1983-04 – Personeelskrant Dennenoord – 11e Jrg. No. April

WIJNPROEF-AVOND

DIREKTIEBRIEF

De plaats van het Algemeen Ziekenhuis ten aanzien van de ontwikkeling in de Regionale Ambulante Geestelijke Gezondheidszorg (RIAGG)

1. Veranderingen in de intramurale en ambulante geestelijke gezondheidszorg
   Zowel in de intramurale als in de ambulante geestelijke gezondheidszorg, vinden op dit moment belangrijke ontwikkelingen plaats. In het APZ is het streven er op gericht, om veel van de behandelingen en resocialisatie niet meer uitsluitend binnen het besloten milieu van het ziekenhuis te doen plaatsvinden, maar midden in de maatschappij, waar ook het leven van anderen zich afspeelt. Deze integratie met de maatschappij uit zich, door het tot stand brengen van kleinschalige voorzieningen die, buiten het ziekenhuisterrein, over het verzorgingsgebied van het APZ worden gespreid. Sociowoningen, hostels, centra voor dagbehandeling en spreiding van poliklinieklocaties zijn hier voorbeelden van. In de ambulante sector vindt de RIAGG-vorming plaats. De bonte lappendeken van ambulante voorzieningen wordt teruggebracht tot een overzichtelijk, geregionaliseerd patroon. Hiermee wordt onder andere bereikt: betere afstemming van de behandelmogelijkheden, meer overzicht, dus betere bereikbaarheid van de voorzieningen voor de patiënten en doelmatiger beheer. Zowel binnen het APZ, als binnen het RIAGG, wordt veel energie besteed aan het tot stand brengen van deze ontwikkelingen in het eigen instituut. Daarnaast beseft men in beide instituten, dat de hierboven geschetste ontwikkelingen geen eindpunt vormen. Integendeel, zij vormen de beginpunten van een toekomstige nauwe samenwerking tussen het RIAGG en het APZ.
2. Vormen van samenwerking
   Over de aard van de toekomstige samenwerking tussen RIAGG en APZ bestaan verschillende visies. Dat uit zich onder andere door het bestaan van twee namen voor deze samenwerking, namelijk: het Regionaal Overleg Geestelijke Gezondheidszorg (ROGG) en het Regionaal Instituut Geestelijke Gezondheidszorg (RIGG). Bij een ROGG ontstaan er in een bepaald verzorgingsgebied, verschillende overlegplatforms voor bijvoorbeeld planning, beleidsafstemming centrale intake en directe hulpverlening. Het overleg is in zoverre vrijblijvend, dat de deelnemende instituten voor een belangrijk gedeelte hun eigen autonomie behouden. Bij een RIGG hebben de afzonderlijke voorzieningen een belangrijk deel van hun autonomie ingeleverd, of nog verdergaand, de instituten zijn in een bepaald verzorgingsgebied opgegaan in een nieuwe organisatie, het RIGG. Binnen zo’n RIGG zullen een aparte ambulante en klinische zorg moeten blijven bestaan. Bij de vorming van het ROGG (en het RIGG), mogen de specifieke mogelijkheden van de te onderscheiden voorzieningen geen uitgangspunt zijn. Er zal moeten worden uitgegaan van cliëntenstromen en de daarbij behorende behandelfuncties. Daarbij zullen de ambulante en de klinische sector hun eigen specifieke patiëntenstromen moeten blijven behouden, er zal vooral moeten worden samengewerkt, waar de patiëntenstromen elkaar raken of door elkaar heen lopen. Het is in dit verband aan te bevelen, dat hulpverleners gedurende een gedeelte van hun werktijd in elkaars voorzieningen werkzaam zijn. Dit zal de wederzijdse begripsvorming bevorderen, cliëntenstromen zullen beter onderscheiden kunnen worden. Het gevaar van de ROGG is dat de muren tussen de voorzieningen te weinig worden geslecht en dat de samenwerking blijft steken in een belangenstrijd tussen de tamelijke autonome voorzieningen. Het gevaar van de RIGG is dat het totaal van de geestelijke gezondheidszorg in een bepaalde regio in een bureaucratisch keurslijf wordt geperst, waarbij een te zware organisatie te weinig flexibel zal kunnen reageren op de behoeften van de patiënt.
