31 = 4395
14. Kranenborg sr. 127330:29 = 4391
15. Dekker 135583:31 = 4374
16. De Jonge 106956:25 = 4278

De rest van de leden is er door allerlei oorzaken te weinig keren geweest, zodat ze niet meegerekend worden in de eindtelling.

• Kleyer 93789:22 = 4263
• Noordveld 101357:22 = 4607
• V.d. Velde 93768:21 = 4465
• Kobus 93336:20 = 4666
• Bouma 92554:21 = 4406

Uitslag prijskaarten op 18 mei in het Personeelscentrum, wat ook gelijk de afsluiting van het seizoen ’75/’76 betekende.

1. Dekker 5406
2. Zondervan 5060
3. Kleyer 4956
4. Weytes 4857
5. Noordveld 4742
6. Ables 4731
7. V.d. Hoek 4720
8. Hovenkamp 4648
9. Galliard 4602
10. Karnenborg jr. 4499
11. V.d. Velde 4487
12. Erenstein 4528
13. Boekweg 4096
14. Balt 4006
15. Kram 3909
16. Kranenborg sr. 3853
17. Habring 3748

Terugblik op de sportdag

Zaterdag 22 mei 1976:

Het is vroeg in de morgen ± 6 uur en overal is het nog stil, behalve bij het Personeelscentrum, waar al drukte genoeg is. Het ‘Dennenoordlied’ wordt ingestudeerd, enige pamfletten van ‘de kop hoort erop’ worden op de ramen van de bussen geplakt. Het is namelijk sportdag in Ermelo en een ieder, d.w.z. ongeveer 85 mensen, staat klaar om de reis aan te vangen. Op twee mensen na, is ieder aanwezig. Maar ja, wat wil je als je de eraan voorafgaande dag ’n bruiloft hebt. Deze dame wist niet eens door wie ze gewekt was; ze was dus wel ver weg. Het héérschap van de twee langslapers was de hele dag te herkennen aan z’n n iet geschoren kin.
Eindelijk konden we dan vertrekken. Het weer was stralend mooi en voor we er erg in hadden, waren we in Staphorst voor een koffie-stop. Hier zagen we enige dingen die geweldig op de lachspieren werkten, b.v. de dame in de melkkar en niet te vergeten de pijprokende diender, die stoer het gebeuren om hem heen in de gaten hield. Het was na nog een uurtje rijden dan ook negen uur toen we in Ermelo aankwamen, zodat er niet zoveel tijd meer over was.
Na een kort openingswoord door de Geneesheer-direkteur van Veldwijk, konden om precies 10 uur, de wedstrijden beginnen.
Het Dennenoordlied en andere leuzen en kreten, geproduceerd door enige personen van Dennenoord, verwekten steeds plezierige momenten.
Het is verwonderlijk dat de stem van een der spreekstalmeesters het niet eerder begaf, dan op de terugweg. Het bleek dat deze persoon in de veronderstelling leefde, dat er al een paviljoen naar hem genoemd was.
De Dennenoord voetballers hebben gewerkt als paarden, maar de doelpunten bleven uit: 3 wedstrijden 0-0; 1 wedstrijd 1-1; 1 verloren wedstrijd: 1-2. Ook mocht in de laatste wedstrijd psychologische bijstand niet baten.
Wat de andere sporten betreft:
Herenvolleybal: had beter gekund, maar ja, wat wil je als men thuiskomt met de voorspelling ‘We zullen ze wel even’.
Het badminton kwam door Dennenoord traag op gang. Er moest zelfs met een invaller worden begonnen, want de man die hier had moeten spelen, was nog niet aanwezig; deze zwierf toen nog door Limburgs dreven te zoeken naar Ermelo Gelderland. Alhoewel de man in kwestie wel op tijd had willen zijn, is hij vermoedelijk door z’n metgezellen langs de mooie natuurroute gereden.
Het spektakelstuk dat aan het eind van de sportdag zou worden opgevoerd, kwam niet geheel uit de verf. Maar daarentegen was de sfeer in de tent, boven alle verwachtingen. Ieder die de horde kon stilkrijgen, moet wel voorgedragen worden voor een onderscheiding.
Op het moment van de prijsuitreiking, had men een beetje meer de fatsoensnormen in acht moeten nemen. Hulde aan de persoon die een halfuur lang de menigte heeft trachten toe te spreken en dit heeft volgehouden zonder ook maar een schijn van kans te krijgen, zich verstaanbaar te maken.
Om ± 20 uur zijn we vertrokken en hebben we nog gezellig met elkander in het ‘Petit Restaurant’ de droge kelen gesmeerd.
Alles bij elkaar genomen dan m ogen we wel weer terugzien op een geslaagde sportdag.

