Header - Personeelskrant DNO

1983-05 – Personeelskrant Dennenoord – 11e Jrg. No. Mei

blz. 2 – Aanwinsten bibliotheek

blz. 3 – Sociale uitkijkpost – Met de muziek mee – Volleybal

MET DE MUZIEK MEE

FINALE VOLLEYBALCOMPETITIE DENNENOORD

Na een maandenlange strijd, tussen ± 15 teams, onderverdeeld in drie poules, in de volleybalcompetitie 1982-1983 van Dennenoord, streden de zes sterkste teams, zaterdag 7 m ei 1983 in de sportzaal van De Kimme voor de eerste plaats.
De teams die waren doorgedrongen tot de finale, waren de Bosrand, R.A.P.C., veel te vroeg voor veel teamleden van de Bosrand, welk team pas aan het eind van de eerste wedstrijd kompleet was.
De teams ontliepen elkaar in sterkte niet veel, het was de laatste wedstrijd die uiteindelijk de beslissing gaf.
Wederom aanwezig was Lammert Weggemans, die zich dit jaar in het team van de Centrale Keuken beperkte tot volleybal, die in tegenstelling tot andere jaren, toen hij het volleybalspel kombineerde met het basketbalspel.
Gelderloos ging eerder weg, vanwege de kritiek van de Ondernemingsraad op het feit dat zijn hand, de bal zo lang volgde. Misschien vertelt hij het ons nog eens.
Het was dank zijn de techniek en de inzet van het team van de O.R., maar ook de sportieve en flexibele speelwijze van de andere teams, dat de O.R. uiteindelijk de eerste plaats veroverde.
Een prettige bijkomstigheid is, dat de O.R. dit jaar zijn 10-jarig bestaan viert en er op deze wijze een extra dimensie aan kan geven. Dit en de goede organisatie en de sportieve houding van de teams, maakte deze dag tot een prettige dag.
Rest mij nog Wietse Hamstra, oud-werknemer van Dennenoord, te bedanken voor de prettige wijze waarop hij de wedstrijden floot.

blz. 4 – Sociale uitkijkpost

blz. 6 – Jubileum – Vlooienmarkt – Verloren – Leven in de oude steentijd

Jubileum

Ik heb besloten om gebruik te maken van de OBU-regeling, zei dhr. Valk onlangs tegen mij. Hiermee neem je een beslissing die niet zo gemakkelijk is.

Je sluit daarmee een periode in je leven af, namelijk het niet meer deelnemen aan het arbeidsproces. Dhr. Valk heeft deze beslissing ook niet zomaar genomen, maar wel overwogen. Na 25 jaar en 11 maanden gewerkt te hebben als therapieleider, dan kun kun je terugzien op een levensperiode waarin je veel mensen hebt ontmoet en voor velen iets hebt betekend. De sociale kontakten en het maatschappelijk gebeuren, spreekt dhr. Valk erg aan, hij mag graag wat doen waar je de medemens een dienst mee kan bewijzen. Zelf heeft hij zijn taak nauwgezet en voor de volle 100% uitgevoerd. Hij was iemand die er niet om heen ging, maar er recht op aan, je wist gelijk wat je aan hem had. Op de vraag hoe hij er tegen aanziet na zo’n periode, zegt hij: 80% positief en 20% negatief, dus overwegend positief, maar met vele bedenkingen. Het kontakt tussen verpleging en therapie wordt nogal gemist. De teamgedachte van vroeger sprak hem meer aan dan die van nu.
Met het afscheid sluit je wel wat af, maar er ontstaat ook weer wat nieuws, waar de heer Valk echt wel mee uit de voeten kan. Veel vrije tijd, zowel voor kerkelijk, als maatschappelijk gebeuren. En niet vergeten de tuin.
De heer en mevrouw Valk: geniet van uw pensioen en hopelijk mag dit vele jaren duren.

R. Visser

MATERIAAL VLOOIENMARKT

Ook dit jaar, organiseert het rekreatiewerk een Zomerfeest, en wel op 8 juni 1983. Ditmaal zal het zomerfeest in het teken staan van Parijs. Bij Parijs hoort een vlooienmarkt. Voor zo’n markt hebben we veel spullen nodig. Heeft u nog oude meubels, kleding, potjes en pannetjes. . . .?
We kunnen het allemaal gebruiken.
U kunt kontakt opnemen met het rekreatiewerk met Paul Bitter, toestel 229 of Hanny Nieuwenhuizen, toestel 516. De opbrengst voor de verkoop van de spullen, gaat naar de zeehondencrèche van Lenie ’t Hart in Pieterburen.