3. Dennenoord en de ROGG-/RIGG-vorming
   Dennenoord ziet de vorming van een RIGG als einddoel, maar dit doel zal geleidelijk moeten worden bereikt via de overlegplatforms van het ROGG. Zo’n geleidelijke weg geeft de gelegenheid om de samenwerking op basis van cliëntenstromen te laten groeien en om oude muren tussen de instituten af te breken. De vorming van een RIGG zal zo meer kans krijgen dan wanneer op korte termijn een RIGG als beheersvorm boven de instituten wordt geplaatst. De huidige problemen bij de RIAGG-vorming illustreren dit. Op diverse manieren werkt Dennenoord aan de hierboven beschreven samenwerking in de geestelijke gezondheidszorg.
   • Dennenoord heeft het voornemen om in de stad Groningen een hostel en een centrum voor dagbehandeling tot stand te brengen. In de projectgroep ter voorbereiding op het hostel en het dagbehandelings-centrum en in de toekomstige plaatsingscommissie, zullen medewerkers van het RIAGG, de Psychiatrische Universiteitskliniek en de Beschermende Woonvormen deelnemen. Hiermee zijn de kiemen gevormd voor een geleidelijke, steeds verdergaande samenwerking tussen de partners in de geestelijke gezondheidszorg in het verzorgingsgebied van Dennenoord.
   • Op het niveau van de hulpverleners vinden periodieke besprekingen plaats over patiënten en patiëntenstromen. Er is overleg van het Regionaal Advies- en Plaatsings-Centrum van Dennenoord met de Sociaal Psychiatrische Dienst en Psychiatrische Universiteitskliniek, vanuit de 24-uurs bereikbaarheidsdienst vindt overleg plaats over de opvang van crisissituaties, medewerkers van de polikliniek van Dennenoord spreken met RIAGG-medewerkers over de opzet van het intake-gebeuren van de RIAGG.
   • De ROGG-vorming wordt door Dennenoord actief bevorderd door deel te nemen aan de volgende initiatieven:
     • Oprichting van een overleg op het niveau van het verzorgingsgebied. Dit overleg is gericht op een optimalisering van de uitvoering van de zorg. Daarbij wordt gedacht aan de ontwikkeling van een gezamenlijk indicatiebeleid, het stroomlijnen van door- en terugverwijzingen enz.
     • Oprichting van een overleg op provinciaal niveau (van de provincie Groningen). Dit overleg is gericht op beleidsvoorbereiding en planning, mede in verband met de decentralisatie van planningsbevoegdheden naar de provincies in het kader van de Wet Voorzieningen Gezondheidszorg.
     • Oprichting van een overleg op interprovenciaal niveau voor Friesland, Groningen en Drenthe. Dit overleg is gericht op onderwerpen die in het regionale en provinciale niveau overstijgen. Hiertoe behoren de opleidingsproblematiek, de SGA-problematiek, de categorale psychiatrische zorg, etc. Aan de verschillende overlegvormen, wordt door de verschillende partners in de geestelijke gezondheidszorg, deelgenomen. In de toekomst zal voortdurend moeten worden nagegaan of het in eerste instantie breed opgezette overleg niet kan worden vereenvoudigd.
4. Vereniging, regionalisatie, identiteit
   Het spreekt vanzelf, dat bij verdergaande regionalisering – vooral bij het ontstaan van RIGG’s – er vragen gaan ontstaan rondom de rol van de Vereniging en de identiteit van de instituten. In het kader van deze notitie, wordt hier op deze materie niet verder ingegaan.
5. Beschermende woonvormen
   Uit het hierboven geschrevene, kan worden geconcludeerd, dat de ROGG-respectievelijk RIGG-vorming een zaak is van alleen RIAGG’s en APZ-en. Dat is niet juist, ook andere partners uit de geestelijke gezondheidszorg, zullen bij de samenwerking dienen te worden betrokken. Daarbij moeten dan zeker de beschermende woonvormen worden genoemd. De vorming van het zogenaamde Regionale Instituut voor Beschermende Woonvormen (RIBW), is voor deze beschermende woonvormen een eerste stap in de richting van de samenwerking in de geestelijke gezondheidszorg.