J.P.

Fietspuzzeltocht

Ja, als u goed leest, dan reserveert u deze dag. Als u op vakantie bent, komt u dan een dag terug; als u op vakantie gaat, stelt u het een dag uit. Want evenals vorig jaar, zijn er weer prachtige prijzen te verdienen voor jong en oud.

• Wie kan mee doen?
  • Ieder die kan fietsen en lezen.
• Hoe ver is het?
  • Dat blijft een verrassing.
• Waar we langs gaan?
  • Och, het is een heerlijke route.
• Of er fouten in zitten?
  • We hebben ons best gedaan dit te vermijden.
• Krijgen we weer zo’n fijne wandeling als vorig jaar?
  • Wat moeten we hierop antwoorden; weet u, schrijft u zich in, dan ziet u het.
• Wilt u weten waar u zich op moet geven?
  • Bij de telefonist(e) in het Hoofdgebouw.
• Wat de kosten zijn?
  • f 2,50 voor volwassenen en f 1,- per fietsend kind.
• Op welke dag?
  • Op zaterdag 21 augustus 1976.
• Vertrek?
  • Het vertrek is om 1 uur precies vanuit het Personeelscentrum.
• Aankomst?
  • Dat ligt aan u zelf.

Geeft u zich massaal op, dan is het voor ons al een succes.

• Volwassenen:
  1. e prijs: fiets
  2. e prijs: draagbare radio
  3. e prijs: barbecuestel
     • Poedelprijs: een bel
• Kinderen tot 12 jaar:
  1. e prijs: fiets
  2. e prijs: radio
  3. e prijs: fototoestel
     • Poedelprijs: een bel

Gaat u mee een eindje om?