‘LEVEN IN DE OUDE STEENTIJD’

VERLOREN

3 mei 1983, is in de Kimme een regenjas (donkergrijs met geruite voering) zoek geraakt.
Gaarne terug: D. Sijtsma, Schipborgerweg 63, telefoon: 2283.

blz. 7 – Arbeid, wel of geen vak in de beroepsopleiding AB

blz. 9 – Jubileum

JUBILEUM

Wat zijn 25 jaar als je erachter staat, dat zei de heer Westerhoek toen we die 25 jaar revue nog eens lieten passeren.

De heer Westerhoek, van beroep landbouwer, kwam hier op verzoek van de toenmalige direkteur Dr. Doff. Hij is in zijn loopbaan begonnen op de sproeivelden, waar o.a. groente werd verbouwd voor intern gebruik. Later werd dit een tuingroep, waarmee hij jaren gewerkt heeft. Ook volgde hij de huisopleiding en hij kon zich gediplomeerd therapieleider noemen. In die tijd had men ook al onproductieve uren, waar als oplossing was gevonden dat de therapieleiders en- leidsters ingedeeld werden bij verschillende diensten, zoals verpleging, interieurverzorging en wasserij.
Zo ook de heer Westerhoek, die al 25 jaar lang de was ophaalt. In het begin ging het alleen om de besmette was, van de toen bestaande TBC-afdelingen. Dat ging met een handkar. Later werd dit een tractor en nu is het de wasauto. De heer Westerhoek is de enige die dit nog doet, naast zijn ander werkzaamheden, iets wat weleens gezegd mag worden.
Hij heeft een aantal hobby’s, die je niet bij hem zou zoeken. Hij maakt van allerlei oude dingen, weer echte bruikbare voorwerpen. O.a. een koperen strijkijzer, koperen pompen die gezien mogen worden. Een hobby waar veel tijd mee heen gaat, maar met een verbluffend resultaat. Alvast een hele prettige dag toegewenst de 24ste juni 1983.

R. Visser

blz. 10 – Linda, het overwegen waard

blz. 11 – Er is op Dennenoord meer dan één soos

De soos voor 60+, oftewel de soos voor gepensioneerden

ER IS OP DENNENOORD MEER DAN ÉÉN SOOS

Zo langzamerhand is dat ons wel bekend. Eén soos voor gepensioneerden op Dennenoord. En hierover wil ik u wat vertellen. Niet omdat ik daar sinds kort zelf lid van ben, maar omdat de voorzitter, de heer J. Haverdings, mij hierom verzocht heeft.
Sinds enkele jaren bestaat deze soos. Iedere tweede dinsdag van de maand komt een aantal van ± 30 dames en heren, die vroeger op Dennenoord werkten, hier bijeen. Nogmaals, ik ben nog maar kort lid, dus veel weet ik er nog niet van te vertellen, maar vaak zijn de eerste indrukken de beste. En daar schrijf ik dan maar over.
De eerste keer dat ik er heen ging, voelde ik mij echt weer dat eerstejaars zustertje, die geflankeerd door haar vroegere hoofdzusters, de zaal betrad. Mensen, iets ouder en veel ouder dan ik, waren al aanwezig, in gezelschap van hun echtgenoten of huisgenoten. Maar allen waren boven de 60 jaar.
We begonnen heel gezellig met elkaar te begroeten en over en weer een praatje te maken. Ondertussen werd er thee en koffie, naar believen geschonken, met iets erbij. Toen volgden enkele mededelingen, o.a. over een reisje dat we juni zullen gaan maken, over de fotograaf die foto’s voor de personeelskrant kwam maken en daaraan gekoppeld de vraag, wie daar een stukje bij wil schrijven. En tenslotte de vraag, of ik dat wilde doen.
Hierna ging ieder zijn weegs. D.w.z.: de heren gingen kaarten en de dames gingen sjoelen of een ander spelletje doen. Dit is natuurlijk niet elke maand zo. Hoewel het natuurlijk geen vakgroepvergadering is, krijgen we zo nu en dan een spreker over één of ander onderwerp. Dan weer is er een film of een diamiddag. De eerstvolgende keer hebben we een bingo-middag. Iedereen neemt dan een klein prijsje mee, want tenslotte gaat het hier alleen maar om het spel en niet om de knikkers.
Dan weer is er een sjoelwedstrijd. Nu ik kan u verzekeren, ze kunnen er wat van. Ondertussen wordt er veel gelachen en veel gepraat.
Weet u wat het voordeel is van deze middagen? Dat het een ontmoeting is tussen mensen, die jarenlang met elkaar gewerkt hebben. Na gepensioneerd te zijn, verlies je elkaar snel uit het oog. Want hoe graag je ook zou willen, je komt er niet aan toe om steeds bij elkaar op bezoek te gaan. Ieder heeft zijn eigen familieleven, kinderen en kennissenkring. Op deze manier kom je toch geregeld met elkaar in aanraking en blijft het contact. Het is ook een hele gevarieerde groep mensen, die er komt. Van alle takken van dienst (van iedere vakgroep zeggen ze tegenwoordig) zijn er mensen aanwezig. En dat maakt het juist zo gezellig. Want vroeger werkte ieder om of bij je. Allemaal werkend voor hetzelfde: ‘De zieke mens”.