Ir. J.C. Hoevenaar
Algemeen directeur
Psychiatrisch Ziekenhuis
Dennenoord

Boekbinderij en Repro-afdeling verhuisd

Bovenstaande afdelingen hebben een nieuw onderkomen gekregen en wel op de bovenverdieping van het Zuider-arbeidstherapiegebouw. U vindt de beide afdelingen door de binnenkort bij de middeningang van het Zuider-arbeidstherapiegebouw te plaatsen bordjes te volgen.
Niet alleen Dennenoord zelf, maakt gebruik van de dienstverlening van beide afdelingen, maar ook partikulieren kunnen er terecht voor inbindwerk, stencilwerk (klubkrantjes, verslagen, notulen, geboortekaartjes, trouwkaarten, folders, toegangskaarten, enz. maar ook typewerk. Komt u gerust eens geheel vrijblijvend langs om te kijken en te informeren, of bel eens.
Ons telefoonnummer is 243.

Tot ziens!

Te koop aangeboden

De heer Beukema verlaat Dennenoord

Na enige maanden bedenktijd, heeft de heer M. Beukema op vrijwillige basis besloten om op 61-jarige leeftijd ons ziekenhuis te verlaten. Hij zal op 1 mei 1983 gebruik gaan maken van de V.U.T.-regeling. Toch is deze beslissing moeilijk voor hem geweest, omdat hij zijn loodgietersvak dan niet meer op een bepaald niveau kan uitoefenen binnen de technische dienst.
Op 6 april 1964 kwam de heer M. Beukema in dienst als loodgieter bij de technische dienst, onder leiding van de voormalige chef, de heer Van Weringh.

Gedurende 19 jaar heeft de heer M. Beukema zich als een zeer bekwaam vakman ten dienste gesteld voor ons ziekenhuis. Van die 19 jaar dat hij hier werkzaam is geweest, heb ik het geluk gehad om 9 jaar lang van zijn vakkennis te kunnen genieten. Om toch nog even stil te staan bij het loodgietersvak ván 19 jaar terug tot aan vandaag anno 1983, moet men vaststellen dat de heer Beukema het vak op tweeërlei wijze heeft meegemaakt.

1. Vroeger werd er veel gewerkt met loden afvoeren, c.q. waterleidingen, als vloeimiddel werd toen kaarsvet gebruikt en op het gebied van zinkwerk werden hemelafvoeren en vergaarbakjes op authentieke wijze met de hand vervaardigd.
   De loonkostenverhouding t.o.v. het materiaal was toen 1:4, b.v. f 2,50 loon en f 10,- materiaal.
2. Tot aan vandaag verwerken de loodgieters koperen leidingen en pvc materiaal. De loonkostenverhouding ligt nu precies andersom.

Zoals ik al eerder heb gememoreerd, was de heer M. Beukema een kleine zelfstandige. Dit betekende dat toen hij bij de technische dienst werd ingedeeld, hij ook zelfstandnig functioneerde. Practisch alle opdrachten die hij uitvoerde, deed hij alleen en als je hem vroeg: ‘Moet je nog hulp hebben?’, dan zei hij met een lachend gezicht: ‘Ja, als ik klaar ben’. Als je zo’n uitspraak hoorde, dan wist je precies wat je aan hem had.
Zoals je op de foto kunt zien, maakt hij hier zijn laatste soldering voor een koudwaterverdeler in het Zuider-arbeidstherapiegebouw. Van de vele voordelen die er zijn om van de V.U.T.-regeling gebruik te maken, kleefde volgens de heer Beukema één nadeel. Hij heeft mij meteen gevraagd van: ‘Wally, weet jij wat de V.U.T.-regeling betekent?’ Ik reageerde nogal verontwaardigd en zei toen tegen hem: ‘Daar heb ik wel eens van gehoord, maar precies kan ik je dat dat niet vertellen wat de betekenis hiervan is, aangezien ik die leeftijd nog niet heb bereikt’. Op mijn beurt vroeg ik hem: ‘Waarom vraag je mij dat Maarten?’ ‘Nu’, zei hij, ‘als je de V.U.T.-leeftijd hebt bereikt, dan is het de bedoeling dat er voor mij een jeugdige loodgieter in de plaats komt, want dan kun je immers je kennis overdragen, maar helaas door de economische recessie is dat niet het geval en dat vind ik een trieste zaak, want dan treedt er onder de toekomstige loodgieters vakverarming op’.
Mijn antwoord hierop was: ‘Je hebt volkomen gelijk’. Verder heb ik gehoord, dat je in je vrije tijd nogal veel klokken repareert. Om deze hobby uit te voeren, heb je veel tijd nodig, nu daaraan ontbreekt het straks niet. Tenslotte wens ik je veel succes in de komende jaren, die nog gaan volgen.