Tijdens een gesprek, ter gelegenheid van mijn 25-jarig dienstjubileum, vroeg een redactielid van de personeelskrant, mij enkele herinneringen, indrukken en gedachten in een artikel te willen samenvatten. Ik heb toen beloofd dit te zullen proberen en de uitkomst van mijn pogen treft u hierbij aan.
Naar mijn mening kunnen herinneringen die geen nauwe betrekking hebben tot het onderwerp dat aan de orde zal komen, achterwege blijven. De geschiedenis van Dennenoord is immers reeds op onnavolgbare wijze door dhr. Tadema beschreven. Bovendien zijn er nog personeelsleden die op een langer dienstverband kunnen terugzien, en dus eerder aan het schrijven van memoires toe zijn.
Ook wil ik geen specifiek verpleegkundige onderwerpen aansnijden. Zij die hieraan behoefte gevoelen, mag ik verwijzen naar de toespraken die de heer B. Nieuwland bij uitslagen van examens pleegt te houden.
Nee, ik zou het liever eens met u willen hebben over die zaken, waarover men kennelijk niet uitgedacht kan raken. Het is mij tenminste na 25 jaren, nog steeds niet gelukt, en mogelijk komen we er door gezamenlijk over te denken, nog eens een stapje verder mee. Het ligt niet in mijn bedoeling dit op een zwaargewichtige wijze te doen, uitgaande van krachtige stellingen en hechte formules. Integendeel, het is meer bedoeld als een gesprekje onderweg. Daarom nodig ik u nu graag uit in gedachten een eindje mee te gaan door de tijd, en over Dennenoord waarmee u door uw zijn hier verbonden bent, of anderzins relaties heeft.
Wat ik mij nog nadrukkelijk herinner, is dat er luid geestelijke liederen door het Hoofdgebouw klonken, toen ik bij het sollicitatiebezoek in de kamer tegenover de telefoniste moest wachten.
Ik dacht eerst dat het volume iets te maken had met de kracht van het godsdienstig beleven op Dennenoord, maar dit bleek na mijn indiensttreding niet juist te zijn. Het lag hem aan de luidsprekers die niet goed regelbaar waren. In paviljoen 13 gooide men er dan ook wel eens een kleed of een deken overheen, om het geluid te dempen. Nu was dit, naast de gevelsteen in het Hoofdgebouw, ook weer niet het enige kenmerk dat zou kunnen duiden op Dennenoord als Christelijk instituut. Nadat de Geneesheer-directeur, Dr. Wetter, mij bij het sollicitatiegesprek met half toegeloken ogen had aangekeken, mij nogal bars had gevraagd hoe ik er toch bij kwam naar Dennenoord te solliciteren, en nog het een en ander aan de orde had gesteld, kreeg de geestelijk verzorger, Ds. Kerssies het woord. Deze stelde duidelijk en vrij uitvoerig vragen over de godsdienstige gezindheid. Hiermee was de bemoeienis van Ds. Kerssies met het personeel geenszins beëindigd. Later kregen we het theologisch gedeelte van onze opleiding ook van hem. Dat hij daarbij geestelijk verzorger voor alle patiënten op Dennenoord moest zijn en bovendien geacht werd dat hij de meest aangewezen man was om bij feestavonden als ceremoniemeester op te treden, geeft wel aan welk een eigenlijk onmogelijke taak hem was toebedeeld. Op de cursus van Ds. Kerssies werd de nadruk gelegd op Bijbelkennis en kennis van de Heidelbergse catechismus. Deze moesten we bij het eindexamen van buiten kennen. Wat we hierbij, geloof ik, nogal gemist hebben, is een ruime bezinning op hoe het geleerde naar de practijk toe moest worden vertaald en toegepast. Dit was en is misschien ook wel moeilijk aan te geven.
In ieder geval moesten we voorgaan in gebed en Bijbellezing bij de maaltijden. Dat dit in verschillende toonaarden voorkwam, illustreert het volgende. Toen in paviljoen 7 de hoofdverpleger met de arts in de gang stond te praten, klonk er plots een groots stemgeluid van de zaal. De arts vroeg verschrikt: ‘Wat is daar aan de hand?’. ‘Niets bijzonders’, antwoorde de hoofdverpleger lakoniek, ‘broeder die voorgaat in het gebed’. Dat het voorgaan ook wel eens bepaalde indrukken kon bewerkstelligen, bemerkte ik toen we eens een minder populaire maatregel moesten nemen. ‘Ach jij met je gereformeerde gezicht!’ werd nu toegevoegd. Aan welke criteria moet zijn voldaan om zich de bezitter van een gereformeerd gezicht te mogen noemen, is me nooit duidelijk geworden. Toch zullen we moeten toegeven, dat er in dit voorgaan in de loop der jaren een stuk sleur kan zijn ingeslopen.
Misschien heeft menigeen zich wel eens afgevraagd wat we toch eigenlijk bezig zijn te doen. Heeft het nog wel zin? Is het geen holle frase geworden? Ik zou dit niet absoluut bevestigend of ontkennend durven te beantwoorden. Wel herinner ik mij het schrijven van een ontslagen patiënt, die mij vertelde dat hij vóór zijn opname van het bidden was afgeraakt, en door het voorgaan op de zaal weer tot geregeld gebed was gekomen. Hij meende mij hiervoor te moeten bedanken. Zo’n uiting komt zelden voor. Toch meen ik hieruit te mogen afleiden, dat het bidden en Bijbellezen op de zaal, hoe stuntelig en tastend naar woorden, voor ons gevoel dan ook, meer kan uitwerken dan wij vermoeden.
Nu is dit ongetwijfeld niet het enige en wezenlijke kenmerk van de Christelijke verzorging van geestes- en zenuwzieken. Als dit zo wordt gezegd, weet ik op een gevoelig en omstreden punt te zijn aangekomen. Christelijke verzorging van geestes- en zenuwzieken is dit mogelijk?
Ik meen wel eens beluisterd te hebben dat dit een te vergaande pretentie wordt gevonden. Je kunt toch niet Christelijk een steek of een wasbeurt geven, Christelijk stofzuigen, Christelijk de administratie doen, Christelijk de middagpot voor Dennenoord koken of Christelijk spijkers in hout slaan? Slepen we het woord Christelijk niet overal te pas en nog meer te onpas bij? Anderen vinden het mogelijk dat het typisch iets is om aan de geestelijke verzorging over te laten. Het is toch hun vak, niet waar? Zij zijn er voor opgeleid, althans behoren dit te zijn. En wij hebben er nu vier! En zijn ze niet nadrukkelijk gehuisvest boven het medische centrum om duidelijk aan te geven dat op Dennenoord het geestelijk nog altijd boven het lichamelijke of stoffelijke gaat? Nou dan, het zit zo te zien dus wel snor! Wat dat betreft kunnen we wel eenzelfde houding aannemen als de ouderling die ’s zondags in de kerkbank zat te slapen. Hij kon dit rustig doen, want hij wist dat de dominee toch wel recht in de leer was.
En toch…… en toch meen ik dat dit niet klopt. Dat we geestelijke verzorgers niet mogen gebruiken als kapstokken om dit deel van onze dienstkleding aan op te hangen. Omdat naar mijn gevoel Christelijke verzorging van geestes- en zenuwzieken iets anders is dan humaan bezig zijn met nog iets er bovenop. Het heeft te maken met een intentie die vanuit jezelf moet komen, vanuit een persoonlijk geloof. Geloof en opdracht grijpen hier ineen. Dit geldt niet alleen voor de verpleging, de artsen, de psychologen en geestelijk verzorgers, maar evenzeer voor de huishouding, de administratie, de koks en de technische dienst en voor degenen die hier nog niet zijn genoemd.
Dit betekent voor mijn gevoel niet, dat we dagelijks als evangelisten moeten optreden.
Wel heeft het mijns inziens te maken met de mens die naar Gods beeld geschapen is en dit geldt zowel de mens die onze hulp en zorg krijgt aangeboden, alsook de mens die deze hulp en zorg biedt. Wij mogen en moeten daarin fungeren als steunzendertjes die iets van dit beeld naar de ander doorstralen. Toegegeven, wij komen vaak slecht, met veel beeldstoringen over. Ontslaat ons dit echter van de opdracht? De vraag stellen is haar beantwoorden dunkt me. Blijft de vraag: ‘Hoe maken wij het waar?’