Over vroeger wil ik nu niet praten, dat komt later nog wel eens. Jammer genoeg zijn er nog veel meer gepensioneerden die ik graag (en ik denk dat ik dan namens allen spreek) ook deze middagen zou willen zien. Want ik ken nog veel meer mensen met een vrolijke noot, dat zou alleen de gezelligheid maar verhogen. En dan al die mensen met declamatietalenten, de zangers en de sprekers, de mensen die een muziek instrument bespelen. Als iedereen komt met zijn of haar eigen talent, dan zal men zien, dat wij als oud-gedienden, nog eens een hele personeelsavond kunnen vullen en dat er dan van harte gelachen wordt (ook om die oudjes).
Dus als het effe kan: Kom op de 60+ SOOS!!! Uiteindelijk kan ik er over meepraten en ik voel me heus niet bejaard.
Jammer genoeg kan ik u niet een lijst van deelnemers verstrekken, want telkens ontmoet ik er weer andere mensen. Maar het moet zo worden, dat de Schakel te klein voor ons wordt.
Verder dank aan iedereen, die ons deze gezellige middagen mogelijk maken. En dan zou ik het voor nu, hierbij willen laten.

C.C.A. van der Galiën

blz. 12 – Een dagje Delta-werken

blz. 13 – Dankbetuiging Beukema – Tafeltennis – Oplossing puzzel

DANKBETUIGING FAMILIE BEUKEMA

Wij hebben gezocht naar een woord, die onze dank zo kernachtig mogelijk moest uitdrukken, bij mijn afscheid van Dennenoord op 20 april 1983. Helaas was of waren er geen woord of woorden te vinden, die onze dank sterker kon vertolken dan onze oprechte dank, die wij daarom dan ook uitspreken van de Bestuurskamer tot de Schakel toe, aan allen die ons een onvergetelijke dag hebben bezorgd en hun handdruk lieten volgen met fijne attenties.

Jantje en Marten Beukema

VEEL SPANNING TIJDENS TAFELTENNIS WEDSTRIJDEN

Op 28 april 1983, werden de jaarlijkse kampioenschappen tafeltennis gehouden in de kelder van de Kimme. De opkomst was vrij goed, n.l. 12 man en het zag er al gauw naar uit, dat het een gezellige en spannende avond zou worden. Er waren drie poules, waarin gespeeld werd en de winnaar van iedere poule zou overgaan naar de finale.
In de finale kwamen Jan de Vries, Peter van Winden en Roeli Prikken tegen elkaar uit.
Dat beloofde een spannende wedstrijd te worden, wat dan ook wel bleek uit de eindstand. Een ieder van hen had één wedstrijd gewonnen en één verloren. Dus moest er geteld worden, wie de meeste pluspunten had. Dit resulteerde in de volgende eindstand:

  1. Jan de Vries;
  2. Peter van Winden;
  3. Roeli Prikken

Al met al een geslaagde avond, die voor herhaling vatbaar is.
Roeli Prikken en Peter van Winden zullen uitkomen op de sportdag te Vogelenzang. Wij wensen hen veel succes.

blz. 14 – Puzzel voor de maand mei

blz. 15 – Sportdag

blz. 16 – Kerkdiensten – Mutaties – Orgelconcert

KERKDIENSTEN in de Ontmoetingskerk

  • 5 juni 1983, 9.45 uur: Ds. W.M. van Lynden; 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden
  • 12 juni 1983, 9.45 uur: Ds. B. Oosterhoff; 19.00 uur: Ds. B. Oosterhoff
  • 19 juni 1983, 9.45 uur: Ds. S.W.R. Polman; 19.00 uur: Ds. S.W.R. Polman
  • 26 juni 1983, 9.45 uur: Viering Heilig Avondmaal: Ds. W.M. van Lynden: 19.00 uur: Ds. W.M. van Lynden

EUCHARISTIEVIERING in de Kimme

  • Donderdag 2 juni 1983, 15.30 uur: Pastoor F. Sleegers

ORGELCONCERT in de Ontmoetingskerk

Lentis Erfgoed is onderdeel van Lentis.