N.E.C. Walstra
Afdeling Werktuigbouw

Maarten Beukema

Sint Bernard: trouwe hond

Onderzoek naar ‘Geruchten in ons bedrijf’ niet juist!!!

In het maart-nummer van ons personeelsblad, was sprake van een onderzoek, aangaande een kennelijk enigszins merkwaardig tot stand gekomen zwangerschap van één der medewerksters uit het Hoofdgebouw.
Het onderzoek op zich, zal best wel gedegen zijn geweest; de conclusie is echter zeer aanvechtbaar!
Was is, ten aanzien van de voortplanting in het Hoofdgebouw, namelijk het geval?

Een vaststaand gegeven is, dat je een Hoofdgebouwer geen seconde alleen kunt laten. Zij blijken n.l. over de magische gave te beschikken, zichzelf geruisloos te vermenigvuldigen. Zet een Hoofdgebouwer in een kamer aan een bureau, laat hem kortstondig alleen en als u terugkomt, zitten er twee! Desondanks zijn het geen konijnen. Deze kolonnie-uitbreiding geschiedt volkomen onslachtelijk. Zoals regenwormen zichzelf kunnen vermenigvuldigen zonder liefdesdaad, zo slaagt een Hoofdgebouwer er in, zichzelf tot in het eindige te verheffen. Het ‘Ga heen en vermenigvuldig u’ wordt door hen op onnavolgbare wijze en met onuitputtelijke geestdrift in de praktijk gebracht.
Neem nu b.v. de afdeling So-za;
Tijdens een moment van verrassende helderheid, werd de eerste functionaris van deze dienst aangesteld.

Turfschip

Echter nauwelijks zat hij achter zijn bureau, of de behoefte, zichzelf tot in het tienvoudige te verheffen knaagde ook aan hem. Het leek waarachtig wel het turfschip van Breda. Nauwelijks was hij afgemeerd, of de medewerkers sprongen als duveltjes uit een doosje op de wal en namen bezit van het Hoofdgebouw.
Onmiddellijk trad toen ook de wet van Parkinson in werking, welke wet onder meer zegt, dat een hooggeplaatste nooit één ondergeschikte in dienst neemt. De angst is n.l. gewettigd, dat die ene wel eens slimmer zou kunnen zijn dan de baas zelf en dus spoedig op diens stoel zal gaan zitten.
Om die reden neemt men dus altijd twee ondergeschikten in dienst, hoewel één ruim voldoende zou zijn geweest. Ook die twee ondergeschikten echter, zullen spoedig uitroepen dat zij assistentie nodig hebben, want arbeid is wel aardig, maar het mag nooit in werken ontaarden. Ook die twee nemen, eveneens uit lijfsbehoud, elk weer twee ondergeschikten aan, om te voorkomen dat zij hun positie aan één ondergeschikte zouden verliezen. Met enige fantasie kunt u zich voorstellen, welke schier onuitputtelijke mogelijkheden er zo aan de horizon opdoemen. Al spoedig krioelt het van de medewerkers. Het een komen en gaan dat het een lieve lust is. Er is een geren en gedraaf, een slaan met de deuren, kortom; er heerst een speelse levendigheid, die de onbevangen toeschouwer doet vermoeden dat er veel werk wordt verzet.