K. v.d. Meer

Dankbetuiging

Langs deze weg mogen wij allen hartelijk dank zeggen die door gelukwensen, aanmoedigingen of andere uitingen, de dag van het 25 jarig dienstjubileum, tot een onvergetelijke dag hebben gemaakt. In het bijzonder dank aan degenen die met de de organisatie van deze dag waren belast. Wat was alles voortreffelijk geregeld!

K. v.d. Meer
A.E. v.d. Meer-Zijlstra

Landelijke aktie rekreatie 1976

Zuidlaarder VVV
Zomerprogramma

Wildspeurtocht

PUZZELRUBRIEK

KERKNIEUWS

• 4 juli, 9.45 uur: Ds. W.M. van Lynden, kollekte voor ‘Kleine Geluiden’, 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden.
• 11 juli, 945 uur: Ds. B. Oosterhoff, kollekte voor Ho Shuk Wun, 19.00 uur: Ds. B. Oosterhoff.
• 15 juli, 15.30 uur: Eucharistieviering in het Vormingscentrum, Pastoor F. Sleegers.
• 18 juli, 9.45 uur: Ds. W. van Lynden, kollekte voor de Leprabestrijding, 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden.
• 25 juli, 9.045 uur: Ds. B. Oosterhoff, kollekte voor de ‘Dennenoord’-gemeente, 19.00 uur: Ds. B. Oosterhoff.
• 1 augustus, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman, kollekte voor Pakem (tehuis voor geestelijk gehandicapte kinderen op Java), 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman.
• 5 augustus, 15.30 uur: Eucharistieviering in het Vormingscentrum, Pastoor F. Sleegers.
• 8 augustus, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen, kollekte voor Ho Shuk Wun, 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen.
• 15 augustus, 9.45 uur: Ds. W.M. van Lynden, kollekte voor ‘Noord Jeruël’-Houtigehage (centrum van geestelijk en maatschappelijk werk), 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden.
• 22 augustus, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff, kollekte voor Allah Kariem, 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman.
• 29 augustus, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman, kollekte voor de ‘Dennenoord’-gemeente, 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman.

MUTATIES

In dienst:

Uit dienst:

Verhuisd:

Gehuwd:

TE KOOP:

Mededelingen
van het Vormingswerk

Juli 1976

• Woensdag 14 juli: ZOMERFEEST. Dit jaar hopen we opnieuw naar buiten te gaan en daar een vrolijk feestterrein te bouwen met een heleboel kramen, waarin en waaromheen U allerhande dingen kunt zien en doen. Om 10.00 uur ’s ochtends bet U al welkom op het terrein, waar de draaimolen en de oliebollenkraam niet ontbreken en ook het treintje dit jaar weer aanwezig is. Aan het eind van de middag is er ook weer een kijkspel; wat dat is verklappen we nog niet. Ter afsluiting van deze dag , hebben we dan ’s avonds weer een programma in de grote zaal dat – net als vorig jaar – wordt verzorgd door theaterburo ANOVA. Dit jaar wordt het een showprogramma rond de bekende Nederlandse zangeres CISKA PETERS.
• Zaterdagmorgen 17 juli wordt in de grote zaal van het Vormingscentrum vertoond ‘DISNEYSHOW’ een komische tekenfilm van Walt Disney met MICKEY MOUSE, GOOFY, BONGO het circusbeertje.
  • Aanvang: 10 uur
  • Wilt U vooraf koffie drinken op de afdeling?
• Maandagavond 26 juli is er een orgelkonsert in de Ontmoetingskerk van Dennenoord, door de organist JOHAN BEEFTINK. Op het programma staan werken van o.a. Stanley, Walther, Back en Caesar Franck.
  • Aanvang: 20.00 uur
  • Wilt U vooraf koffie drinken op de afdeling?

TE KOOP: