Header - Personeelskrant DNO

1982-08 – Personeelskrant Dennenoord – 10e Jrg. No. September

blz. 2 – Sociale uitkijkpost – Aanwinsten bilbliotheek

Sociale uitkijkpost

blz. 3 – Mijn strijd tegen de wortelvlieg

Mijn strijd tegen de wortelvlieg

blz. 4 – Toespraak Binus Meijer

Toespraak gehouden door Binus Meijer (waarnemend hoofd opleidingen),
bij het officiële eindexamen en diploma-uitreiking van de septembergroep

Het is te laat om nu nog een handtekening te krijgen voor de videoband-stress. Uit jullie eindevaluaties blijkt dat er onder jullie een aantal leerlingen (gediplomeerden) is, die van docenten verwachten, dat ze autoritair met het rode potlood gaan zitten wachten tot alle OPO-boekjes zijn ingeleverd, zodat iedereen zijn handtekening kan krijgen.
Dan zijn dezelfde mensen die het liefst alles wat de docent zegt in een fraai boekwerk nog eens teruglezen en kasten vol dictaten hebben. Elke les willen ze iets opschrijven en als ze dat niet lukt, beginnen ze aan de zoveelste trui.
Als docent heb je dan de neiging om aan die behoefte tot schrijven tegemoet te komen en zinnige dingen te gaan zeggen.
Op het moment dat de docent zinnige dingen gaat zeggen; hij kan bijvoorbeeld beweren dat hij gelijk heeft (maar ondertussen weten jullie wel beter), komt er een andere groep in opstand, namelijk de groep leerlingen (gediplomeerden) die geen leerstof willen, maar praatstof.
Dat is de groep leerlingen die het eindgesprek even doen, voor wie vakken als T.S.V. casusmethodiek en maatschappijleer gesneden koek is, gesneden was ook de koek die tijdens het eindgesprek door meneer Dekker samen met alle andere lekkernijen zo prima werd verzorgd. Waarvoor onze hartelijke dank, Reinders.
Dat is ook de groep (gediplomeerde/-leerlingen) die straks hun 39% vergadertijd, zeker zullen halen.
Voor hen is verplegen geen manier van doen, maar een manier van zijn.
Dat jullie als cursusgroep niet helemaal te vertrouwen zijn, blijkt uit de evaluaties.
Het ene moment beweer je dat alles duidelijk is en uitstekend en vlak voor het examen is de groep het er unaniem over eens, dat er grote onduidelijkheid heerst, chaos zelfs.

Psychiatrische verpleegkunde is het methodisch hulpverleningsproces waarbij de psychiatrisch verpleegkundige als lid van een team een integraal begeleidingsproces ontwikkelt, waarin hij het intermenselijk kontakt hanteert als een therapeutische relatie en de sfeer rondom dat intermenselijke kontakt uitbouwt tot een therapeutisch milieu, teneinde de ziek mens te begeleiden van een afhankelijke naar een onafhankelijke relatie.

Dat is een zin die Jan Kerstens heeft bedacht en waar ik hem heel hartelijk voor wil bedanken, evenals het feit dat hij hier als 1e gecommitteerde erg plezierig jullie examen heeft afgenomen.
Als deze definitie van psychiatrische verpleegkunde vet gedrukt in het personeelsblad staat, moet iedereen hem uitknippen en op het prikbord van de afdeling plakken, want deze ideeën leven hier op de opleiding ook over psychiatrische verpleegkunde.
Dat Janny Jansen nog maar 4 weken bij ons is geweest en dit haar eerste examen is en vandaag ook alweer de laatste , is onbegrijpelijk maar waar. Je was als poedersuiker op een oliebol Jenne, en dat verwachten we ook van een secretaresse.
Twee therapeutische milieus extra bestellen, las ik gisteravond tussen de aantekeningen van de S.III.
Die therapeutische milieus werden door de praktijkbegeleiding gevraagd. Ze wilden namelijk zelf één hebben en wilden er in deze tijd meen ik, één aan de theorie geven.
Ondertussen is er één zoekgeraakt, maar ik geloof dat hij ondertussen ook niet meer nodig is, waarvoor ook mijn hartelijke dank aan de praktijkbegeleiding. Voor de buitenstaanders die dit gedeelte wat cryptisch vinden, het gaat hier om twee boeken.
Rest mij nog alle docenten en afdelingen te bedanken.
De docenten vooral omdat ze het toch maar weer drie jaar lang hebben volgehouden (zij het als estafette) jullie zo te boeien, dat je 24 weken lang van maandagmorgen tot vrijdagmiddag bent komen opdraven en de afdelingen dat ze naast hun eigenlijke werk nog steeds weer tijd vinden om genoeg prikkels en verantwoordelijkheid te verdelen voor elke soort leerling.
Rest mij nog die mensen te bedanken die ik ongetwijfeld vergeet, zoals personeelscentrum, het vormingscentrum, voor het gebruik van hun video. (Het is goed om op dit moment op deze plaats misbruik te maken van deze toespraak om nieuwe video-apparatuur te vragen, want dan kan de opleiding nog beter. We kunnen namelijk veel, erg geschikte, video-banden (ook geschikt voor meer doelgroepen) niet op onze huidige apparatuur draaien).
En zo ben ik geëindigd, waar ik ook begonnen was, namelijk bij de video.