Arbeidsvreugde

De medewerker zelf stoort zich allerminst aan al dat geren. Juist aan dit geroezemoes, ontleent hij zijn arbeidsvreugde. In deze verrukkelijke wirwar, weet niemand meer wie, wie is en welke functie hij heeft, zodat er al snel enige losbandigheid te bespeuren valt. Op dit moment is de wet van Parkinson volledig in praktijk gebracht!!!
Nu kan ‘de werker van het eerste uur’ genieten van het resultaat zijner inspanning. Met de voortvarendheid van iemand, die destijds besefte, dat er geen seconde verloren mocht gaan, toog hij aan de slag.
Zo schiep hij het secretariaat!
Hij nam daarvoor een hele kolonie in dienst. Maar was hij tevreden? Neen!!!
Hij schiep vervolgens de beheersgroep!
Joost mag weten wat dat is en wat die groep precies doet, maar sinds het welzijnswerk zo’n grote vlucht heeft genomen, doet de groep stellig iets wat nuttig en nodig is.
Spoedig daarna werd de organisatiegroep geboren. Op dat moment heerste er ongetwijfeld grote feestvreugde binnen de burelen, want men wist dat dit, hoewel nog n iet ten einde, toch wel een mijlpaal was.
Tijdens het feestgewoel riepen ze toen met klem om een projectgroep. En de groep kwam!!!
Zo kwamen uit alle hoeken en gaten medewerkers aangekropen, als op een roep van een rattenvanger, die in zijn kelder zelf ratten fokt.

Lawine

Het geluid van deze lawine denderde door tot in de gelederen van het bestuur, waar een bestuurslid, plotseling wakker geschrokken, vragen ging stellen. Hij wilde weten hoe die wonderbaarlijke vermenigvuldiging tot stand was gekomen.
De voorzitter antwoordde, dat deze werkwijze als geniaal diende te worden aangemerkt en dat er bovendien binnen de gestelde normen nog ruimte was voor een verdere uitbreiding! En de uitbreiding kwam er!!!
De medewerkers van het Hoofdgebouw verdienen alzo ons aller respekt, in plaats van het insinuerende stukje in het maart-nummer van dit blad. Sterker nog; spoedig zullen wij een standbeeld voor hen zien opgericht.
Waar? Vraagt U???
Voor het Hoofdgebouw natuurlijk!!!

Uitstapje naar Slagharen

Woensdag 6 april 1983, gingen we naar het Ponypark Slagharen. Om 8.30 uur vertrokken we vanaf de Schakel.
Toen we er bijna waren, kregen we een lunchpakket, waarin zat:

• 2 kadetjes met kaas;
• een reep chocola;
• een appel;
• en een pakje drinken

Toen we er waren, kregen we nog 2 bonnetjes, 1 voor patat en 1 voor drinken.
Er was een grote achtbaan, die ging over de kop en er was een kabelbaan en een kleine achtbaan en nog veel meer.
Ook kon je pony-rijden, maar die van Esther liep veel te hard.
We vonden het een erg leuke dag.
En we hopen dat de S.O.P. zoiets nog een keer doet.

Marianne Gelderloos
Esther Schuurman

Feestelijke opening op Veldzicht

Op 7 april 1983, vond de feestelijke opening plaats van de volledig verbouwde keuken en de volledig opgeknapte huiskamer van de B-unit op Veldzicht.

7 weken lang zijn de jongens van de technische dienst druk bezig geweest, de sterk verouderde keuken om te toveren tot een ruimte die helemaal aan de eisen van de moderne tijd voldoet. Na weken van herrie, stof en de ongemakken van de noodkeuken en na enorme inspanningen van het technisch personeel, die er de hand niet voor omdraaide om zelfs op zaterdag de oude tegelvloer uit te breken. De B-unit kreeg zelfs in 5 dagen tijd een kompleet ander en vooral lichter aanzien. In die tijd gingen wij lekker op vakantie naar het Natuurvriendenhuis in Noordlaren, waar wij door het personeel van de centrale keuken van voedsel werden voorzien.
Deze gelegenheid wilden wij niet zonder meer laten passeren, zodat we alle medewerkenden een receptie hebben aangeboden. Een feestcommissie, bestaande uit mw. Wortelboer, mw. Vos, Giny en Ineke, had alles keurig geregeld en we mochten zo’n 65 mensen verwelkomen. Ook de familie van de bewoners lieten zich niet onbetuigd, getuige de vele bloemstukken en cadeaus die na de receptie bij ons achterbleven. De feestelijk versierde ruimtes konden maar met moeite al deze mensen bevatten. Overal hingen briefjes, waarop stond hoe de situatie vroeger was en hoe deze veranderde. Veel belangstelling trok de stand waarop een aantal dingen stonden die o.i. nog moesten verbeteren en de daaraan verbonden prijsvraag. Zo stonden de door ons bij BP gespaarde glazen, broederlijk naast de hamer die wij als notenkraker gebruiken en de geleende mixer van onze groepsbegeleidster. Denk niet dat wij ons daarmee ondankbaar toonden, het zijn maar suggesties.
Kortom, een geslaagd gebeuren na een geslaagde verbouwing en iedereen die dit mede mogelijk heeft helpen maken. . . .  BEDANKT!!!

Opening Fasehuis ‘Het Uitzicht’

Woensdag 6 april 1983 was het zover: Fasehuis ‘Het Uitzicht’ kon worden geopend. Onder andere in aanwezigheid van velen die daadwerkelijk hadden meegewerkt aan de totstandkoming ervan, trokken twee bewoners een laken voor een collage (knip- en plakwerk) weg. Hiermee was de officiële opening een feit. U zult zich misschien afvragen: wat is een Fasehuis? Een Fasehuis is een huis waar bewoners/sters worden voorbereid op plaatsing in een Gezins Vervangend Tehuis (GVT), wat over enkele jaren in Zuidlaren of omgeving zal worden gebouwd.
Om in zo’n GVT te komen, moeten de bewoners zich sociaal kunnen redden, nog meer zelfredzaam worden dan ze nu al zijn.
De begeleiding in ‘Het Uitzicht’ is erop gericht te proberen dit te bereiken. Je kunt een Fasehuis omschrijven als een tussenstation tussen twee voorzieningen: ‘Dennenoord’ en een GVT.
De begeleiders / sters hebben hun home in het gebouw E12: het voormalige ‘Kabouterhuis’. Voormalig, want het draagt nu de naam ‘De Aanloop’. De bewoners / sters kunnen daar nl. altijd aanlopen.
Mocht uw belangstelling te zijn gewekt, dan willen we u graag eens in ‘Het Uitzicht’ ontvangen.
Tot slot willen we een ieder die meegewerkt heeft aan de renovatie van genoemde gebouwen, hartelijk bedanken.
Ze mogen gezien worden!

Het team medewerkers Fasehuizen,
Auke Julderda
Roelof Schutrups
Henny Sennema
Arie Verseput

TREFCENTRUM ‘DE KIMME’

Cultuurbeurs van Drenthe

OPENING UNIT A1 VAN DE P.G.O.

Op donderdag 31 maart 1983, werd de A1 unit geopend. Dit, nadat het enige maanden leeg had gestaan, en wel, vanaf 15 november vorig jaar.
Toen ging nl. de P.G.P. van start.
De A1 unit behoorde tot dat moment tot het Zuiderpaviljoen-west. De patiënten die er toen verbleven, werden overgeplaatst naar de andere AKP-units, om zo de A1 aan te kunnen passen voor P.G.O.-patiënten.
Omstreeks half januari zou de verbouwing klaar moeten zijn, maar ja, je kunt wel meer willen op Dennenoord.
Na veel bemoeienissen van vele mensen, o.a. de blokleider, konden de werkzaamheden eind februari beginnen.
Op 31 maart konden patiënten, personeel, behandelaren, direkteuren en blokleider uitgenodigd worden voor een opening, die verricht werd door het unithoofd, E. Nijman.
Een drankje en hapje maakte dit nog feestelijker.
De unit kan 9 patiënten herbergen. De komende tijd zal bekeken moeten worden of het totaal aantal bedden wat 22 bedraagt, voldoende zal zijn.

LEERLINGENRADEN. . . . WAT DOE JE ERMEE?

Dit was het thema van de ontmoetingsdag voor leerlingenraden ‘/ kommissies in de gezondheidszorg op 11 februari 1983, die ondergetekenden bezocht hebben.

De bedoeling was om elkaar over het wel en wee van leerlingraden te praten. Alvorens het zover was, werden er drie inleidingen gehouden op de volgende onderwerpen:

1. Het oprichten van een leerlingenraad en wat is daar voor nodig?
2. Positie, plaats en strategie van de leerlingenraad.
3. Wat pak je als leerlingenraad aan?

Wel stof genoeg om over te praten en ervaringen en meningen uit te wisselen met elkaar. In subgroepen hebben we een aantal punten besproken zoals:

1. Oprichten van een leerlingenraad / faciliteiten / mogelijkheden / moeilijkheden.
2. Steunfunkties van docenten, OR, andere leerlingenraden, vak- / beroepsvereniging, e.a.
3. Houding naar OR, direktie, opleiding, afdelingshoofden, achterban.
4. Achterban en verloop v.d. leerlingenraad.
5. Wat pak je als leerlingenraad aan (funktie / doel).
6. Leerlingenontslagen.

Elke groep maakte een verslag van hetgeen er aan opmerkingen en ideeën naar voren was gekomen. Dit werd vervolgens in de grote groep besproken.
Het bleek dat in een aantal ziekenhuizen er nogal wat problemen waren met het funktioneren van een leerlingenraad. De organisatie, beleid, medewerking van het ziekenhuis, dan wel behoefte eraan bij leerlingen speelden hierbij een rol.
Verder bleek dat het kontakt met de achterban vaak moeilijk is, ondanks vele pogingen deze erbij te betrekken.
Het bleek ons dat er ook wat leerlingenraden betreft, vele wegen naar Rome leiden. Positie en strategie zijn in zeker mate bepaald door de aard van het ziekenhuis. Wat en hoe je iets aanpakt, hangt van de problemen af die zich voordoen, en dit is overal verschillend.
Belangrijk is, dat je er bent als je er zijn moet en dat je de positie van de leerling (de verpleegkundige van de toekomst) binnen jouw organisatie duidelijk weet te maken en te houden, om zo optimaal mogelijk de opleiding te kunnen doorlopen.
Naast alle andere belangen van het ziekenhuis, moet ook het belang van de leerling gestalte krijgen binnen de organisatie.
DAAROM GAAN WE RUSTIG DOOR!!!

Harma en Annie

PUZZEL VOOR APRIL 1983

AKTIVITEITENBEGELEIDING GROENEHAGE THANS OP DE BEUKENHOF

Na een half jaar lang gastvrijheid te hebben genoten in het opleidingscentrum, zijn we nu tijdelijk gehuisvest in de serre van de Beukenhof.
Aanvankelijk was voor het gebruik van het handenarbeidlokaal een afspraak overeengekomen tot 15 oktober 1982. De direktie heeft haar best gedaan om voor deze datum een andere ruimte voor Groenhage te zoeken.
Een tijd lang was er sprake van het Economiegenouw, maar uiteindelijk viel de keuze van de direktie op de serre van Beukenhof.
We zijn toch blij dat we op 28 maart 1983, onze nieuwe ruimte in de Beukenhof feestelijk hebben kunnen openen.
Helaas is de ruimte niet zo groot. Nl. 70 M², gedeeld door 30 bewoners. Dit komt neer op ± 2 M² per bewoner. Ons inziens heeft de direktie hierbij een te hoog gespannen verwachting van het improvisatie-talent van bewoners en aktiviteitenbegeleiders van Groenehage.
We willen alle diensten die ons behulpzaam zijn geweest bij de verhuizing en het opleidingscentrum bedanken voor hun medewerking en alle geboden hulp en we hopen ook in de toekomst op een vruchtbare samenwerking.

Namens aktiviteitenbegeleiding
Groenehage

EUCHARISTIEVIERING IN DE KIMME

• Donderdag 28 april 1983, 15.30 uur: Pastoor F. Sleegers
• Donderdag 2 juni 1983, 15.30 uur: Pastoor F. Sleegers

KERKDIENSTEN

• 1 mei 1983, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen; 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen
• 8 mei 1983, 9.45 uur: Ds. W.M. van Lynden; 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden
• 12 mei 1983, 9.45 uur: Hemelvaartsdag: Ds. B. Oosterhoff
• 15 mei 1983, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff; 19.00 uur: Ds. B. Oosterhoff
• 22 mei 1983, 9.45 uur: Pinksteren: Ds. S.W.R. Polman; 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman
• 29 mei 1983, 9.45 uur: Ds. J.W. Vlaanderen; 19.00 uur: Ds. J.W. Vlaanderen

DANKBETUIGING

Hierbij willen we iedereen bedanken die door zijn medewerking, belangstelling en attenties 4 februari 1983, tot een heel fijne dag hebben gemaakt.

Familie J. Postma

ORANJECONCERT MET SAMENZANG IN DE ONTMOETINGSKERK