Geslaagd eindexamen
Leerling-verpleegkundigen S.III

blz. 5 – Fotografie

blz. 6 – Jubileum Frea de Groot – Jubileum Anne te Nijenhuis

Frea de Groot: 12½ jaar in dienst van Dennenoord

Daar staat het dan, Zwart op Wit. Want als je Frea zou vragen, iets over haar te schrijven, dan wil zij daar niets van weten. Dus doe ik het stiekem. Al het hele jaar door, stond het in de agenda. Levensgroot, had men het daar neergeschreven. Zelf heb ik daar toen een gedichtje onder gezet, dat daar dus ook al maanden staat, behoef je eigenlijk ook niet te zeggen. En ik weet zeker, dat iedereen uit het paviljoen daar zo over denkt, dus is het voor mij heel gemakkelijk, om dit stukje, klandestien in te sturen.

Voor Onze Frea,
Zij helpt ons dapper (ook in nood),
en daarom zijn haar daden groot.
De Groot, dat is de juiste naam.
Zij heeft dat wondergoed verstaan.
Zij is maar klein, maar reuze dapper.
En ook haar bekje, wordt steeds rapper.
Maar haar hartje is piepklein,
en dat maakt Frea juist zo fijn.
Zij heeft veel liefde voor haar werk,
en dat maakt Frea juist zo sterk.
Zij laat niet gauw het kopje zakken,
werkt ook niet op te hoge hakken.
Wij allens respecteren haar.
En door dit dicherlijk gebaar,
willen we haar dus hulde geven.
En roepen luid: ‘Lang zal zij leven”.
3 x en vaker nog: ‘Hoera, Hoera, Hoera!!!

VOOR ONZE FREA.

Namens alle bewoners en medewerkers
Van de Beukenhof
C.C.A. van der Galiën

Anne te Nijenhuis: 25 jarig dienstverband

A.s. 1 oktober 1982 is het 25 jaar geleden dat Anne te Nijenhuis in dienst kwam van Dennenoord, als medewerker bij de therapie buitenwerk. Op 4 november 1957, hetzelfde jaar dus, werd hij medewerker in de Centrale keuken. Anne heeft zich doen kennen als een harde werker, die niet gauw iets te veel is.
Naast zijn dagtaak verricht hij nog vrijwilligerswerk op Dennenoord, dit mogen we niet onvermeld laten; hij is in het najaar van 1961 begonnen met een handenarbeidclub met heren van paviljoen 14, Eikenstein, later van paviljoen 3, Rozenhof en nu weer Eikenstein.
Dit typeert hem: stug volhouden en trouw zijn.
Iedere woensdagavond is hij aanwezig om in de club of sportzaal aktief te zijn, met veel plezier en in goede samenwerking.

Wist U overigens dat:

  • Anne een vliegbrevet heeft voor laag vliegen?
  • hij, om harder te kunnen lopen, zijn schoenen insmeert met een bepaald soort vet?
  • zijn aangezicht een betrouwbare barometer is?
  • en hij gediplomeerd ‘struner’ is?

Amice, wij wensen U en de Uwen een heel prettige dag toe.

N.N. – Centrale keuken

Mede namens mijn vrouw en kinderen, wil ik de Direktie en Personeel hartelijk danken voor de mooie dag wij 29 juli hebben gehad, alsmede voor de gelukwensen en kado’s die wij mochten ontvangen.

J. Valk

blz. 7 – Toespraak Binus Meijer

Toespraak gehouden door Binus Meijer (waarnemend hoofd opleidingen) bij de overgangsexamens van het eerste naar het tweede leerjaar en van het tweede naar het derde leerjaar

Beste mensen: van harte gefeliciteerd, ook namens de gecommitteerden.
39 leerlingen hebben examen gedaan.
3 leerlingen zijn in de voorronde van het examen afgewezen en er zijn tijdens het examen vier leerlingen afgewezen.
Bij de voorbereiding van deze toespraak was ik ambivalent. Aan de ene kant de traditie van de uitslag van de overgangsexamens, met een bepaalde vorm van decorum, ontstaan uit de gedachte dat elk leerjaar een mijlpaal is en dat de afsluiting van het somatische gedeelte van de B-opleiding een eindpunt is.
De filosofie waarop deze afsluiting van het somatische gedeelte is gebaseerd, is ondertussen achterhaald en vervangen door een meer geïntegreerde benadering (noem het maar holistisch) van de psychiatrisch verpleegkundige zorg of hulp.
In de nieuwe leerstofomschrijving moet het nog even veranderd worden en dan is de mens weer een geheel; ook voor de verpleegkundige.
Aan de andere kant, voor wat betreft mijn ambivalentie de gedachte dat een examen plus een officiële uitslag de spanning doet stijgen. Door het karakter van examen doen in deze vorm, wordt het dramatisch effect extra versterkt. Zakken wordt dan een drama en slagen een feest.
Als de doelstelling van de examens zou zijn om deze gevoelens op te roepen, zou ik ze handhaven in deze vorm; echter de doelstelling is heel simpel, nl. het toetsen van kennis en inzicht. Het feit dat wij hier nu staan, betekent toch een keus, maar ook een vraag om bezinning of de afsluiting wel op deze manier moet doorgaan. Ik weet het nog niet.
Klaas Koopmans werd in mei 1948 (28 jaar oud) voor het eerst opgenomen in het Noorder Sanatorium. In Zuidlaren werd hij in 1948 behandeld met respect voor zijn kwaliteiten en interesse. Klaas was en is een bekende Friese kunstschilder. Hij kreeg een grote kamer in het fraaie gebouw. Koopmans werd er keurig behandeld; allerlei nieuwe geneeswijzen werden geprobeerd, o.a. ook de shock, maar de kunstenaar is ervan overtuigd dat de geestelijke crisis overwonnen werd door de respectabele behandeling. Hij mocht er schilderen en heeft er veel getekend en hij ging met een broeder zelfs een keer op de fiets naar Anloo. De periode van zeven weken heeft Koopmans min of meer als een vakantie ervaren.
In de zomer van 1954 werd Klaas Koopmans opnieuw naar het Noorder Sanatorium gestuurd, maar er bleek daar in Zuidlaren veel veranderd te zijn. Men was er streng en autoritair geworden en een voor de hand liggende therapie voor een kunstenaar, schilderen en tekenen, werd hem niet meer toegestaan. Maar meende hem de vorige keer verwend te hebben.
Op dezelfde manier kijk ik tegen te laat komen en spijbelen aan. In het opleidingsreglement is er iets geregeld. In de CAO is er iets geregeld over onwettig verzuim.
Aan de ene kant zijn er de regels en de leerlingen en docenten die vragen om toepassing daarvan. Aan de andere kant zijn er de leerlingen en docenten die zeggen dat leerlingen juist in hun schoolperiode de kans moeten hebben om met grenzen en gedrag te experimenteren.
Ik geloof zelf meer in de behandeling van dit probleem, zoals het in 1948 ook bij Klaas Koopmans werd toegepast dan zoals hij in 1954 werd behandeld: streng en autoritair optreden wekken heftige reaktie op.
Mogen en respect hebben voor, lijkt mij een betere aanpak. Het zijn niet de slechtste leerlingen die wel eens verzuimen.

Leerling-verpleegkundigen S.I:

Leerling-verpleegkundigen S.II:

Leerling-verpleegkundigen S.A.II:

blz. 8 – Het zwarte circuit

blz. 9 – Oplossing puzzel – Herstructurering

Herstructurering

Hij gaat geduldig naar het werk.
Al werd hij van de post ontheven die een flink stuk van zijn leven vulde.
Naast gezin en kerk.
De kinderen – royaal gegeven – maken schoolgaande zich sterk.
Hoewel malaise paal en perk stelt aan de verwachting nu gegeven.
Ze wonen hier en dus: ‘Wat moet je’.
Met een extra weesgegroetje liet het noodlot zich niet keren.
Zij ogen zeggen: ‘Ik berust’.
Maar als hij opstapt en haar kust, valt er een schaduw op zijn veren.

Specht

blz. 10 & 11 – Bestellijst voor bloemen

blz. 12 – Volleybal – Jubileum de heer Boekweg

9e Volleybalcompetitie Dennenoord 1982-1983

De 9e alweer, de wisselbeker komt al mooi vol met namen te staan van de winnaars. De laatste was Vredestein, maar het gebouw staat nog steeds leeg vanwege de renovatie, vandaar dat de wisselbeker nu in de Schakel staat. Deze competitie wordt anders dan normaal, en een ieder moet hier goede notitie van nemen, voor men zich opgeeft. Gewoonlijk wordt deze competitie gehouden in de sportzaal van de Kimme, maar het PMT en het RW hebben zo’n vol programma, dat er niet voldoende tijd meer over is, om deze competitie in de sportzaal te houden. Dus, willen we hiermee doorgaan, dan zullen we naar sportruimte elders moeten gaan zoeken en dat is nu inmiddels gebeurd door de S.O.P., nl. iedere maandag van 17.00 tot 19.00 uur in de sporthal De Zwet in Zuidlaren en iedere donderdagavond in de sportzaal aan de Goudenregenlaan te Westlaren.
Dus, wanneer u zich opgeeft, willen we ook graag weten op welke avond en plaats het liefste gespeeld wordt, dan kunnen we met de verdeling daar rekening mee houden.
Opgeven graag voor 16 oktober bij Piet Miske, tekenkamer Technische Dienst, tst. 430. Ook graag een naam van de contactpersoon met tel.nr., waar hij/zij eventueel te bereiken is.
En wist u dat de vorige competitie met maar liefst 20 verschillende afdelingen gespeeld is en nu. . . .  wie weet.

De sportraad

Over een dominee uit Vlaardingen, die in de fout ging

De heer Boekweg, 25 jaar in dienst

In Vlagtwedde is het begonnen, in zijn geboorteplaats werd hij leerling schoenmaker. Via Ter Apel en Hoogezand heeft hij na ruim 10 jaar ervaring, zijn vak beoefend in ons midden. Aanvankelijk als tweede schoenmaker en na ongeveer vijf jaar, werd hij eerste schoenmaker.
Het bedrijf is gevestigd geweest in de “stille bedrijven’. Een gebouw wat tot 1978 heeft gestaan op de plaats waar nu het restaurant een plaats heeft gekregen. De laatste jaren is het bedrijf gevestigd in het economiegebouw. Mede vanwege oorzaken van verschillende aard, is het werk teruggelopen. Een goede oplossing werd gevonden in de interieurverzorging. Boekweg is nu ruim zes jaar, naast schoenmaker, ook bekend door zijn werken in die afdeling.
Wij wensen u een fine jubileumdag en voorts nog goede jaren toe!

J. van der Weyde
Hoofd Civiele dienst

1 Oktober a.s. is het dan zo ver. Achteraf zegt iedereen: ‘Waar is die tijd gebleven?’ Dat zal ook de heer Boekweg zo hebben ervaren: 25 jaar schoenmaker op Dennenoord.

blz. 13 – Klaverjassen

blz. 14 – S.O.P. fondue-avond – S.O.P. excursie

blz. 15 – Trefcentrum de Kimme – Dankbetuiging fam. Haalboom

Trefcentrum De Kimme

Optreden Nationale Nederlandse Circusschool

Opvoering van het toneelstuk ‘En ik dan?’ van Annie M.G. Schmidt


Cursus Zelfverdediging

Bij voldoende belangstelling, zal er in de Kimme een cursus zelfverdediging voor beginners worden gegeven.
Als u interesse hebt in zo’n cursus, waarin u enkele simpele technieken kunt leren, neem dan kontakt op met Gerda, toestel 229.

Ook Dennenoord was vertegenwoordigd op de Oud-Drentse Markt

10 September j.l. is mede door U allen voor ons een onvergetelijke dag geworden.
We kunnen alleen maar zeggen: heel hartelijk bedankt.
Familie Haalboom

blz. 16 – Klaverjas + sjoelwedstrijden

blz. 17 – Fiets puzzelrit

blz. 18 – Bowling-competitie

blz. 19 – Puzzel

blz. 20 – Mutaties – Kerkdiensten – Te koop aangeboden

Kerkdiensten

  • 3 oktober 1982, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff, viering Heilig Avondmaal: 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman
  • 7 oktober 1982, 15.30 uur: Pastoor F. Sleegers, Eucharistieviering in de Kimme,
  • 10 oktober 1982, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman, collecte voor het Werelddiaconnaat: 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen
  • 17 oktober 1982, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen, collecte voor Wilde Ganzen: 19.00 uur: Ds. B.E. Span
  • 24 oktober 1982, 9.45 uur: Ds. W.M. van Lynden, collecte voor de Raad van Kerken te Zuidlaren: 19.00 uur: Ds. A. van Zuylen
  • 31 oktober 1982, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff, collecte voor Dennenoord-gemeente: 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden

Te koop of te ruil aangeboden

Lentis Erfgoed is onderdeel van Lentis.